DÜŞMAN KIZI

♠️15. Bölüm ♠️

Ben geldim 🌼

Bu bölümü yayınlamam biraz zor oldu çünkü güzel bir bölüm yazmak isyedim bu yüzden biraz geç oldu. İnşallah beklemenizin karşılığını alırsınız. Bence bu bölümde çok beğeneceksiniz şimdiden okuyan her kesin ağzına sağlık. Bana sayma oy verenlere çok teşekkürler ederim. sıcak dolu sevgilerimi yolluyorum.

^^^^^^^^^^^^^^^^^
Korku
^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Benim tek bir karanlık korkum var oda yiğit Karhan. Bana yaşatıklarının bir sınırı yok. Onunlayken kendimi bez bebek mişim gibi hissetiriyor. O tek değil gittiğim her yerde celladım oluyor. Ne zaman kendimi umutlandırmak istesem onun yüzünü görmemle sert bir zemine çarparak buluyorum kendimi. Şimdi olduğu gibi beni izleyen bu adama dayanacak bir gücüm kalmadı. Keşke ölseydim.

" Çok aptalsın." İğrenç sözü ve yüzüne koyduğu acınası duyguyla ona bakmamak için size yemin ederim ki odada duran her nesneye binlerce kez baktım. Biliyorum ki ben şuan savunmasız bir haldeyim. Kahretsin ben bu evden, bu odadan, bu adamdan nasıl kurturacam.

" Bu geri aklınla bu zamana kadar yaşaman mucize. Söyle bana adal! Aptal olmak için fazla çabalıyormusun?" Bu adamın derdi ne ? Sürekli beni ezmek peşinde. Beni kaçırıp buraya getirdiğinde sonra gözümü açtığımda belli bu adamın sözlerine maruz kalıyorum. Eğer konuşmaya devam ederse masanın üzerinde duran güzellim vazoyu kafasına vurmam hiç zahmet olmayacak.

" Kaçarken seni bulamiyaçığımı sandın? Sana o kadar kibar davramamın ardından kaçacakmıydın."

" Kibar davranmak mı. Pardon da seni kibardan anladığın masum bir kızı düğünde kaçırıp zorla evlendirmek mi? Senin gibi kişiler için çok iyi bir isim var biliyormusun? Senin gibilere it deniyor." Dakka bir gol bir. Konuştuğum gibi onu öfkelendirmiştim. Beyaz tenine kırmızı renk hiç yakışmadı. Patlamaya yüz tutmuş yanardağ misali oturduğu yerde dirseğini bacağına dayayıp bana korkunun en kötüsünü yaşatıyor. Hemde tek bakışıyla. Kara gözlerinde saf nefret akıyor. Çatık kaşları onu ürkütücü göründürmek için yeterli oluyor.

" Akılandığını düşünmüştüm. Ger gör ki küçük kuzu büyümüş ama hala aklı çocuk gibi. " Bir yıl yok bir yıl olmaz. Eğer onu öldürüsem ömrüm hapisten geçer. Gerçi kötü birinin öldürmek suç olmaması gerek. Hata ödül bile verilmeli. Nede olsa dünya da bir kötünün ölmesi çok ta kimsenin umrunda olmaz.

" Küçük dilinimi yutun!"

" Ne istiyorsun ya? hayatımı mavh ettin daha neyimi ellimde alacaksın!" Dayanamayıp ses tellerimi yirtacak kadar içimdeki çığlıkları sarı verdim. Tutum tutum ama bir yere kadar benimde bir duygularım var onlar bunun farkında mı acaba?

Oturduğu yerden kalktığında korkuyla kaçacağım bir yerim olmamasını bile bile bir mucizenin yaşanmasını istedim. Adımları sert ve İnsanın içine korku yerleştirecek kadar acımasıztı. Karagözleri ışıl ışıl parlıyor. Onun bana yaklaşan iri cüzdesiyle korkum tavan yaptı yapacağı kadar.

Gözlerini kısarak hareketlerimi izledi  "Senin gittiğin süre zarfında güzel planları düşünme vakti kazandım. Öyle güzel sürprizlerim var ki heycanda bayılacaksın güzelim."

" Neden bu kadar kötüsün?" Zaten normal bir hayatım yok denecek noktasındaydım üstüne bu karabiber ve tuz oldu hayatıma.

" Kötümyüm? Bunu demek için çok erken değil mi. Sen daha hiç bir şey görmedin adal Karhan. Sana gösterdiklerim fragmandı asıl flim daha yeni başlıyor. Baya eğlenecez." Ne olduğunu idrak etmeme olanak tanımadan bileğimde tutuğu gibi güçsüz bedenimi yataktan tek hareketiyle kaldırdı. Bununla tek kalsaydı iyidi üstüne sırtımı acımasızca duvara fırlattı. Yeni yeni dikilen dikişlerim açılmış olmalı bu olanlardan sonra. Koca elli çenemi ezicek kadar sıktı. Hangisine ağlamam gerek;  içine düştüğüm bu cehheneme mi? Derimi kesen parmaklarına mı? Yoksa göğsümdeki acıya mı? Ben bu kadar kötülüğü hakkedecek biri değilim. Neden kimse görmüyor çektiğim acıları?