Notaların Ruhu/ Yarı Texting

1.1

Başladı ömrümün altın çağı diyerek Bengü Hanım ile giriş yapıyorum efendiiimm bu aralar taktığım tek şarkı budur jdxkxkkcmcm

İyi okumalar dileriimm o güzel yorumlarınızı eksik etmeyin lütfeeenn

Armin Giray Saraçoğlu

Yıllar Önce...

Derin bir nefes almaya çalışan küçük çocuk acıyla solumuş ağrıyan ve yeni iğneler yapıldığı için titreyen kollarından destek alarak yattığı sedyeden doğrulmuştu.

Acıyla solumaya başladığında ciğerleri yanmaya başlamış korkuyla ellerini yakalarına götürerek nefes alabilmek için çekiştirmeye başlamıştı.

"A-anne... B-a-ba..." parmağındaki pulsi oksimetreyi-nabzını ölçüyordu.- aceleyle atmış ve titreyen küçük bedenini sedyeden aşağı atmış güçsüz bacakları onu taşıyamadan yüzüstü düşmüştü.

Titreyerek camın önüne geçtiğinde pencerenin yansımasından gördüğü kızıl gözler korkarak gerilemesine neden olmuştu.

Bunlar kimin gözleriydi?

Armin Giray korkudan çığlık atmaya çalışmış ancak nefes alamadığı için yalnızca tutunduğu sedyeyi itebilmişti.

Gözleri neden kıpkırmızıydı?

Gri gözlerine ne olmuştu?

Serumları devirdiğinde bir hemşire koşarak odaya girmiş bugüne kadarki en başarılı denekleri olduğu için en sevdiği kobayını sakinleştirmeye çalışmıştı.

"Sakin ol Giray, sakin ol Armin. Geçti, geçti bugünkü oyun bitti." diyerek Giray'ı kollarının arasına aldığında saçlarını sevmeye başlamış Giray korkuyla onu iterek bağırmıştı.

"Bu oyun değil! Canım acıyor!" ağlamaya başladığında henüz yeni ameliyat olmuş gözlerinden kanlı yaşlar süzülmeye başlamıştı. "Gözlerim değişmiş! Ben gri rengini seviyordum, canavara benziyorum! Ben canavar mıyım?" hıçkırdığında kanlı gözyaşlarını gördüğünde daha çok korkarak hemşireye bakmıştı.

Hemşireyse cebindeki butona basarak tüm profesörleri Giray'ın odasına çağırmıştı. Giray henüz yedi yaşında bir çocuk olmasına rağmen hemşireyi korkuyla tekrar itmiş"Canım acıyor diyorum, nefes... Nefes alamıyorum!" diyerek boğazına ellerini yerleştirmişti.

Hemşire geriye doğru savrulduğunda içeri Giray'ın annesi olmak üzere birçok profesör doktor girmişti.

"Neler oluyor?"

"Anne! Anne canım acıyor, anne ben canavar oldum. Anne gözlerim..." diyerek gözlerinin üzerine elini kapatmak istediğinde annesi Giray'ın karşısına geçerek dizlerinin üzerine eğilmişti.

Giray, annesinin kollarına girdiğinde annesi onu sıkıca sararak saçlarının arasını öpmüştü.

"Hepsi senin iyiliğin için güzel oğlum."

"Anne hâlâ iyileşmedim mi?" diyerek hıçkırmasıyla annesi derin bir nefes alarak oğlunun saçlarını okşamaya başlamıştı.

"İyileşmedin bebeğim, bu oyunu oynamaya devam etmemiz ve babandan bunu saklamamız gerekiyor."

"Ama artık istemiyorum anne, canavar oldum ben."

"Giray bak bana." annesi onu kendinden uzaklaştırdığında Giray korkuyla annesinin gözlerinin içine bakmıştı çünkü annesinin sözünü dinlemezse eğer ona daha çok iğne batırıyorlardı.