Notaların Ruhu/ Yarı Texting

0.2

Ben Eleanor yazmışım ama o Elenor olacak üzgünüm ❤️

Ee ne yapıyorsunuz nasılsınız

Ben bok gibiyim çünkü sınavlar bana...

Neyse artık

Seviyorum sizleri iyi okumalar

Yallah bölüme💋

Anonimin Anlatımıyla...

"Armin."

Bakışlarımı kitaptan ayırarak, babama döndüğümde konuşmaya başlamıştı. "Oğlum bu ne?" diyerek önüme bıraktığı kağıda anlamayarak bakmış, ardından elime alarak okumaya başlamıştım.

Okuldan gelen bir cezaydı.

"Atacaklar mı? Umurumda değil, o çocuğun harçlıklarını alacaklardı. Bende dövdüm." diyerek kağıdı çöp kutusuna attığımda test kitabıma geri dönmüş babam sıkıntıyla soluyarak, sandalye çekmiş ve yanıma oturmuştu.

"Armin, şiddet yanlısı olmandan hoşlanmıyorum."

Test kitabımı olabildiğince nazik kapatmaya çalışırken babama dönmüştüm.

Anlamıyordu.

Ben şiddet yanlısı değildim, karşımda şiddet yanlısı olan insanlar ancak kavgadan gürültüden anlıyordu.

Onlar ile konuştuğunuzda anlamıyorlardı.

"Baba, çocuğun harçlığını almak için dövüyorlardı." her bir kelimemin üzerine bastırarak konuştuğumda gözlerimi kapatmış, derin bir nefes almıştım.

Babam"Tamam ama çocuğu kenara çekip onları konuşarak uzaklaştırabilirdin."

"Baba sen bu dediğine inanıyor musun! Onlar zorba, onlar zalim. Onları gerçekten böyle konuşarak, uzlaşabileceğini mi sanıyorsun?"

Babam gözlerini kapatarak derin bir nefes aldığında haklı olduğumu biliyordu ama yine de diretmeyi tercih etmişti.

"Şiddet asla bir çözüm değildir ve şiddet bir yerden sonra seni ele geçirir. Korkuyorum."

"Sen bunları söyleyerek beni uzak tutmuyorsun baba. Sen bunları söyleyerek o eziyet edilen çocukları, onların kurtarıcısı olarak gördükleri beni uzak tutuyorsun. Bunu ölsemde kabul etmem." diyerek ayağa kalktığımda önce odamdan, ardından evden ayrılmıştım.

Yolda sessizce yürürken kulaklık almamanın verdiği pişmanlığı yaşıyordum.

Telefonumun zil sesi, ıssız sokakta yükseldiğinde elime almış arayana bakmıştım.

Elenor'un Babası, Kutlu Amca arıyordu.

Aramayı yanıtladığımda "Efendim amca?" diyerek konuşmasını beklemiştim.

"Oğlum, yine çıkıp gitmişsin evden. Böyle yaparak hem aileni hemde beni üzüyorsun. Yazık değil mi?"

"Asıl onlara yazık değil mi? Ben o çocukların, abisiyim. İnsan hiç kardeşine sırt çevirir mi? Neden beni anlamıyorsunuz? Neden anlamayı reddediyorsunuz?"

Amcam"Haksızsın demedim. Haklısın ama baban üzülüyor."

Söylediği şeyi umursamayarak konuyu değiştirmiştim. "Elenor, yanına gelecek mi?" dediğimde cevabı biliyor olsam bile ondan duymak istemiştim.

Amcam"Hayır... İkna etmek için her gün arıyorum ama diretiyor. Neden yanıma gelmeyi reddediyor, anlamış değilim."

Ben anlıyorum amca...