Notaların Ruhu/ Yarı Texting

1.3

Ay iyi okumalar çok uykum var yorgunum bir şeyler yazamıyorum şu an buraya sıradaki bölüm telafi edeyim bebeklerim 🤍

Armin Giray Saraçoğlu...

Sıradaki maçın konumuna baktığımda gördüğüm Rusya yazısı tüylerimin ürpermesine neden olmuştu.

Rusya'ya gitmek istemiyordum, oradan nefret ediyordum. Sadece Rusya'dan değil, Rusya olmak üzere birkaç ülke de bu nefretimi körüklüyordu.

Rusya yazısı dahi midemin bulanmasına neden olduğunda zihnime düşen anıları yok saymaya çalışmıştım.

Annem odama girdiğinde kulağımdaki kulaklıkları çıkararak yüzüne bakmaya başlamıştım. "Ne oldu?" diyerek öfkeyle konuştuğumda annem kapıyı kapatarak karşıma oturmuştu.

"Nasıl öldürürsün?" hâlâ ne yaptığıma inanamayan sesiyle öfkeyle yükselmiştim. Ben adam öldürmemiştim.

"Ben yapmadım diyorum sana, gözlerimin önünde bana enjekte edeceği ilacı kendine enjekte etti! Artık bunları bizlere yapamayacağını söyledi."

Annem"Yalan söyleme oğlum, o profesör her şeyi başlatan kişiydi. Onun intihar etme ihtimali yoktu, sana söz veriyorum ceza almayacaksın. Sadece bana öldürdüğünü kabul et."

"O Rus'u ben öldürmedim! Gözlerimin önünde ağlayarak her şeyden pişman olduğunu artık hiçbir şey yapamadığını söyledi! Kameraları aç ve bak."

"O odada kamera olmadığını biliyorsun." dediğinde dişlerimi sıkmıştım. Tabii ki o odada kamera falan yoktu çünkü o odada en acımasız yollar uygulanıyordu ve o odaya girebilen sadece tek denek vardı.

Ben vardım.

Birçok kez polisi aramıştım, durumdan bahsetmiştim beni birçok kez teste tabi tuttular ama kanımda uyuşturucu haricinde hiçbir şey bulamamışlardı.

Polisler uyuşturucunun etkisiyle böyle bir yalan uydurduğumu düşünmüş ve beni önce rehabilite merkezine yatırmış ardından beni serbest bırakmıştı.

Rehabilite merkezinde vücuduma aldığım tüm ilaçların bağımlılık yaptığını gördükleri an ilaç tedavisini durdurarak psikolojik destek almıştım.

Psikoloğuma her şeyi küçüklüğümden beri çektiğim acılardan bahsetmiş psikoloğum tekrar polis ile iletişime geçmiş böyle bir yapılanmanın bana yeri sorulduğunda bilmediğimi ama sürekli uçak kullandığımızı söylemiştim.

Her nereye gidiyorsak hep gözlerim kapalı olurdu, herhangi bir şeyi görmeme müsaade etmezlerdi.

Polisler bu sefer daha kapsamlı bir arama başlatmış bu örgüt denebilecek deneylerin bir ayağının Rusya'da olduğunu öğrenmişti.

Bu konuyu kamuoyuna yaymaktan çekinerek gizli bir operasyon yürütmüşler ve buldukları şeyler sonucunda yine bu gizli örgüte hiçbir şey olmadan işkencelerine daha acılı bir şekilde devam etmişlerdi.

Çünkü Rusya olmak üzere birçok ülke bu örgütü koruyordu. Tüm delilleri yok etmişlerdi.

Sağlık testlerinde ise doktorların vücuduma türlü türlü iğneler ve ilaçlar enjekte etmesine rağmen kanımda hiçbir şey bulamamışlardı.