2.1

55 8 2
                                    

SELAMLARRRR

ARKADAŞLAR LÜTFEN YORUM YAPAR MISINIZZZZ BOŞLUĞA YAZIYOR GİBİ HİSSEDİYORUM VE BU YAZMA ŞEVKİMİ KIRIYOR

YORUMLARINIZI BEKLİYORUMM VE O GÜZEL PARMAKLARINIZA ŞİMDİDEN TEŞEKKÜR EDİYORUUMM

İYİ OKUMALARRR

Mine'nin yanına oturduğumda başını bana çevirmiş ardından görmeyi istediği kişi ben olmadığımdan ötürü olsa gerek omuzlarını düşürerek önüne dönmüştü.

Giray'ı çok seviyordu, Giray tarafından sevilmek ve ilgi almak hem bir kız çocuğu olarak hoşuna gidiyor hem de annesi tarafından onunla benzer şeyler yaşamış olduğu için diğer herkese göre en çok Giray'ın hareketlerine seviniyor, en çok onun tavırlarına kırılıyordu.

Sonuçta ikisi de aynı yerden yara almışlardı...

"Beni gördüğüne sevinmedin mi?" diyerek saçlarının arasını öptüğümde Mine başını kaldırmış ve kapının girişine bakmıştı.

Oraya biraz daha uzun süreyle baktığında ben de başımı çevirmiş İkizler ve Atil'i görmüştüm.

Mine ayağa kalktığında kapıya doğru ilerlemiş ardından kaşlarını çatarak üç koca adama bakmıştı.

"Gidin, abim gelmeden de gelmeyin!" diyerek ağlamaya başladığında kapıyı kapatmış ardından yanıma doğru koşturarak Giray'ın ona özel yaptırdığı kızıl gözlü süper kahraman bebeğine sarılmıştı.

"Mine-"

"Abim iyi değil!"

"Bunu sana bağırdığı için mi söylüyorsun?" tam olarak iyi değilden kastının ne olduğunu anlamaya çalıştığımda almaktan korktuğum cevabı vermişti.

"Hayır, o iyi değil çünkü yine geldiler. Duydum, annem konuşurken duydum!" daha çok ağlamaya başladığında bir elindeki süper kahramanını bırakmadan yanıma gelmiş ve bana sıkıca sarılmıştı.

"Sakin ol, güzelim. Abine hiçbir şey olmayacak ve olamaz da." diyerek saçlarının arasını öptüğümde ona sarılmış ve saçlarını okşamaya başlamıştım.

Başını iki yana salladığında "Yanıma gelmedi, yanıma gelmediyse eğer daha büyük bir şey için gitti." bu yaşta bunları düşünüp bunlara üzülüyor olması içimi acıtırken derin bir nefes alarak onu rahatlatacak bir şeyler söylemeye çalışmıştım.

"Anneni evine bırakmaya gitti, abin iyi."

"Biliyorum işte! Yalan söyleme..."

"Giray geldiğinde zaten o sana anlatacaktır ama gerçekten Giray iyi durumda. Sence abin seni bırakır mı?"

Başını iki yana salladığında "Evet, bence de bırakmaz. O yüzden şimdi bak bana." diyerek dikkatini bana çekmiş ardından yaşlı yüzünü silerek konuşmaya başlamıştım. "Abin çok güçlü, bunu sen de biliyorsun. Korkma, eminim bir yolunu bulacaktır." diyerek alnını öptüğümde gülmüş ve komodindeki peçeteyi alarak burnunu silmiştim.

"Bence sen abine geldiğinde nasıl trip atacağını düşün, hatta belki seni lunaparka götürmesini bile isteyebilirsin."

Mine omuz silktiğinde "İstemiyorum." demişti.

Onu başımla onayladığımda "Peki, o zaman... Beraber yemek yapabilirsiniz, sanki bunu istediğini duymuştum." Mine'nin gözleri ışıldadığında hevesle başını sallamış ardından "Sen orada mıydın?" demişti.

Onu başımla onayladığımda bir şeyi anlamış gibi kaşlarını kaldırarak "O yüzden mi Giray abim gibi kokuyorsun?" diyerek tekrar bana sarılmıştı.

Notaların Ruhu/ Yarı Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin