Sizden ufak bir ricam var, okuyucu kazanmam lazım, hem diğer kitaplarıma hem bu kitabıma. Ben elimden geleni yapıyorum fakat sizdende ricam, instagramdan editler ve videolar yapabilirmisiniz, instagram hesabım andromedayolu etiketlerseniz cevap verebilirim.
Takip etmeyi unutmayın.
---
1 hafta sonra- yazar majestelerinden-
_______
Rabia 1 haftadır ölü gibiydi, hiç bir şeye tepki vermiyor, yemek sınırlı miktarda yiyordu.
Neredeyse 1 haftadır hiç odadan çıkmamıştı.
Yanına gelen çocuklara bile tepki veremiyor, gülümseyemiyordu.
Uyku problemi yaşıyor, her uykusundan sıçrayarak uyanıyordu.
Bu durum hepsini kahrediyordu.
Sinan, eskisi gibi gülen sevdiğini özlemişti.
Ayşenur hanım, henüz duymaya başladığı anne kelimesini duymayı özlemişti.
Ömer bey, hastanedeki son gecelerinde, neşeyle gülen kızını özlemişti.
Çocuklar evdeki huzuru özlemişlerdi.
Yeliz, birlikte uyuduğu ablasını özlemişti.
Hepsi rabiayı özlemişti.
Ama rabia varken, yok gibiydi.
Yaşarken, ölü gibiydi.
Uyanıkken tek kelime etmeyen kadın, uyurken can çekişerek sayıklıyor, yalvarıyordu.
Eski anılardan kurtulamıyordu.
Üvey babası peşini bırakmıyor, onun nefesini, ellerini, bedenini, vücudunda hissediyordu.
En acısı da ömer beyin bunu bilmesi ve elinden bir şey gelmemesiydi.
Kabusundan uyanıp, etkisinden sıyırılarana kadar ağlıyor, sonra duygusuz haline dönüyor, gözleri boşluğa dalıyordu.
Kimse bilmesede rabia o boşluğa baktığında, alevler içindeki kızını görüyordu.
O anı tekrar yaşıyordu.
Rabia, bunca yıl güçlü olup, yıkılmamasının bedelini, yaşarken ölerek ödüyordu.
Ailesi yıpranıyordu fakat onun fark edebilmesi için girdiği ağır transtan çıkabilmesi gerekiyordu.
Ve yine kabus gördüğü anlardan birindeydi ve yanında kimse yoktu.
Çünkü aşağıda dönüm noktası olan bir olay vardı...
___
" komutanım biraz dinleyin " diyen feyzi, salondaki odak noktası olmuştu.
Gözleri kızarmış, sürekli doluyordu.
Çünkü araştırması için verilern flaş diskin içindeki görüntüler, kaldırılabilir şeyler değildi.
" koçum söyleyecekmisin artık" diyen emre artık sınırdaydı.
Tim dahil, herkes buradaydı.
Feyzullah cebindeki flaş diski çıkarttığında ömce yasemin, daha sonra da hasan albay dikleşmişti.
Yas," çaylak, şuan değil " derken hasan albay ile göz göze gelmeleri kaçınılmaz olmuştu.
Hasan albay, gözleri ile yasemini sorgularken beklediği cevabı almasıyla omuzları gerildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
benim ailem vatanımdır
Randomaile kurgusudur klasik bir şey yazıyorum umarım beğenirsiniz
