benim ailem vatanımdır

(1)

Bu bölüm düzenlenmiştir...

Yazım hatalarım varsa affedin . Canım sıkıldığı için yazıyorum. Umarım beğenirsiniz...

Sırtıma vurulan başka bir darbe ile tekrardan dişlerimi sıktım.

İki aydır buradaydım ve işkence görüyordum, en son ne zaman yemek yedim hatırlamıyorum . Ama ne olursa olsun asla başımı yere eğmiyordum, çünkü bir türk askeri asla başını yere eğmezdi 

Üzerimde sadece iç çamaşırlarım vardı

Duymaktan nefret ettiğim o sesini tekrar duydum

" Yazık be asger, bir kişi bile gelmedi seni bulmaya. Bir kişi bile aramadı seni , sen hala dayanıyormusun. Bak şöyle anlaşalım. Sen benim için çalış , benim göz bebeğim ol . Söz rahat bırakacağım seni ha ne dersin"

Düşünür gibi yaptım.

" yaklaş söyleyeyim fikrimi" .dediğim şey ile sırıtarak yaklaştı

Salak

Hemen burnuna kafa attım, inleyerek elini burnuna attı ve bir kaç adım geriledi

" Ulan şeref yoksunu, döl israfı pezevenk . Ben ailemi asla bırakmam ve benim ailem vatanımdır , milletimdir , toprağımdır . Ya işkenceye devam et, yada buradan siktir git "

Sinirden köpürmüştü, ama bana koymadı. Ben karagöz'düm . Gözüm kararınca hiç bir şey görmezdim, o an karşımda kim varsa analarından çıktıkları yere geri sokardım

Topal ,dışarı çıktığı an başım önüme düştü

Dayanacak gücüm kalmamıştı, yorulmuştum ama direniyordum

Bıçakla kesik açıp üzerine tuz, kolonya döküyorlar sonrada kızgın bıçak ile dağlıyorlardı.

Kemer ile dövüyor kemer izlerine kızgın demir bastırıyorlardı.

Sağ elimin serçe ve yüzük parmağımın tırnaklarını sökmüşlerdi .

Tecavüz etmemişlerdi, canlarını seviyorlardı. Ama zamanında dokunan dokunmuştu zaten

Adım rabia

Rabia Demirtaş

Kıdemli üsteğmen rabia demirtaş

Namım diğer , karagöz

İki yıl önce bulunduğum tim şehit düşünce tek başıma görev yapmaya baslamıştım. Dağlardaki adım karagöz dü

İki ay önce Topal ı almak için çıkmıştım bu göreve ama esir düşmüştüm.

Hasan albayın deli gibi beni aradığına emindim. Baba olmuştu o bana

Var olan ,ama asla baba gibi davranmayan kişi gibi değildi o.

Gerçek bir babaydı.

Kapı açıldığında aniden kafamı kaldırdım . İçeri puşi takan bir adam girince hafifçe güldüm

" ne o , dayak seansım bitmedi mi. " diye sordum

Gelip ellerimi çözerken konuştu

" hayır asker , dayak seansın tamamen bitti. Yüzbaşı sinan bozkurt "

Hemen tekmil verdim

" kıdemli üsteğmen rabia Demirtaş emredin komutanım "

Önüme kıyafet koydu ve arkasını döndü

" emir buradan çıkmamız . Üzerini giyin. Yürüyebilirmisin "

Üzerimi giyinirken konuştum
" yürürüm komutanım "