Professor Tom Riddle ve Sabrina Grindelwald

Bölüm 10

Beraetim'e karar verildikden sonra Tom,Dubledore ve ben Hogwarts'a geri döndük.Günün yorgunluğuyla gider gitmez odama koştum.Sadece biraz olsun kafa dinlemek için.Çünki yarın sabah Pansy'nin tonlarla sorusunu cevaplamak zorunda kalıcaktım.Kendimi yatağa attım uyumak için.
"𝘛𝘪𝘬 𝘵𝘪𝘬 𝘵𝘪𝘬"
"Ne var kabus?"
"𝘜𝘯𝘶𝘵𝘥𝘶ğ𝘶𝘮𝘶 𝘮𝘶 𝘻𝘢𝘯𝘯𝘦𝘥𝘪𝘺𝘰𝘳𝘴𝘶𝘯?𝘠𝘢𝘳ış𝘥ı 𝘰 𝘥𝘶 𝘣𝘶𝘥𝘶 𝘥𝘦𝘳𝘬𝘦𝘯 𝘻𝘪𝘩𝘯𝘪𝘯𝘪𝘯 𝘬𝘪𝘭𝘪𝘵𝘭𝘦𝘳𝘪𝘯𝘪 𝘬ı𝘳𝘮𝘢𝘬 𝘬𝘢𝘭𝘥ı."
"Şimdi değil,uyuyucam ben."
"𝘚𝘰𝘳𝘮𝘢𝘥ı𝘮 𝘻𝘢𝘵𝘦𝘯."
Kabus pençlerini zihnime kökledi.Kafam sanki patlıyıcaktı.Acı içinde bağırdım ama kabus efendi durmak bilmiyordu.Yaklaşık 1 saat'in ardından kabus'un işkencesi bitdi.Peki elde ne vardı?Hiç bir şey.
"Zihnimin kilitleri kırılmadı ama benim kafam birazdan patlıyıcak."
"𝘛𝘦𝘬 𝘴𝘦𝘧𝘦𝘳𝘥𝘦 𝘰𝘭𝘢𝘣𝘪𝘭𝘪𝘤𝘦𝘬 𝘣𝘪 𝘪ş𝘭𝘦𝘮 𝘥𝘦ğ𝘪𝘭 𝘣𝘶.𝘏𝘦𝘳 𝘴𝘦𝘧𝘦𝘳𝘪𝘯𝘥𝘦 𝘬𝘪𝘭𝘪𝘵 𝘨𝘦𝘷ş𝘪𝘺𝘪𝘤𝘦𝘬 𝘷𝘦 𝘦𝘯 𝘴𝘢𝘷𝘶𝘯𝘮𝘢𝘴ı𝘻 𝘢𝘯ı𝘯𝘥𝘢 𝘰 𝘬𝘪𝘭𝘪𝘥𝘪 𝘬ı𝘳ı𝘤𝘢𝘮."
İki qram uykum vardı,o da kabus sayesinde gitdi.Şimdi uyu uyuyabiliyorsansa.

Odamdan çıkıp 5ci kata doğru ilerledim.Harry'nin gösterdiği ihtiyyac odasını bulmak için,kelid aynasında tekrar o'nu görmek için...
İhtiyyac odasına girdiğimde Harry ayna'nın karşısında duruyordu.Ailesini izliyordu,gözlerindeki özlemi görebiliyırdum.Çünki aynı özlem benim gözlerimede işlenmişdi.Usulca yanına ilerledim.
"Harry..."
"Sabrina?"
Yanına oturduğumda elinin tersiyle göz yaşlarını sildi.
"Ne için geldin buraya?" dedi Harry
"Seninle aynı sebebden burdayım."
Gözlerime baktı.Sadece 5 saniye sürse bile saatlerce bakmış gibi hissetdirdi.Kafa sallamakla yetindi.Aramızda tuhaf bir mesafe vardı.Hoş,eskidende can ciğer kuzu sarması değildik ama bu seferki farklıydı.Benim yaptıklarım yüzünden böyle yaptığını biliyordum ama buna dayanamıyordum.
"Aramızdaki bu soğukluk ne zaman geçicek?"
"Bilmem."
"Harry...Bak ben çok üzgünüm.Keşke zamanı geri alsamda bir şeyi değiştirebilsem."
"Hermione benim kardeşim gibi Sabrina.Ron da öyle.Ailemi kaybettikten sonra onlar bana aile oldu.Ve sen benim ailemi incittin.Hermione yaşıyıcak mı ölücek mi o bile belli değil." Bunları söylerken sesi titriyordu,gözü doluyordu.
"Seni savundum.Sana canavar gözüyle bakan herkes'e karşı.Ron'a karşı.Hermione'ye karşı."
"Sende öyle mi düşünüyorsun?"
"Benim düşüncem bir şeyi değiştirir mi?"
Sustum.Susdu.Sonra yanımdan kalktı ve kapıya doğru ilerledi.
"Istiyerek yapmadım.Ona her hangi bir büyüde yapmadım.Sadece bana bir şey oldu,sadece o anlık.Ama sana söz veriyorum Harry,bir yolunu bulucam.Bir yolunu bulucam ve Sam'i,Hermione'yi iyileştiricem." dedi Sabrina.Kapıda biraz oyalandı Potter.Ve arkasına bile bakmadan çıktı o kapıdan.Yalnız kalmışdı o odada Sabrina,kabusuyla birlikte...

—————————
Bütün gece sabahın olmasını,güneşin doğmasını bekledim ve nihayet sabah oldu.Formamı giyib yüzüme hafif makyaj yaptım ve Pansy'nin odasına doğru ilerledim.Kapıyı iki kez çaldım ama açan yoktu.Kapıyı açmaya çalışdım ama kilitliydi.
"Alahomora." dedim ve kilit dönmeye başladı.Tam döncekken durdu ama sonra döndü ve kilit açıldı.
"Yess be!" diyerek kolidor'un ortasında saçma salak hateketler sergilemeye başladım.Kolidordan geçen bir-iki kızın bana tuhaf tuhaf bakmasıyla bu saçmalığı durdurdum ve hiç vakit kaybetmeden Pansy'nin odasına girdim.Odasına girdiğimde hala uyuyordu hanımefendi.
"Pansy Parkinson!"
"Ne var beee"
"Kalk hadi!Derse gidicez!"
"Daha gün yeni doğdu Sabrina!"
"Abartma!"
Zar zor Pansy'i yatağından kaldırıb kahvaltı olan salon'a götürdüm."Bak dedim sana gün daha yeni doğdu diye.Kimsecikler yok!"
"Bir kaç dakikaya gelirler Pans"
Dediğim gibide oldu.Draco ve diğerleride geldi.Draco hazretleri Pansy'nin yanında oturmak isteyince izin vermedim diye bütün kahvaltı boyunca yemek yememe izin vermedi.Yemek fastı bittikten sonra sınıfa doğru gittik.Ilk derse ksks dersiydi.Tam Pansy'nin yanına oturucakken Draco kendini araya sokdu ve benim yerime geçti.
"Üzgünüm Grindelwald ama bu ders sevgilimle oturucam." Oflayarak yanlarından gidib Theo'nun yanına geçtim çünki tek boş yer onunkiydi.