Professor Tom Riddle ve Sabrina Grindelwald

Bölüm 22

Gözümü açtığımda Tom'un odasında olduğumu farkettim.Etrafıma baktığımda Tom'un yanımda uyuduğunu gördüm."Sabrina..." Uykulu bir sesle adımı fısıldamasıyla ona döndüm.Uyandığımı görünce hemen yatakta doğruldu.Elleriyle yüzümü sarmaladı ve beni kendine daha da yaklaştırdı."Iyi misin?" Sesindeki endişe tınısı çok net belli oluyordu.Ağzımı açacağım sırada Mattheo'nun dedikleri zihnimi istila etti.𝑮𝒆𝒓ç𝒆𝒌𝒕𝒆𝒏 𝒌ö𝒕ü 𝒌𝒂𝒓𝒅𝒆ş𝒊𝒏 𝒃𝒆𝒏 𝒐𝒍𝒅𝒖ğ𝒖𝒎𝒖 𝒎𝒖 𝒅üşü𝒏ü𝒚𝒐𝒓𝒔𝒖𝒏 𝑺𝒂𝒃𝒓𝒊𝒏𝒂?
Ister istemez ondan uzaklaştım.Yüzümü kavrayan elleri boşlukta kaldı."Sorun ne?" diye sordu gözlerini gözlerime dikerek.Bir şey bulmaya çalışıyordu orda.Sonra gözü boynuma,kollarıma ve bileğime kaydı.O bakana kadar Tom'un kısa kollu tişörtünü giydiğimi farketmemiştim.Kollarım açıktaydı.Mattheo'nun bıraktığı iz açıktaydı.Tom hızla kolumu kavradı.Bileğimi kendisine daha da yaklaştırdı.Baş parmağanı izin üstünde gezdirirken gözlerinden ateş fırlıyordu."Kim." dedi dişlerinin arasından."Kim benim olanı işaretlemeye cesaret eder." Ağzından çıkan her bir söz yılan tıslaması gibiydi."KIM YAPTI BUNU VE SEN NASIL BUNA IZIN VERDIN?!" Artık tıslamıyordu,artık kükrüyordu.O öfkeden deliye dönüp odanın ortasında daireler çiziyordu fakat ben yerimden kımıldamıyordum.Nerdeyse umursamıyordum bile.Sadece tek bir şey hissediyordum.Öfke."Benimle.Bağırarak.Konuşamazsın." Tek tek ve dişlerimi sıkarak kurduğum cümle karşısında daha da öfkelenmişdi."Ne dedin sen?" Kesinlikle bir soru sorar gibi söylememişdi.Hesap sorar gibi söylemişdi."Benimle konuşurken kelimelerine dikkat et.Sana hiç bir şeyin hesabını vermek zorunda değilim!"
"Sabrımı zorlama Sabrina!"
"Zorlarsam yılanlarını üstümemi salarsın yoksa?" Tom'un kaşları çatıldı.Yüzündeki öfke gitmemişdi ama ona merak da eşlik etmeye başlamışdı."Sen ne saçma-"
"Slytherin varisi olduğunu biliyorum Tom.Sakın yalan söylemeye kalkma."
"Kim söyledi bunu sana?"
"Hiç kimse.Kendim öğrendim." Kaşlarını daha çok çattı."Kasalarını kilitli tutmayı öğrenmelisin."
"Benim kasam hep kilitlidir." Bakışları daha da bulanık bir hal aldı.Bir şeyi çözmeye çalışır gibi bakıyordu."Ayrıca Mattheo ormanda beni yılandan kurtarırkende şüphelenmişdim."
"Mattheo mu?" Parçaları birleştirmiş gibi histerik bir gülüş attı."Bileğindeki izi Mattheo mu verdi?" Bir şey demedim."O mu verdi?" Yine bir şey demedim."Sana bir soru sordum!"
"EVET!" Cevabım onu daha da öfkelendirmiş olucak ki,bir hışımla odadan çıkıp kapıyı arkasından sertçe vurdu.

      —————————
Marvolo,sağlam ve sert addımlarla merdivenleri inip doğrudan toplantıların gerçekleştiği salona ilerledi.Kapıyı bir hışımla açdığında Doholov ile Mattheo'nun konuştuğunu gördü."Çık dışarı." dedi doğrudan Doholov'un gözlerinin içine bakarak.Doholov,lordun dediğini ikiletmeden yaptı.Salonda, Riddle kardeşler başbaşaydı artık."Tek bir neden söyle." dedi Tom tok bir sesle.Konuşurken bir yandanda Mattheo'ya taraf yürüyordu."Sen ne-"
Mattheo'nun konuşmasına fırsat tanımadan ellerini onun boğazına geçirdi Marvolo."Seni şuracıkda öldürmemem için bana tek bir neden söyle." Neyi kasettiğini anladıkdan sonra Mattheo Riddle gülmeye başladı."Sevgilinin hayatını kurtarmak için."
"MATTHEO!" Tom kardeşinin boğazındaki ellerini daha çok sıktı."Cidden.Anlamayacak kadar.Aptal mısın?" Boğızındaki eller nefes almasını zorlaştırıken Mattheo dişlerinin arasından konuşuyordu."KIZIN KOLYESI!" diye bağırdı Mattheo.Tom ellerini kardeşinin boğazından çekerken,Mattheo'nun bir iki adım sendelemesine neden oldu.Derin derin nefes aldıkdan sonra Mattheo tekrardan konuşmaya başladı."Kolye.Anlamıyor musun?Anahtar kolye.Senin kayıp hortkuluğuna bağlanan eşya o kolye." Duydukları Tom'un kaşlarını çatmasına neden oldu?"Sen nasıl öğrendin?"
"Boynundan hiç çıkarmıyor."
"Madem öyle,o lanet kolyeyi almak yerine sevgilimin bileğinde neden yılan dişi izi bırakıyorsun?!"
"Işte o öyle olmuyor abiciğim." dedi Mattheo gülerek."Gellert kolyeye bir büyü yapmış isteyerek vermesi gerekiyor.Işaretide ormanda saldırıya uğradığında verdim.Ortalık yangın yeriydi.Onu korumak için yani."
"Bu bilgiyi nasıl öğrendiğini sorabilir miyim sevgili kardeşim?Ve bana ne zaman söylemeyi düşünüyordun?!"
"Kolyede bir şeyler olduğunu Draco'nun cesetini bulduğumuz gün hissetdim fakat emin olmadan söylemek istemedim.Bu günde Grindelwald'ın adamlarından birine ulaştım ve zorda olsa kolye hakkında bir kaç şey öğrendim.Doholov'u da o yüzden çağırmıştım."
Derin bir nefes aldı Tom Riddle."Adam nerde peki?"
"Kaçdı."
"NE DEMEK KAÇDI MATTHEO?"
"Üzgünüm abicim bütün günümü kolye üzerinde düşünüp,biricik sevgiline hogwarts'a kadar eşlik etmekden yorgun düşmüş olabilirim!"
Masanın üstündeki sürahiden kadehine şarap doldurup kafasına dikdi Marvolo."Umarım dediğin gibidir Mattheo."
"Aksi mümkün mü?" Tom tekrardan derin bir nefes aldı."O adamı bul.Kolyeyle ilgili bir şeyler biliyorsa başka şeylerde biliyor demektir."
"Merak etme,peşindeyim.En kısa sürede bulucam onu."