Onları o kadar çok özledim ki bir kez daha ve son kez yazmak geldi içimden ,bazen düşünüyorum acaba devam etirsemmi diye, her neyse fazla konuştum hadi bölüme geçelim .
Oy vermeyi unutmayın iyi okumalar .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Dayan kader bak az kaldı ."
Bağrışlarım artarda devam ederken yekta da hızlı bir şekilde arabayı sürüyor ve bağırıyordu.
"Çekilin lan karım doğruyor ."
"Yekta " dedim .
"Söyle bitanem " dedi bir elini yanağıma koyup .
"Eğer bana bişey olursa çoçuğumuza iyi bak tamam mı ?"
"Saçmalama kader olmayacak öyle bişey çıkar aklından böyle şeyleri " dedi hala bağırırken. Elini yanağımdan çekti ve bir kez daha direksiyona yöneldi .
Kornoya sert bir şekilde basarken bir anda inlemelerim daha da yükselti .
"Yekta geliyor " diye bağırdım şiddetle.
"Hayır, hayır gelmesin şimdi " dedi telaşla .
O an yektanın bana dediği şey o kadar saçma gelmiştik bende onun kadar yüksek bir şekilde bağırdım .
"Ne yapayım yekta çoçuğa bugün gelme yarın gel 'mi dememi bekliyorsun ."
O anın telaşıyla bana bile cevap verememişti .
"Keşke daha önceden cinsiyetini öğrenseydik ." dedim hala terler içinde bağırırken.
"Doğunca öğreniriz hayatım " dedi .
"Ya ben göremesem " dedim korkuyla ,içim de büyük bir korku vardı Ya ben çoçuğumun cinsiyetini öğrenmeden bu dünyadan gidersem.
"Olmayacak öyle şey kader düşünme artık bunları ." derken hastaneye ulaşmıştık .
Arabayı park etikten sonra bir elimi bide belimi tutarak hastaneye doğru yetiştirmeye çalıştı .
"Annemleri aradınmı?"
"Evet aradım yoldalar onlarda " dedi .
Hastaneye girer girmez sedye getirildi .
"Yekta " diyip elini sımsıkı tutum .
"Beni bırakma "
"Bırakmıycam güzelim merak etme "
Benim bağrışlarım hal devam ederken yekta elimi bir an olsun bırakmamıştı .
Doğum haneye girdiğimizde yekta için bir kaç kıyafet vermişlerdi .
Benide doğuma hazırladıktan sonra doktorlar yavaş yavaş doğuma hazırlanıyorlardı .
"Kader hanım ıkının " dedi doğumumu yapan doktor .
"Ikın güzelim hadi " dedi yekta
Elimden geldiğince ıkınıyordum ama olmuyordu.
"Kader hanım çok az kaldı biraz daha ıkının "
Artık yektada benimle beraber ıkınıyordu .
Son bir kez daha var gücümle ıkındıktan sonra bir ses işittim .
Dolu gözlerle yektaya baktım o da bana aynı şekil bakıyordu .
Gelen ses bebeğimizin sesiydi.
"Cinsiyeti ne ?" dedim .
Doktor gülümseyerek ikimize baktı .
"Erkek "
Erkek , benim oğlum benim ışığım beni umudum doğmuştu .
Artık hayatımda çok daha önemli biri daha vardı .Oğlum
İki kollarımıda açıp oğlumu istedim .
Doktor kucağıma bu minik bedeni koyduğumda yektaya baktım .
Gözleri tıpkı benim gibi dolmuştu.
"Bizim oğlumuz " mırıldandım .
"Evet güzelim ,bizim oğlumuz ."
Ben kucağımdaki minik bedeni kendime çekip kokusunu alırken yektada bana uzanıp alnıma bir öpücük bırakmıştı.
"İsim düşündünüzmü" diye sordu doktor .
Yektayla bir birimize baktık .
"Sen koy ismini " dedi bu görevi bana bahşederek .
Derin bir nefes aldım .
İsmini çoktan bulmuştum .Bu isim ona layıktı .
"Alparslan " dedim .
23 yaşımda hayatıma gelen en güzel iki şey oğlum ve yektaydı .
