Küçüklüğümden beri her köşesi zambaklarla dolu acı tatlı bir yerdi burası. İki çam ağacı ile başlayıp geniş bir tepe ile son buluyordu. Tepenin üzerinde mahallenin aksine manolya çiçekleri vardı, her zaman zambaklardan daha çok onları sevmiştim. Ya...
Nüfusumuzu arttığını görmek bana mutluluk veriyor canlarım <3
Çabamın boşa olmadığını göstererek oy verip yorum yapan ve bir önceki açıklama bölümünü okuduktan sonra beni yargılamayan güzel okurlarım başta olmak üzere, şu ana kadar kitabıma şans veren herkese teşekkür ediyorum.
Nice onbirbin okumalara diyerek, on dokuz bölümü geri de bırakan sizler yirminci bölümü bahşediyorum...
İyi okumalar dilerim efendim.
"Bu bölüm, benim güzel arkadaşım narineylulaltun1 'a ithaf edilmiştir. Sadece burada değil, hayatımın her anında yanımda olduğu için kendisine sevgilerimi sunuyor ve onu koçaman öpüyorum."
🎵
-Bölüm Şarkıları-
Mabel Matiz- Gel
Mabel Matiz- Aşk Yok Olmaktır
Yüksek Sadakat- Belki Üstümüzden Bir Kuş Geçer
Yıldız Tilbe- Kurşun Adres Sormaz ki
Duman- Yürek
*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bölüm boyunca Alpaslan ve Eflin'in verdiği his tam olarak bu fotoğraf gibi :)
Buraya okuduğunuz tarihi bırakabilirsiniz zira 20. Bölüm'e adım atmış bulunuyorsunuz... ➡️
•
•
•
20.Bölüm
Bu gecenin böyle bitmesi beklediğim bir şey değildi. Bir insanın, benim hayatımda önemli bir yeri olan bir insanın yaşamının belki de benim elimde olduğunu düşünerek 20 dakikalık yolu kol saatimin söylediğine göre 7 dakikaya gelmiştim. Bana göre net bir saat sürmüştü.
Alpaslan annesi ile ilgilenirken aynı zamanda panik olmamam ve beni sakin tutmak için elinden geleni yapmıştı lakin üç arabaya çarpmanın ucundan dönmüştüm. Bir yere kadar sakindim. Ama dikiz aynasından baktığımda ellerinde kan görmek bende olayın bitmesine neden olmuştu. Günün sinir boşalması ile hıçkıra hıçkıra ağlayarak sürmüştüm. Aldığım trafik cezalarından bahsetmiyordum bile, baya yüklü bir fatura gelecekti.
