(Eflin&Alpaslan Vibe)•
•
•
23.Bölüm
Günümüz- Alpaslan Çelik
Eflin'in mavileri dalgınlıkla üzerimdeydi. Dudaklarının kıvrılışı refleksle benim de gülümsememe neden oldu. O zamanı hatırladığını biliyordum. Belki de ömrüm boyunca kendimi tutmak için en çok çaba verdiğim gündü. Gönlümdeki yangından habersiz beni o kadar zorlamıştı ki.
"Demodeymiş de," diyen Nil'in sesiyle gözlerimi ondan çektim. "Başka bir şey mi giyseymişsin, bir sürü laf edip durdun." Eflin'in eteğini dizlerinin biraz üzerine kadar sıyırdım. Morlukların üzerinde oluşan yaralar yüzümün buruşmasına neden oldu. İncitmekten ödüm koparken elimdeki havluyla temizledim kanları.
"Nedenlerim farklıydı." Dedim Nil'e.
İlk aklıma düştüğünde, o 17 yaşındayken git gide yoğunlaşan duygularımın farkındaydım. Ama bir sene boyunca kendime onun küçük olduğunu hatırlatarak kendimi frenlemeye çalışmıştım. Sonra gelip sarhoş olduğu ilk gece beni öpmüştü. Başka bir soru oluşmuştu bu sefer benim için. Hislerimin tek taraflı olup olmadığını sorgulamıştım uzun bir süre ama en sonunda aklının başında olmamasına bağlamıştım bu hareketini. Sarhoştu, Fatih iti yüzünden kafası karışıktı, ailesi ile sorunlar yaşıyordu. Koşullar hata yapması için çok müsaitti. Basit bir hoşlanma demiştim.
Ben kendimi böyle böyle durdurmaya çalışırken balo işi çıkmıştı. Başıma geleceği bile bile kabul etmiştim. O elbisenin içinde artık küçük bir kız çocuğu olmadığını kanıtlıyordu bana. Tüm gece gözümün önünde böyle dolaşırsa bir sene içinde verdiğim tüm çabayı yok ederdi. Bu yüzden değiştirmesini istemiştim. Yoksa o hali kesinlikle fazla baş döndürücüydü. Hele bir de tekrar sarhoş olur ve geçen yaptığını tekrarlarsa vay halimeydi.
"Nasıl bir farklılıkmış o?" Dedi Eflin gözlerini kısarak. Kısa bir bakış attım yüzüne. Yanakları kızarmıştı. Ne düşünüyordu bilmiyordum ama içimde bir yerler ilk sarhoş olduğu geceyi artık hatırladığını bağırıyordu.
Kenan denen herifle buluşacağı gün kapı da karşılaştığımızda ve mahallenin kadınları ile laf dalaşına girdiğinde, Hurafe'yi tehdit ederken eskileri hatırlatmıştı. Hasan amcanın dükkanının camlarını kırdığını hatırlamadığını biliyordum çünkü uzun bir süre ona hiç bulaşmamalarının şaşkınlığını yaşamıştı. Artık hatırladığına göre o gece yaptığı başka şeyleri de hatırlıyor olabilirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAMBAK MAHALLESİ
General FictionKüçüklüğümden beri her köşesi zambaklarla dolu acı tatlı bir yerdi burası. İki çam ağacı ile başlayıp geniş bir tepe ile son buluyordu. Tepenin üzerinde mahallenin aksine manolya çiçekleri vardı, her zaman zambaklardan daha çok onları sevmiştim. Ya...