DELİ KOMUTAN

9

"Denizim" diye seslenen Miraça döndüm. Ona baktığımda "Askeriye uğramam gerekiyor. Seni eve bırakayım mı yoksa benle mi gelmek istersin?" Sıkıntıyla nefes verdim.

"Orda beni tanıyan askerler var değil mi?" Miraç bu soruma karşı yavaşça başını salladı.

Artık bazı şeylerle yüzleşmem lazım.

Kısık bir sesle "Gelirim" dedim. Ondan sonra zaten bir şey konuşmamıştık.

Yaklaşık 1.5- 2 haftadan beri hastaneden çıkmıştım. Ve ben tek toplam üç anımı hatırlıyordum.

Hiç hatırlamamaktan daha iyi.

Hastanede kaldığım süreçte hiç bir şey hatırlamamıştım. İlaçlar da alıyordum halbuki...

İlaçlar.

Son zamanlarda almadığım ilaçlar. Almayı bıraktığımdan beri krizlerim azaldı. Tek tük hatırlamaya başladım.

Gözlerimi irice açtım bu düşünceyle. Olamazdı değil mi? O kadar değildir.

Hızla yerimden dikleştiğimde Miraçın bakışları bana döndü. "Noldu?" "Miraç" dedim kısık sesle. "Deniz korkutma beni Allahın aşkına!" Bir yola bir bana bakıyordu.

"Ben bunca zamandır hiç bir şey hatırlamadım. Ayrıca hastanede yattığımdan beri krizler geçirip durdum. Her gün düzenli olarak ilaçlar aldım düzelmem için ama düzelmek yerine daha da kötüleştim..." diyip sustum. Dilim varmıyordu demeye!

Miraçta bir kaç saniye düşünüp sertçe yutkundu. "Yani sen diyorsun o ilaçlar seni kötüleştirdi?" "Evet. Son zamanlardı hastanedede bıkmıştım bu ilaçlardan. Bana verdiklerinde yutuyormuş gibi yaptım. Ardından o hemşirelerin gittikten sonra ilaçları tuvalette atıp yok ediyordum." Dedim düşünceli.

"Beni de birileri seni bulmamı engelledi. İstihbarattan arkadaşlarıma seni arattırdım ama sonuç her defasında olumsuzdu. Buna hiç bir şekilde anlam veremedim çünkü istihbarat uzmanları kimleri buldular, bir türk subayını mı bulamayacaklar?" Miraçın bunları dedikten sonra arabada derin bir sessizlik oluştu.

Bir kaç dakika sonra Miraç konuştu. "Senin peşindeler." Dedi birden bire. "Neden benim peşimde olsunlar?" Miraç derin bir nefes verip "aklıma iki ihtimal geliyor. Sen çok başarılı bir askerdin. Belki seni öldürmek yerine süründürmek istediler, ki bence düşük bir ihtimal. O şerefsizler genellikle alır öldürürler böyle şeylerle uğraşmazlar. İkinci ihtimal ki bunun olmamasını umuyorum çok büyük bir şey öğrendin. Önemli bir adamın kimliği olabilir veya büyük bir saldırının planı. Ama yine şu soru ortada niye öldürmediler?" İçim sıkıntıyla doldu.

"Denizim bil ki çok büyük oyunlar dönüyor." dedi sıkıntıyla. 

Umarım çok kısa zamanda hafızam yerine gelir.

🇹🇷🐺

Askeriye varmıştık. Kalbim nedense heyecanla atıyordu.

Yarabbim ne olursun anılar gelsin aklıma ne olursun.

Miraç arabayı park edip indiğinde bende daha fazla beklemeden indim. Gözlerim karargahı incelemeyi başladığında içimde bir sızı oluştu. Yanımda Miraç duruyordu oda aynı benim gibi karargahı inceliyordu.

"Miraç" diye seslendim ona hiç bakmadan. "Ya hafızam geri geldiğinde mesleğime geri dönmek istersem? Geri dönebilir miyim?" Diye sordum umutla. Oda sıkıntıyla "bilmiyorum. Doktor onayı lazım. Ayrıca 1.5 senedir hiç spor yapmadın. İlk önce eski formuna geri dönmelisin. Ondan sonra seni büyük ihtimalle sınavlara sokarlar. Başarıyla geçersen eski rütbene falan geri dönersin. Veya rütben düşürülüp artık orasını bilemeyeceğim."