DELİ KOMUTAN

5

Yemekleri yiyip ayrılmıştık. Çok sessiz geçmişti yemeğimiz. Erkana sormayı düşünüyordum ama kendimi daha hazır hissetmiyordum. Aklım halada arayan adamdaydı.

Benim sevgilim miydi? Peki madem beni  'seviyordu' 1.5 yıldır nerdeydi?

Yada Erkan nerdeydi? Madem beni seven kişiler varmış nerdelerdi ben o ilaçları içerken kendimle savaş verirken? Banada yazık değil mi.

Resmi olarak halada tam iyileşmiş sayılmam. Son zamanlarda hiç kirse girmediğime şaşırıyorum.

Bunları boş verip dışarıya çıktım. Beni getiren şöför halada burdaydı. Aslında daha fazla dışarda kalmayı planlıyordum ama sanki gücüm çekilmişti.

Yorgundum. Yorulmuştum.

Arabaya bindiğimde tek dediğim şey "eve" olmuştu. Elimde halada telefonum vardı. Benim geçmişim içindeydi.

Onların ölümleri onları hatırlamadan beni bu kadar mahvederken ya onları hatırlarsam? Fotoğraftan bile o aramızdaki bağı fark etmiştim.

Galiba hatırlarsam işte o zaman mahvolurdum.

Başımı cama yaslayıp akıp giden yola seyretmeye başladım. Ben demirkanların evlerine geleli 2 gün olmuştu. Ve ben şimdiden bıkmıştım.

Zaten kesin o Ayra bir şeyler yapacak. Bakışlarından anlıyorum. Bir şeyler planlıyordu. Buda beni ister istemez geriyordu.

Telefonumu bir dakka bile yanımdan ayırmayacağım.

Araba durduğunda kendime gelmiştim. Biraz içim geçmişti.

Arabadan inip eve doğru gidiyordum ki birden Ayra yanıma gelip beni kolumdan sürükleyerek bahçenin en uç köşesine götürdü.

"Ne yaptığınız sanıyorsun sen!" Dediğimde beni hırsla bırakıp öfkeli gözlerle bana bakmaya başladı.

"Ah deli kız. Senin hakkında ne öğrendim bilemesinnn" diyip kahkaha attı. "Sen yine ne saçmalıyorsun!?"

"Masum demek isterdim ama ne masumluğun kalmış nede temizliğin" dediğinde daha da derin kaşlarımı çattım. "Ağzındaki baklayı çıkart istersen"

"Diyorum ki senin amcan sana tecavüz etmiş ve sen bunu bilmeden yaşıyorsun. Dedim ki yazık günah bari hayatından bir şey bilsin demi. Hadi sen bu düşünceyle devam yaşa görüşürüzzzz" diyip kahkaha atarak uzaklaştı.

Elim ayam boşaldını hissetim. Gücüm çekilmeye başladı. Biryere tutunmadan yere düşüp bilincim kapanmaya başladı.

İnşallah ebedi.

—————

Küçük kız mutlu bir şekilde oyun oynarken yüzümde ister istemez tebessüm oluştu.

Nerdeydim hiç bir fikrim yoktu ve karşımdaki küçük kızın da kim olduğunu bilmiyordum.

Odası o kadar aydınlıktıki insanın içi açılıyordu. Birden bir odanın içindeki aydınlık kayboldu.

Kapkaranlık oldu. Küçük kız birden çığılık çığlığa ağlamaya başladı. Hiç bir şekilde yerimden ayrılamıyordum veya konuşamıyordum.

Bir adam geldi içeriye. Pis bakımsızdı. İçime korku düştü o kız çocuğuna bir şey yapacak diye.

Pis sarı dişleriyle sırıtmaya başladı. Ona bakarken bile midem bulanıyordu. Birden o küçük kızın üstüne gitmeyi başladı.