What's Inside The Book (TWS #1)

Kabanata 25

Kabanata 25

Si Olivia ay naglalakad sa kanyang tahanan, ng biglang pumasok si Caspian. Nangyari ito nang mabilis kaya't si Olivia ay hindi pa rin makapaniwala sa mga pangyayari na nagdala sa kanya rito. Naghahanda siya na maglakad sa paligid ng mga bukid kasama ang kanyang kabayong si Lucky nang biglang pumasok si Caspian na may ngiting ngiti.

"Olivia! Tara't sumakay tayo ng mga kabayo~!"

"Teka, paano-"

Bago pa man siya makapagtapos ng kanyang pangungusap, hinawakan na ni Caspian ang kanyang kamay at inilabas siya ng bahay at pinaakyat sa kalesa. Nang hindi niya magawang ipaalam sa sinuman ang kanyang kinaroroonan, dinala siya sa palasyo.

Ngayon ay nagmamaneho siya ng kabayo na inihanda ni Caspian bago ito umalis upang sundan siya. Kinaiinisan ni Olivia ang kanyang sarili sa hindi niya pagkakayang pigilan siya mula sa pagsasagawa ng walang pagsasaalang-alang na pagdala sa kanya sa palasyo. Sa huli, sumunod siya sa mga plano niya kahit na ayaw niya.

Naglabas siya ng malalim na buntong hininga bago lumapit si Caspian sa kanya, nagmamaneho rin ng kabayo. Nakasuot siya ng kanyang pangkaraniwang kasuotan ngunit walang kanyang amerikana at naka-vest lamang. Nakatali at nakasalansan ang kanyang buhok upang hindi ito magkalat habang siya'y nagmamaneho ng kabayo.

"Bakit ang haba ng iyong buntong hininga?" tanong niya, nagpapanggap na hindi niya alam ang dahilan.

Nagtaas ng mga labi si Olivia bago umiling. Alam niya na naglalaro lang ito sa kanya kaya binati niya ang tali ng kabayo at umalis. Sa kasamaang palad, sinundan siya ni Caspian, patuloy na kasunod ng kanyang kabayo.

"Hoy Liv, huwag mo akong balewalain," sabi ni Caspian na para bang bata.

"Hindi kita binabalewala,"

"Binabalewala mo ako,"

"Kung binalewala kita, hindi ako sasagot," sagot niya, na nagpapapikit sa kanya.

"Ang sama mo naman sa isang miyembro ng maharlikang pamilya!" nagpapanggap na umiiyak si Caspian.

Naglabas ng halakhak si Olivia. Maigi na lang at nakakatuwa siya at ang hitsura niya ay maganda. Magandang kandidato upang maging eye candy.

"Sa susunod huwag mo akong basta basta aalisin sa aking tahanan, iyong kamahalan."

"Caspian ang pangalan ko. C-A-S-P-I-A-N."

"Oo, oo Caspian. Mangyaring ipaalam mo sa akin nang maaga bago ka pumasok sa aking tahanan,"

Tumango si Caspian, "hmm, sa susunod hindi ko na gagawin iyon."

Ang dalawa ay naglakad sa paligid ng malalaking mga bukid, nag-uusap ng walang pormalidad. Bagaman medyo eksentrico ang personalidad ni Caspian, madali para kay Olivia na makipag-usap sa kanya na tila hindi siya isang prinsipe.

"Ano ang gusto mong gawin ngayon?" tanong ni Caspian nang sila ay huminto sa pagmomaneho ng kabayo.

Bago pa siya makasagot, may narinig silang boses kasabay ng mabilis na mga hakbang patungo sa kanila. Lumingon si Olivia upang makita kung sino iyon at naglabas ng inis na buntong hininga.

Ngumiti si Caspian, "oh binibining Elodie, hindi ko inaasahan na narito ka ngayon."

Huminto siya sa harap ni Caspian at ngumiti ng tamis, ang kanyang mga pisngi ay pula habang mahiyain niyang sinabi, "Nais kong sorpresahin ka sa aking pagdating, inyong kamahalan."

Tumango si Caspian, "Pinahahalagahan ko ang pag-iisip ngunit kasama ko si binibining Olivia sa ngayon,"

Tumingin si Elodie kay Olivia. Ngumiti ng palalo si Olivia, lumapit pa kay Caspian upang mas lalo siyang maasar. Bumaling si Elodie kay Caspian at hinila ang kanyang manggas.

"Ngunit narito ako para sa iyo, inyong kamahalan.," sabi niya, subukang gamitin ang kanyang kaakit-akit na anyo sa kanya na hindi nagtagumpay.

Tiningnan siya nang walang ekspresyon ni Caspian bago nang mahinahon niyang itinulak ang kanyang kamay palayo, ngunit may ngiti pa rin sa kanyang mukha.

"Tunay na paumanhin ngunit kasama ko si binibining Olivia sa buong Araw na ito."

Ngumisi si Olivia sa kanya at kinuha ni Caspian ang kanyang kamay.

"Tara na ba, Olivia?"

Ngumiti si Olivia kay Caspian at tumango, "Makakain tayo ng mga panghimagas?"

"Oo naman, papatunayan ko sa kanila para sa iyo."

"Salamat Caspian!" ngumiti siya.

Ang kanyang boses ay sapat na malakas para marinig iyon ni Elodie. Tumingin si Elodie sa kanya na may malalaking mata. Ngumiti lang si Olivia bago pumasok kasama si Caspian. Nakakatuwa na makita ang kanyang kaaway na nagtatapon ng dumi. Pagkatapos nilang pumasok, biglang natawa si Caspian.

"Ano ang nakakatawa?" tanong ni Olivia, itinaas ang kilay.

Naglalakad sila sa mga linya ng mga pasilyo, bawat lingkod na kanilang nakita ay yumuyuko kay Caspian habang sila'y nagdaan. Natuwa si Olivia na hindi nagpasya si Elodie na bigla na lang sumunod sa kanila nang pumasok sila.

Patuloy na hinawakan ni Caspian ang kanyang tiyan habang siya'y patuloy na tumatawa. Nagbuntong-hininga si Olivia at naghintay na matapos siya sa kanyang tawanan.

"Kayo ni binibining Elodie ay tunay na nakakatawa kapag nag-aaway kayo,"

Umiling si Olivia, "Nakakatuwa siyang asarin,"

Nilinis niya ang mga luha sa kanyang mga mata dulot ng kakatawa. Mayroon pa rin siyang mga paminsang pagtawa habang siya'y kumalma.

"Kung nais mong asarin siya muli, kung maari wag mo Ako gamitin sa anumang paraan,"

"Galit ka sa kanya?"

Tumango si Caspian na may bahagyang pagmumukha ng pag-aalala,
"Hindi ko siya matiis."

"Makatwiran. Kung ikaw ay galit sa akin, siyempre ay hindi mo rin siya magugustuhan."

"Nakikita mo na nauunawaan mo ako! Alam ko na ang pagiging kaibigan mo ay isang mabuting desisyon,"

"Ha ha.. sobrang nakakatawa caspian." tuyong tumawa si Olivia.

'Hindi ko maintindihan kung ano ang iniisip niya.'
"Teka" bigla siyang huminto.

Turo kay Caspian, nagsalita siya na may pagdududa, "Wala ka bang trabaho na kailangang gawin?"

Ngumiti siya at umiling, "Hindi! Natapos ko na-"
"Iyong kamahalan!" ang kanyang pangungusap ay naputol ni Warren, ang kanyang kapatid na lalaki, na nagmamadaling lumalapit sa kanila.

'Ah, mabuti! at nandito Ang aking kapatid.'

Narinig ni Olivia ang gulat na pagkasabing "Ah" ng kanyang kapatid nang hulihin niya ito. Hinila ni Warren ang tenga ni Caspian, galit.

"Saan ka galing!? Mayroon pang mga takdang papel na kailangan mong tapusin at pinili mong tumakas?! Alam mo ba kung gaano katagal kitang hinanap!!" Patuloy na sinasaway at sinasalita si Warren kay Caspian habang hinihila ang kanyang tenga.

Biglang may kaunting awa si Olivia kay Caspian ngunit hindi sapat upang talagang pigilan ang kanyang kapatid na halos putulin ang tenga niya. Napansin ni Warren si Olivia na nakatayo sa gilid at lumapit sa kanya.

"Liv? Ano ang ginagawa mo sa palasyo?" tanong niya bago siya muling nagbalik sa kanyang atensyon kay Caspian.

"Aha! Hindi lang pala ikaw ang tumakas sa iyong mga gawain, dinala mo pa ang aking kapatid upang magkasama kayo..?"

"Ngayon, ngayon, huwag tayong magalit dito War..." sabi ni Caspian, sinubukang patahimikin ang kanyang kaibigan ngunit lalo lamang itong nagalit.

Sa huli, hinila siya palayo ni Warren na patuloy na sinasaway siya tulad ng isang ina. Nagpaalam si Olivia kay Caspian na tila siya'y halos umiyak. Ang bagyo ay dumating at umalis ng mabilis at ngayon si Olivia ay nag-iisa na nakatayo sa mahahabang pasilyo, nagtataka kung ano ang dapat niyang gawin ngayon.

Naaalala niya na ang aklatan sa palasyo ay malaki at puno ng iba't ibang mga aklat. Humingi siya ng tulong sa isang lingkod, sila'y nagturo sa kanya patungo sa aklatan. Naglaan siya ng oras doon bago umalis ng aklatan pagkatapos makapagpahiram ng ilang aklat para basahin sa kanyang tahanan. Masaya siyang bumalik sa tahanan ng Duque