Droomvrouw [Matthy]

Hoofdstuk 30; De lijst

Sorry dat het zo lang heeft geduurd :(

Om het goed te maken is deze 2,5 keer zo lang als normaal :)

Oja vanaf nu is zonder iets erbij gwn Isa POV :)

Vergeet niet te stemmen als je dit leest :)

volgende hoofdstuk komt bij de 50 stemmen ❤️

~

Ik voel hoe mijn hart snel in mijn borst begint te kloppen en niet op de goede manier. Mijn adem voelt verstikkend en ik haat het.

"Uhm sorry, ik wou dat niet nu zeggen." Matthy zet me neer op de grond en doet een stapje naar achter. "Het is oké" Zeg ik automatisch, terwijl het niet oké is.

Ondanks dat ik weet dat Matthy me nooit zou manipuleren zoals mijn ex dat deed, is het wel nog een rode vlag. Hij wilt het liefst snel gaan en vergeet daarmee soms mijn grenzen. Het gevoel van herkenning blijft aan me klagen als ik Matthy in zijn ogen kijk, twijfelend of ik mijn zorgen moet uiten.

"Mijn ex was heel manipulerend. Aan het begin van onze relatie, overspoelde hij me met liefde en cadeaus. Hij was bijna elke dag met me en wou zo snel mogelijk samen wonen." Begin ik voorzichtig, terwijl ik Matthy zijn blik ontwijk.

"Ik liet me door hem meevoeren en langzaam nam hij mijn leven over. Hij bepaalde alles voor me, wat ik droeg, wat ik at, met wie ik om ging en uiteindelijk ook hoe ik me voelde. Hij wist precies wat hij moest zeggen om me schuldig genoeg te laten voelen, zodat ik deed wat hij wou." Ik haal zuchtend een hand door mijn haar, terwijl Matthy aandachtig naar me luistert.

"Ik ben gewoon een beetje bang dat jij ook zo bent. Of dat ik zo verblind ben dat ik je zo leuk vind, dat ik het niet door heb. Dat ik weer in diezelfde val trap. Ik bedoel Rachel blijkt ook net zo manipulerend te zijn en dat had ik totaal niet door."

"Oh." Zegt hij zacht, waardoor ik naar hem opkijk. Hij kijkt me glimlachend aan en het aanzicht alleen al geeft me vlinders in mijn buik.

"Ik snap wel dat je dan bang bent. Ik wil ook helemaal niet te snel gaan. Het is voor mij soms gewoon een beetje moeilijk om het te begrijpen." Hij doet een stap op me af en trekt me in een knuffel.

Zijn woorden stellen me gerust. Als hij echt aan het manipuleren was dan zou hij mijn gevoel ontkennen. Doen alsof ik de persoon ben die gek is en niet hij.

Toch?

"Sorry, dat ik zo ben. Ik wil gewoon voorzichtig zijn." Zeg ik zacht, terwijl ik hem nog steviger in de knuffel trek. Matthy legt zijn kin op mijn hoofd.

"Daar hoef je geen sorry voor te zeggen. Ik vind het fijn dat je hebt uitgelegd waarom, dan kan ik daar rekening mee houden." Ik trek me los uit de knuffel en Matthy geeft me weer zijn bekende glimlach. Ik voel hoe mijn hart smelt bij het aanzicht.

"Dus zullen we Rachel terugpakken?" Vraag ik, om het onderwerp ook te veranderen. Hij begint gelijk te grijnzen wat mij genoeg zegt.

"Heb je al een plan?" Vraagt hij, waardoor ik gelijk knik.

"Ik heb een paar ideeën."

~

"Hier ga zitten." Ik rol de tweede bureaustoel die in mijn kantoor staat zijn kant op, nadat ik alle kleren op de grote lounge stoel in de hoek gegooid heb.

Ik klik een paar keer op het toetsenbord, waardoor mijn pc weer tot leven komt. Matthy neemt een beetje onwennig naast me plaats. "Heb je deze zelf gebouwd?" Vraagt hij, doelend op mijn PC. Mijn blik schiet opzij naar mijn computer die in de hoek van mijn bureau staat. "Ja, wat vind je?" Door mijn vraag bestudeerd hij mijn computer beter. De RBG lampjes heb ik in het roze afgesteld en de rest van de onderdelen heb ik allemaal in het wit gekozen. Wellicht dat het een onnodig dure uitgave was, maar ik zit toch niet krap bij kas. Dus ik kan het me wel veroorloven.