Hoofdstuk 7; Verslaving

1.5K 34 16
                                    

Mijn muziek dreunt hard door mijn oortjes heen, terwijl ik mijn pas steeds verhoog. De frisse geur van de ochtend laat me onbewust glimlachen, terwijl ik steeds harder over de maasboulevard ren.

Er is niks wat zo lekker voelt als hardlopen vroeg in de ochtend. De frisse kou, de geur, de stad die langzaam meer ontwaakt. En boven alles mijn gevoelens die ik weg kan sprinten.

De afgelopen dagen is er zoveel gebeurd en ik heb geen idee hoe ik alles een plekje moet geven. Mijn gesprekken met Matthy beginnen zo serieus te voelen. We hebben notabene 2 keer gezoend, waarvan één keer zonder dat alcohol een rol speelt.

We bellen nog steeds elke dag en ik kijk er naar uit tot het moment dat ik hem eindelijk weer kan spreken. Ik heb dit gevoel nog nooit voor iemand gehad. Mijn vorige relaties waren oppervlakkig. Ze vonden mij leuk om mijn uiterlijk en ik vond hun leuk omdat ze mij leuk vonden.

Maar alles aan mijn contact met Matthy laat me anders voelen. Een gevoel wat ik nog nooit gehad heb voor een persoon. Nerveuze kriebels op de beste manier mogelijk. Het gevoel alsof ik continu in een stijgende lijn omhoog ga.

Er is alleen één vraag die me elke keer weer laat twijfelen. Zou hij hetzelfde voor mij voelen als ik voor hem?

Wat als hij me alleen maar leuk vind om mijn uiterlijk net als iedereen die voor hem is geweest. Het is wel het eerste van mij wat hem opviel. Het is het eerste wat iedereen aan mij opvalt.

Maar als het hem echt om mijn uiterlijk ging, dan zou hij toch meer moeite doen om met mij af te spreken? In plaats van continu bellen zonder camera.

We praten de hele dag over alles, behalve over ons.

Ik heb geen idee waar we staan. Als we überhaupt ergens staan. Het liefst zou ik met hem willen afspreken. Geruststelling krijgen dat hij zich hetzelfde voelt, dat het niet alleen gezellig praten voor hem is.

Dat hij net zo verslaafd is aan mij als ik aan hem.

~

"Oké, zal ik hem even naar je sturen? Ik moet de edits nog even nalopen, maar dan kan die vrijdag  online." Klinkt de stem van Matthy van de andere kant van de lijn.

Het is momenteel 3 dagen nadat we de video hebben opgenomen. 3 dagen geleden nadat we weer hebben gezoend. 3 dagen en we hebben er nog steeds niet over gesproken. Net als we er de vorige keer niet meer over hebben gehad.

Gefrustreerd bonk ik mijn hoofd tegen de hoofdsteun van mijn bureau stoel. Waarom kan hij er niet gewoon over beginnen. Waarom moet ik beginnen, wat als hij er niks mee bedoelde en alles eenzijdig is?

"Isa?" Klinkt de stem van Matthy vragend.

"Hmmm" Mompel ik verward.

"Heb je wel gehoord wat ik net aan je vroeg?"

"Nee sorry ik was even afgeleid wat zei je?" Door mijn vraag hoor ik hem zacht lachen.

"Dat we de video van vrijdagavond hebben van onze editor, ik vroeg of je hem al wou zien?"

"Oh is die nu al af." Ik ga gelijk meer rechtop zitten.

"Zo goed als, ik moet nog een paar dingen aanpassen, maar dan kan die gescheduled worden voor youtube."

"Wanneer komt die online?"

"Vrijdag, maar ik dacht als je hem van te voren nog even wilt zien. Dan kan ik er nog iets uithalen als je ergens niet comfortabel bij bent." Ik voel hoe door zijn woorden mijn borst verwarmd.

"Heb jij hem al gezien?" Vraag ik hem waardoor hij een instemmend geluidje maakt.

"Hij is niet cringe hoor maak je geen zorgen de video is echt leuk geworden."

"Oké wil je als die klaar is het linkje naar mij sturen? Dan zal ik hem nog even doorkijken." Zeg ik een beetje zenuwachtig. Ik heb echt geen idee wat de jongens ervan hebben gemaakt en ik hoop dat het allemaal een beetje leuk samen komt.

"Doe ik." Ik hoor hoe hij wat rond klikt, waarna zijn stem veel dichter bij de telefoon klinkt. Hij schraapt een beetje ongemakkelijk zijn keel en ik heb geen idee waar deze verandering opeens vandaan komt.

"Dus uhm wat doe je vanavond?" Zijn vraag laat me gelijk glimlachen. Zijn onzekerheid maakt hem zo schattig.

"Ik heb nog niks op de planning staan. Jij?"

"Ik ook niet ik dacht misschien kunnen we iets doen samen." Begint hij voorzichtig.

"Ja, gezellig. Had je al iets in gedachten?"

"Ik dacht misschien ergens uit eten, of naar de film, of allebei wat jij wilt."

"Klinkt allebei wel goed. We kunnen altijd beiden doen?" Zeg ik glimlachend tegen hem. "Draaien er leuke films?"

"Uhm ik ga even kijken hoor." Ik hoor hem weer wat rondklikken op zijn computer. "We kunnen naar de nieuwe disney Cruella, die draait vanavond om negen uur in pathe de kuip?"

"Ik vind het goed. Disney is altijd leuk." Stem ik met hem in. "We kunnen misschien gelijk wat eten bij de beren, of had je wat anders in gedachten?"

"ik vind de beren altijd zo net niet." Zegt hij.

"Ja dat is zo, maar het is opzich wel prima en dicht bij de Kuip. We kunnen anders ook ergens in de stad eten?" Opper ik.

"Dat klinkt beter, ik weet wel een leuk plekje. Zal ik je rond 6 ophalen?'' Vraagt hij, waardoor ik naar de klok in de hoek van mijn monitor kijk die momenteel 4 uur aangeeft.

"Ja perfect. Je kan je auto bij mij in de garage zetten, dan kunnen we lopend de stad in vanaf mij?"

"Klinkt goed, dan zie ik je zo." Hoor ik zijn grijzende stem vanaf de andere kant van de lijn.

"Tot zo." Mijn glimlach is niet meer van mijn gezicht af te slaan. En de vlinders vliegen druk heen en weer.

"Oh Isa?"

"Hmm?"

"Het is een date." En met die woorden hangt hij op.

Droomvrouw [Matthy]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu