Droomvrouw [Matthy]

Hoofdstuk 28; Emojineel

~POV Matthy ~

"Oke, maar Haaland wordt echt groot hoor." Zegt Rob. We zitten met z'n alle aan een tafel in het horeca gebied van de speelhal. De video is ondertussen al opgenomen en we doen nog even een drankje voor we weer naar huis moeten.

"Ik weet het niet hoor." Zegt Raoul twijfelend.

"Jawel man, Hij heeft dit seizoen al 25 goals in de Bundesliga."

"Lewandowski heeft echt het dubbele ofzo." Merkt Koen op, vanaf zijn telefoon.

"Lewandowski is bejaard. Haaland is jonger als Milo besef." Bij het horen van zijn naam kijkt Milo op van zijn patatje. Hij krijgt een grijns op zijn gezicht en ik weet nu al wat hij gaat zeggen.

"Jonger dan, je moet de zin afmak-" Begint Milo smakkend, maar Rob kapt hem bot af. "Jaja, ik ben slecht in taal. Vetklep."

"Hebben jullie wel eens dat filmpje gezien dat Haaland aan het zingen is in een emoji trui?" Door mijn vraag schiet iedereen hun blik mijn kant op. Met een grijns begin ik met het opzoeken van het filmpje, waarna ik het deze met het geluid op vol volume afspeel.

"Oke, maar wat denken jullie dat beter is, Dit of het Ron Jans afscheidslied?" Vraagt Milo spottend, waardoor ik hem een trap van onder de tafel geef. "Het Ron Jans afscheidslied is legendary, daar kan een viking in een emoji trui nooit tegen op."

"Rustig rustig." Milo doet verdedigend zijn handen omhoog. "Ik wou gewoon even de mening van de massa peilen."

"Nee, maar jongens ik denk echt dat Haaland zó word weggekaapt uit Dortmunt." Begint Rob weer enthousiast, maar niemand matched zijn enthousiasme over het onderwerp. Milo is weer druk bezig om zijn patatje te eten en Raoul en Koen zitten beide op hun telefoon.

Ook mij boeit het niet zo veel wat voor visie Rob voor Haaland heeft. Mijn gedachten gaan bijna automatisch naar Isa toe, terwijl  ik ons gesprek op whatsapp open. Ze heeft nog steeds niet gereageerd op mijn appjes en ik ben bang dat ik het verpest heb.

Ik word gewoon zo onzeker van het feit dat ze geen relatie wilt en elke keer als iemand het vraagt of als ik het voorbij zie komen voelt het toch als een afwijzing. Ookal bedoeld ze dat misschien niet zo. Ik krijg gewoon het gevoel dat ik moet bewijzen dat ze met wel echt leuk vind, terwijl iedereen van kilometers afstand al ziet dat ik helemaal gek op haar ben.

"Uhm Mat." De serieuze stem van Koen haalt me uit mijn gedachten. Een beetje verbaasd kijk ik naar hem op, waar komt deze toon vandaan? Rob valt ook eindelijk stil en ik voel iedereen hun blik op mij branden, terwijl Koen zijn telefoon voorzichtig aan mij geeft. Ik pak hem een beetje onwennig aan.

Ik voel echter hoe al het bloed uit mijn gezicht trekt als ik zie wat er op zijn telefoon staat. Mijn hart begint met een record tempo te kloppen, terwijl ik de instagram story doorlees.

Als ik de foto onderaan het bericht zie voelt het alsof er een steen steeds verder naar de bodem van mijn maag zakt. Ik word zo misselijk, dat ik wel kan kotsen. 

Ik denk dat mijn ogen wel 100 keer over de story scannen. Elke keer voel ik hoe mijn hart verder breekt. Ik kan gewoon niet geloven dat mijn Isa zoiets zou doen.

We waren nog zo gelukkig vanochtend, hoe kan het ineens zo erg omslaan? Het voel alsof ze een dolk recht door mijn hart heeft gestoken. Ik ben zo'n enorme sukkel.

"Het is echt kut voor je." Zegt Koen meelevend, na het zien van mijn reactie. Het liefst zak ik hier ter plekke door de grond.

"Wat is het?" Vraagt Milo nieuwsgierig bij het zien van mijn blik. Ik schuif Koen zijn telefoon naar het midden van de tafel en leun mijn hoofd in mijn handen. De huilkriebel zit al in mijn keel en ik haat het. Waarom kan ik mijn emoties niet onder controle krijgen. Ik beweeg mijn been snel op en neer, terwijl ik de verontwaardigd geluiden van de jongens aanhoor.