23.Bölün

524 45 20
                                    

Desteklerinizi bekliyorum beğenip yorum yapmayı unutmayın lütfen.

Satır aralarında buluşalım mı?

Keyifli Okumalar🌸
..........

"Sen burda durdur istersen aynı anda girmeyelim."
"Tamam." Yavaşça arabayı sağa çekti "Sen bugün dinlen artık."
"İyi olur çok işte yok zaten."
"Görüşürüz o zaman."
"Görüşürüz." Yanağını öptüm gamzesini göstere göstere gülümsedi arabanın kapısını açtım sonra aklıma gelen şeyler geri kapattım ona baktım ne oldu der gibi bana bakıyordu.
"Bir sorun mu var?"
"Evet." Elimdeki poşeti Arden'e uzattım ne bu der gibi baktı "Sana aldım." Gülerek aldı "Teşekkür ederim."
"Güle güle giy." Dedim heyecanla
Poşetteki gömleği çıkardı
"Renkli renkli gömlekler vardı ama almadım. Giymezsin sen."
"Bencede giymezdim sevgilim. Güzelmiş." Dudağıma küçük bir buse kondurdu "Kendimede elbise aldım."
"Sende güzel günlerde giy bebeğim."
"Sevgilim dışarı çıkmama izin vermiyor heralde sadece konakta giyeceğim." İmalı imalı söylemiştim "Yok artık."
"Yalan mı?"
"Kavga mı edeceğiz."
Kahkaha attım "Şaka yapıyorum. Neyse hadi ben gidiyorum."
"Dikkat et."

Aşağıya indim konağın sokağına girdim arkama baktığımda Arden'in arabasının hareket etmediğini fark ettim. Heralde ilk benim içeriye girmemi bekleyecekti. Hızlı adımlarla konağın önüne geldim.

"Hoşgeldin Hüma." Dedi Aktif
"Hoşbuldum"
"İçeriye mı?"
"Yok ben müştemilatta gideceğim. Kolay gelsin."
"Teşekkürler." Müştemillatta doğru gittim çantamdan anahtarı alıp kapıyı açtım içeriye girip kapıyı arkamdan kapattım ayakkabılarımı çıkarıp dolaba koydum sonra içeriye geçtim.

Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım ardından peçeteyle kurulduktan sonra içeriye girip yatağın üzerine oturdum.

Çantamdan bugün aldığım kitapları çıkardım. Kilit olan alt çekmeceye yerleştirip kilitledim dolabı.

Kendimi yatağa attım gözlerimi kapattım kendimi uykunun rahat kollarına bıraktım.

Uyandığımda etraf karanlıktı elimi boynuma attım boynum tutulmuştu resmen yüzümü buruşturarak doğruldum.

Komodinin üzerindeki telefonumu elime aldım saat 03.04'tu. O kadar uyumuş muydum? Başımı yana çevirdim Açelya ve Gülnur Abla'da uyuyordu.
Acaba Arden ne yapıyordu? Yukarıya mı gitsem acaba. Ama ya uyuyorsa. Ara gitsin Hüma ya ne olacak bencede arayayım. Yada aramayayım mesaj atayım aynen mesaj

"UYUDUN MU? YANINA GELEYİM Mİ?"
                                                     03.06
                                 "BENCE GELEYİM:)"
                              03.07
"Gel güzelim çalışma odasındaydım."
03.10

Yataktan yavaşça kalktım dolabımdaki aynadan saçımı başımı düzelttip dışarıya ordanda konağa girdim Allahtan nöbet değişim saatiydi bu yüzden hemen içeriye girmiştim görünmeden.

Sessizce dördüncü katta çıktım çalışma odasının kapısının şifresini girip içeriye girdim.

"Ben geldim." diyip kapıyı kapattım
Sandalyesini geriye çekip bana baktı "Hoşgeldin." Elini dizine vurdu hafif hafif iki kere. Onun yanına gelip dizine oturdum sonra sandalyesini masaya yaklaşırdı beni rahatsız etmeden.
Masaya baktım "Ne yapıyorsun." diye sordum merakla
"Bizim yeni fabrika için iş ilanı vermiştik. Beren'in gönderdiği bir kaç cv'ye bakıyordum."
"Bu saatte mi?"
"Şimdi bakayım dedim yarın bir kaç işim var."
"Ne işin var acaba?"
"Gizli."
"Ya çok merak ettim." Heyecanla yerimde kıpırdandım
"Kıpırdanma bebeğim alttakide heyecanlanıyor."
Dediği şeyle donup kaldım çapkınca göz kırptı
"Tamam tamam utanma." diyip yanağımı öptü ardından ensemden nazikçe tuttup göğsüne yattırdı. "Şimdi uslu bir kız ol bende işlerimi halledeceğim."
Başımı yukarı aşağı salladım Arden'in kıkırtısını duydum. Arden'in sol kolu elimde sağ elide bilgisayarındaydı. Cv'lere büyük bir dikkatle bakmayı sürdürüyordu. Yüz hatları istediği şeyi bulamadığını gösteriyordu. Eline telefonunu alıp telefon alıp mesajlaşma uygulamasına girip Asistan Beren'e bastı. "Beren ben senden Hukuk Departmanı için başvuranları bana atmanı istemiştim. Yarın atarsın."

Ne alakaydı şimdi? Evren bana oyun mu oynuyordu yoksa. Söylememekte yalnış yaptığımın farkındaydım ama bunu söylemek içinde hazır değildim henüz. Zamana ihtiyacım vardı.

Ben bunu düşünürken Beren mesaj'a yanıt vermişti. Sanırım uyumuyordu.

"Arden Bey, kusura bakmayın hemen şimdi atıyorum."  Yazdıktan sonra bilgisayardaki mail sayfasına ard arda altı adet CV dosyası gelmişti.Arden "Sorun değil. İyi geceler" yazıp telefonu kapattı. Başını masasının ucuna çevirip su dolu bardağı aldı. İçecekten bana baktı suyu dudaklarıma yaklaştırdı "İçmek ister misin sevgilim." Dedi ona baktım başımı göğsünden çekmeden sonra bardağa baktım bir kaç yudum içtim ardından dudağımın kenarındaki suyu silecekken benden önce davranıp kendisi sildi bardakta kalan yarım suyu içti bardağı kenara bıraktıp işine geri döndü.
"Arden sen birinden bir şeyi saklamak zorunda kalsaydın yinede gidip söyler miydin?" diye sordum birden bire
Kaşları çatıldı sonra bana baktı göğsünden kalktım yavaşça göz göz geldik.
"Neden birinden bir şeyi saklamak zorunda kalayım?"
"Zorunda kalmak derken aslında. Nasıl anlatsam, mesela anlatsan bile bir şey değişmeyecek ama ısrarla sorsa söyler miydin?"
"Konuya bağlı. İşle alakalı bir şeyse zaten anlatmaya gerek yok ama özel hayatsa söylerim."
"Sen mi söylersin Arden." İnanmadım açıkçası çünkü Arden acısını dışarıya gösterebilen birisi kesinlikle değildi babası ölünce bile tek damla göz yaşı dökmemişti ama eminim ki odasında saatlerce ağlamıştır.

"Bana ısrarla bir şeyi herkes soramaz. sorduğuna pişman ederim çünkü bilirler.Bu yüzden özel hayatsa söylerim dedim."
"He ben ısrarla desem pişman edersin"
"Sen herkes değilsin Hüma. Sen benim yanımdayken bütün sınırları geçebilirsin."
Dilim tutuldu konuşamadım bu kadar güzel seven bir adam beni seviyorsa demektir ki Allah beni çektiğim acıların ardından mükafatlandırıyordu bunun başka bir açıklaması olamazdı çünkü. Karar vermiştim en kısa zamanda gerçekleri anlatacaktım.

Bölüm Sonu🌸

Beğenip yorum yapmayı unutmayın lütfen.

Güzel RüyalarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin