Güzel Rüyalar

15.Bölüm

Beğenip yorum yapmayı unutmayın lütfen🌸

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum🌸

Keyifli okumalar🌸
.........

Sevilmeyen çocuklar birileri tarafından sevilmeye alışık değildir. Onlar genelde hep neden seviyor acaba ben? Diye kafalarında kurgularla. Çünkü alışık değildirler. Onlar sevilmemeye itilip kakılmaya ve kötü muameleye alışıktırlar. Ama hepte içlerinde Beyaz atlı prenslerini beklerler kafalarında hep bu hayalle yaşarlar. Peki ya sevilen insanlar ne için yaşar? Onlar daha fazlasını isterler egoları insanlıklarından üstündür çünkü. Mesela ben okul yıllarımda hep sevilmek için mücadele eden biri olmuşumdur ama hep karşılıksız kaldı bu. Hatta öğrenciler kendi aralarında bunun oyununu bile kurmuşlardır Hakkını Helal Et Yılın sonunda karnelerimiz dağıtıldıktan sonra dağılmaya hazırlanırken ön sıralardakı öğrencilerden biri "Hüma helal et hakkını arkandan çok konuştuk derlerdi." Bende gülümseyerek "Helal olsun." Dedim ama o zaman çocuktum şuan helal etmiyorum bile desem onların içi rahattı çünkü helal etmiştim onlarda duymuştu. beni hep kantine yollarlardı koşarak geri sınıfa geldiğimde arkadaşa verirdim "He sonunda. Helal et hakkını he." Diyip alır giderdi Teşekkür bile etmeden ama ben yine "Helal olsun." demiştim.

Galiba öğrencilik hayatımda kimse beni ne anladı nede anlamak istedi. Annemin deyimiyle çöp bile benden daha değerliydi.

O yüzden bugün o kadar çok hazırlanmadım bir penye Beyaz tişört ve siyah pantolon giymiştim. Çünkü Hande Hanım belki vazgeçerdi gitmekten diye.

Kahvaltıyı hazırlamıştık masayı kurduktan sonra yemeye başlandı.

"Kız sen izinli değil misin git otur." Dedi Gülsüm Hanım
"Belki gitmem Gülsüm Hanım." Dedim
Arden bana döndü birden anlamaz bakışlarla "Neden gitmiyormuşsun?"
"Ağam işte belki vazgeçer."
"Saçmalama vazgeçse arardı heralde. Git dinlen Hüma bugün izinlisin." dedi Arden ağa bugün oda stresliydi kalabalık ortamlardan hiç hoşlanmıyordu ve bugünde toplantının başrolü oydu.

"Tamam ağam." Dedim
Herkes kahvaltısına dönüp yemeğini yemeye devam etti.

Bizde mutfağa gidip kahvaltımızı ettikten sonra bulaşıkları makinaya attık. Açelya'nın telefon görüşmesi daha bitmediği için mecbur ben yardım etmiştim.

"Bu kız gene ne karıştırıyor acaba?" Dedi Gülnur Abla camdan kızına baktı
"Bilmem. Konuşunca sus diyor o yüzden yorum yapamayacağım." diyip kendi kahvaltı masamızı temizledim son kez.

Saatte baktığımda 11.30 olmuştu. Konağın kapısı çaldı.

"Ben kapıya bakayım." Diyip avluya çıktım

Açelya kapıyı açmıştı Yusuf Bey ve Hande Hanım gelmişti.

"Günaydın Yusuf Bey Hande Hanım" Dedi Açelya Hanım
"Günaydın." Dedi Hande Hanım ikisinin adına içeriye girdiler ardında.

Beni görünce tebessüm etti çok güzel giyinmişti mavi askılı diz altında biten bir elbise giymişti beyaz topuklu ayakkabısı ve çantasıyla çok güzel olmuştu. Oda beni süzüyordu gülümseyerek gözlerime baktı "Güzel olmuşsun Hüma." Beğenmemişti ama beni kırmamak için öyle söylemişti.
"Gezecek miyiz?" Dedim ona yaklaşarak
"Tabikide." Dönerek elbisesini bana gösterdi "Senin için hazırladım." Gülerek

"Bende hazırlanayım o zaman beni beklersiniz dimi."
"Çok ısrar ettin hazırlan bakalım." dedi
"5 dakikaya geliyorum."
"Acele etmene gerek yok. Bende kahve içeceğim zaten."
Başımı sallayıp hızlı adımlarla çıktım