19.Bölüm

606 40 7
                                    

Beğenip yorum yapmayı unutmayın lütfen🌸

5k okuma için çok teşekkür ederim. Ama keşke okumalar kadar beğeni ve yorumda atsanız bir kaç kişi dışında kimse yorum yapmıyor ve tabi beğeni. Bu bölümdede aynı şekilde olursa maalesef sınır belirlemek zorunda kalacağım. Ama moralinizi bozmayın ve bölümü okumaya geçebilirsiniz🤍

Satır arası yorumlarda buluşalım🌸

Keyifli okumalar🤎
............

İnsan sevilmeye yavaş yavaş başladığında kalbi asıl o zaman gerçek manada atmaya başlarmış. Çünkü sevilmeyen insanın kalbi her saniye kırılır ve tamiri olmayan yaralar bırakır. Ve hiç sevgi görmemiş insanlar küçücük bir gülümsemeyi bile bazen büyük bir şey anlar ama altı boştur. Çünkü sevilmek nedir bilmezler.

Arden'de beni sürekli sevdiğini söylediğinde bunu düşünüyorum ya sevmiyorsa sonra fark ettim ki, sevmeyen insan bir yerden sonra belli eder ama Arden beni koşulsuz seviyor ve koruyordu.

Bu sabah erken kalkmıştık evdeki herkes bugün Azad ağanın mezarlığına gidecekti. Gülnur Abla ve Açelya siyah giyinmiş bense onlara tezat olarak Beyaz elbise giyinmiştim. Çünkü Azad ağa burda olsaydı siyah giyinmemizi istemezdi teyzemin anlattığına göre Azad ağa kasvetli alanları sevmezmiş mutlu ferah şeyler severmiş. Siyah'da asaletin rengi olduğu kadar yas rengiydide benim için. Azad ağa eminim arkasından ağlanılmasını değil mutlulukla ve huzurla anılmak isterdi

Açelya'nın "Bugün Azad ağanın ölüm yıl dönümü utanmıyor musun açık renk giymeye." Dese umursamadım

Mutfaga girdik saat çok erken olduğu için hafif şeyler hazırladık.

Arden ve Murat bey siyah bir takım giymişti Dinç bey'de siyah tişört ve siyah kumaş pantolon giymişti. Ece hanım ve Gonca hanımda siyah elbise giymişti. Gonca Hanımın ailesi mezarlığa gitmeyeceğini öğrendim sonradan. Gülsüm Hanım sadece çocuklarıyla ve geliniyle gidecekmiş Leman hanımda konaktaki küçük hazırlıklarla ilgilenecekmiş. Hepimiz Gülsüm Hanımı bekliyorduk.

"Ece annemin yanına git." Dedi Arden ağa sabahın 6'sıydı ama o dinçti epey.
"Tamam abi." Dedi yorgun bir sesle Ece Hanım tam kalkacaktı ki Gülsüm Hanımı görüp geri yerine oturdu "Geldi abi."

Herkes merdivenlerin sağ kanadına baktı Gülsüm Hanım beyaz rengi elbisesi beyaz renkli başörtüsü ve sol göğsüne yerleştirdiği çiçekli broşuyla çok güçlü ve şık görünüyordu. Ardene baktığımda annesine gurur duyar gibi bakıyordu.

"Günaydın." Dedi Arden bütün masadakiler adına
"Günaydın." Giyip Bismillah diyerek yerine oturdu Gülsüm Hanım

"Papatyalar hazır dimi severdi baban." Dedi Gülsüm Hanım Dinç'e bakıp Buruk bir tebessümle "Hazır anne."

"Murat mezarlıktan sonra çocuk esirgemeye gidin ikiniz bağış yapın eldende."
"Tamam anne."
"Bugün yanımdan ayrılma Kızım." Dedi
"Ayrılmam anne." Dedi Ece Hanım

Kısa bir sessizlik oldu "Afiyet olsun." Demesiyle Ardenin kahvaltı başlamıştı.

Kahvaltı bittikten sonra masayı topladık bulaşıkları makineye yerleştirip avluya geri geldik. Arden annesinin arkasında telefonda konuşuyordu Gonca Hanım ve Ece hanım birbirleriyle konuşuyordu Murat bey ve Dinç Bey'de onlara katılmıştı. Gülsüm Hanım beni görmesiyle yanına çağırdı koşarak yanına geldim

Güzel RüyalarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin