MAFYANIN ESİRİ

19. Bölüm: "Ulaşılamıyor"

Mültimedya : Ece & Selim (Çok tatlı değiller mi?)

Birazcık geciktim farkındayım. Lütfen kusura bakmayınız benim çılgın okuyucularım.

Hadi size iyi okumalar.

~~~~~~~~~~~~~~~~

RÜYA'DAN

Gelen polislere takıldı gözüm. Tabi ya silah vardı sonuçta ortada. Şimdi bir sürü soru sorarlar.

Kafamı Arda ya çevirdim. Her zamanki gibi sakindi. Rahat.

Selim yanına yaklaşarak;

"Abi ne yapalım."Diye sordu.

"Panik yok. Bizlik bir durum değil." Dedi Arda.

O öyle deyince epey bir rahatlamıştım. Çağdaş'ı bulmuşlar mıydı acaba. Polisler başlarıyla Ardaya selam vermişti uzaktan. Bu her ne kadar Şaşırmama neden olsa da sonradan dank etmişti.

Polisler yanımıza gelerek konuşmaya başladılar.

"Öncelikle geçmiş olsun Arda bey." dedi. Başları olduğunu düşündüğüm adam.

"Saolun." dedi Arda istifini bozmayarak. "Ben komiser Mesut." dedi adam.

Arda "Biz kimseden şikayetçi değiliz memur pardon komiser bey. Boşuna zahmet etmişsiniz buralara kadar." dedi bir nefeste.

"Ama Arda Bey ortada silahla yaralama var. Bırakın işimizi yapalım." diyen komisere "Ben yaparım sizin işinizi Mesut bey. Şikayetimiz falan yok." diye lafı yapıştırdı Arda.

Bu ne cesaret be. Polis o. Seni içeri tıksa boku yersin.

"Peki Arda Bey." dedi ve arkasını dönerek "gidiyoruz arkadaşlar." dedi. Bizde gidişlerini izledik.

Arda'nın şu an bana çok ihtiyacı vardı ama az bile ona. Arkadaşım dedi bana ya. Evet hayla sinirliyim ona.

Emir'in yanından çıkan doktor "Arda Bey Emir Beyler çok iyiler. Hepinizin burada harap olmasına gerek yok." dedi.

Elif "Evet arkadaşlar ben buradayım." dedi.

Arda "Bende Selim ve Elif burada kalıyoruz. Diğerleri otele oradan İstanbul'a. Emir taburcu olur olmaz bizde döneceğiz." dedğinde
"Ben de kalacağım." dedim. Her ne kadar izin vermeyeceğini bilsem de.

Arda "Hayır Rüya siz eve." dediğinde "İzin istemedim senden Arda bende kalacağım dedim." dedim.

Herkes yavaş yavaş itiraz etmeden hastaneden çıktılar. Arda hala ifadesiz bir şekilde suratıma bakıyordu.

Bir anda kolumdan tutup beni kızlar tuvaletine soktu. Kapıyı da kilitledi. Allam sen yar ve yardımcım ol amin. Sizde dualarınızı eksik etmeyin.

"Derdin ne Rüya." diye kükredi.
"Ne gibi bir derdim olabilir Arda." dedim. Kolumu elinden kurtarmaya çalışırken."Git işte eve. Ne yapacaksın burada." dediğinde "Sanane ya sanane. Arkadaş olduğumuzu hatırlatmam lazımdı herhalde." dedi.
"Rüyaa." diye tekrar kükredi. Bacaklarım tir tir titriyordu valla.

"Ne var?" dedim. Belli etmemeye çalışarak."İstanbul'a dönüyorsun. Ve ben gelene kadar evden bile çıkmıyorsun." dedi."Oldu başka sana soracaktım sanki." diyerek ona meydan okudum.
"Lafımı ikiletme." dediğinde rahat bir şekilde "İkileme sende." dedim.
"Rüya eve." diye arkamda duran duvara yumruk attığımda "Hayır." dedim."Sen Rüya Ateş. Benim lafımın üstüne laf söyleyemezsin." dediğinde "Söylerim." dedim.
"Rüya şansını zorlama bebeğim. Bin arabaya git eve. Geleceğim bir iki gün sonra." dediğinde " Ya neden kalmama izin vermiyorsun." dedim."Öyle olması gerek bebeğim." dediz."İyi istemiyorsan giderim." diyerek kapıya doğru ilerlemeye başladım.