"ဟယ်လို သား"
"ဟုတ်ကဲ့ ဒယ်ဒီ"
"သားကိုအိမ်မှာမတွေ့လို့ ဘယ်နေ့အိမ်ပြန်လာမှာလဲသား ။ဒယ်ဒီမင်းနဲ့ပြောစရာရှိလို့ "
"ဟုတ်သား ဒီနေ့ ကျောင်းဆင်းတာနဲ့ပြန်လာမှာ ဒယ်ဒီ"
"အင်းအဲ့တာဆို အိမ်မဝင်ပဲ ကုမ္ပဏီကိုခဏဝင်ခဲ့ "
"ဟုတ်ကဲ့ ဒယ်ဒီ"
ရီခီ ဒီနေ့တော့ အိမ်ကိုပြန်မှဖြစ်တော့မည်။ဖြစ်နိုင်ရင် နေချင်သေးပေမဲ့ လုပ်စရာတွေကရှိနေသည်မို့ ပြန်လိုက်တာအကောင်းဆုံးပဲဖြစ်မည်။ Sakura နဲ့ ဆောင်ဟွန်းဟျောင်း နှစ်ယောက်ထဲရှိနေမှာကိုလည်းပူစရာမလိုတော့သည်မို့ အဆင်ပြေသည်။
ဆောင်ဟွန်းဟျောင်းကို စာပို့လိုက်သည်။
"အကို ညနေကျ လာမကြိုတော့ဘူးနော် သွားစရာရှိလို့ အဲ့ကနေအိမ်ပဲတန်းပြန်ေတာ့ လိုက်မယ်။ အဝတ်တွေကတော့ နောက်ကြုံမှယူတော့မယ် "
ဆောင်ဟွန်း စာသင်ခန်းထဲထိုင်နေတုန်း message တခုဝင်လာသည်။ ကြည့်လိုက်တော့ ရီခီဆီက ။ ဖတ်ပြီး ပြတင်းပေါက်အပြင်ကိုသာ ခပ်ငေးငေးကြည့်နေမိသည်။ သူ့တွင် တွေးစရာတွေများလွန်းနေသည်။
ထိုအချိန်မှာပဲ Sakura က
"ဆောင်ဟွန်း"
"...."
"ဆောင်ဟွန်း လို့ " သူ့ငေးကြည့်နေတဲ့ပြတင်းပေါက်ကို ကွယ်ကာရပ်ပြီးနောက်တကြိမ်ခေါ်လိုက်မှ
"Sakura"
"ဘာတွေတွေးနေတာလဲ ဆောင်ဟွန်းရ နင့်ကြည့်ရတာမှိုင်လိုက်တာ နေမကောင်းဘူးလား "
"မဟုတ်ပါဘူး နင်ဘာစာ မေးမလို့လဲ"
"ဘာစာ မှမမေးပါဘူး ဟ နင်ကလည်းငါ့ကိုမြင်တာနဲ့စာမေးမယ်ပဲထင် နေတာလား"
"မဟုတ်ပါဘူး "
"ဒါဆိုဘာလို့ထင်တာလဲ "
"ဘာမှမထင်ပါဘူး "
"အေးပါ ငါလည်းစတာပါ ငါပြောစရာရှိလို့ "
"ဘာလဲ ပြောလေ "
"မနက်ဖြန် ငါ ပစ္စည်းတခုဝယ်စရာရှိလို့လိုက်ခဲ့ပေးပါလား ။ "
"ငါအလုပ် ရှိတယ်လေ Sakura "
"ခဏလေးပဲလေ "
"မရလောက်ဘူးထင်တယ်အရေးကြီးလို့လား "
YOU ARE READING
I don't want to loose you
Fiksi Penggemarကျွန်တော်ဘယ်လောက်ထိချစ်ကြောင်းအကိုယုံတဲ့ထိသက်သေပြပါ့မယ် ကျွန်တော်အကို့ကိုအဆုံးရှုံးမခံနိုင်ဘူး ( NI-KI) မင်းကငါ့ဘက်ပါမဲ့ ငါ့ကံကြမ္မာလေးဖြစ်ပေးနိုင်မလား (Sunghoon)
