HACKER

10.Bölüm

Helikopter gittikçe yaklaşıyordu.

Emma pilota bakarak; -Başka yerde inemez misin??

Pilot umursamaz bir tavırla -Hayır bunu yapamam, sadece hedef noktaya giderim

Hem ben hemde Emma ineceğimiz yerde abisiyle karşılaşmaktan korkuyorduk.

Emmaya dönerek; -Şu abinn..anlatsana biraz

Emma çantasında bişey aramakla meşguldü ve beni dinlemiyordu bile.Çantasından dart misali iğneyi aldı ve pilot koltuğuna yöneldi ve dartı pilota sokup koltuğa geçti

Artık buna alışmıştım ve soğukkanlı bir tavırla -Planın ne? Dedim.

-Al şu çantayı tak

+Niyeki

-Tak dedim!

+Tamam..peki istediğin olsun

Çantayı taktım ve Emma aniden koltuktan kalktı.Ve kendisinde bir çanta takarak bayanlar öndenn (gülerek)

Emma helikopterden atlamıştı.Altımızda deniz vardı ve ayrıca benim yükseklik korkum vardı.

Emma paraşütünü açmıştı ve kumsala doğru yönelmeye çalışıyordu.Helikopter sallanmaya başladı ve aniden atlamak zorunda kaldım.

Korkumdan paraşütü hemen açtım ve denizden kurtulup kumsala yönelmek için vücudumu o tarafa verdim.Helikopter denize düşmek üzereydi ve çoğu insan bu tarafa bakıyordu.Emma kumsala inmişti ve ben rüzgar yüzünden yamulup duruyordum.Emma paraşüt çantasını denize fırlattı.Ve bana el hareketleriyle acele etmemi söyledi.Herkes çok panikliydi..Bu sefer telefon beni kurtaramayacaktı.Polis sirenleri yükselmeye başladı.Ben hala paraşütten inememiştim.E zaten polisler beni arıyordu.Hayatım tam kalacaktı.

Paraşütü üzerimden çıkardım ve denize hızlı bir şekilde denize girdim.Ağır ceketim yüzmemi engelliyordu.Bende pahalı ceketimi denizde bırakmak zorunda kaldım.

Yüz,yüz bir türlü kumsala ulaşamıyordum.Polisler kumsala yetişmişti.Emma bana bakmayı bırakıp kaçmaya başladı.Tam kumsala yetişecekten ceketimin cebinde telefonumu unuttuğumu hatırladım.Kafamı duvarlara vurmak istiyordum artık.Emma cebinden küçük bir maske takmıştı ve polisleri bayıltıcı silahıyla vurmaya başladı.2 polis memurunu vurdu ve polisler yere yattı.Bunu gören çevredekiler polisi tekrar aramaya başladı ve bazıları video çekiyordu.Ceketime yetiştim.İnsanlar bana doğru bakmıyorlardı artık.

İnşallah korkudan beni unutmuşlardır diye dua ediyordum.Ceketimden 2 telefonumda çıkarttım.Normal telefonumun ekranına su girmişti.Hack telefonu ise..ekranı..ekranı açılmıyordu.

Polis sirenleri gelmeye başladı ve bu sefer daha fazla ekiple geliyorlardı.Ama Emma çoktan tüymüştü.Helikopter denizin derin sularına gömülmüştü.Karşıya yüzecek halim kalmamıştı ve dinlenmek için uzanmıştım.İyiki can yeleğimi getirmiştim.Boğularak ölmek çocukluktan beri en büyük korkumdur.Bu bakımdan anneme çektiğim söylenir.Polisler arabalarından indi ve vatandaşlarla konuşmaya başladı.Arkamdan bir gemi buraya doğru yaklaşıyordu.Umarım polis değildir diye tir tir titriyordum.İyice yaklaşmaya başlamıştı..

Devam edecek...