20.Bölüm

1.4K 69 17
                                        


Kulübenin kapısı açıldı ve Emma aniden silahı bana doğrultarak yaklaştı.

Ben adamla ilgilenirken gölgesi yansıdı ve aniden adeta korkudan zıpladım.Emma silahı bana doğrultmuş bekliyordu silahta susturucu takılıydı.Benim silahım ise motorda ceketimde kalmıştı.İkimizde suskun suskun bakışırken silahıma göz gezdirmek için motora baktım.

Aniden silah sesi patladı.

Emma Paul'u vurmuştu.Yeni kaçırdığım küçük adam ise olayı izlerken titriyordu.Emma silahı ona da doğrultup birden kafasına sıktı etraf kan gölüne dönmüştü ben ise olayın şokundaydım.

Emma dışarı çıkıp 2 el de motoruma ateş etti ve motorumdan dumanlar geliyordu.

Koşarak motordan ceketimi ve silahımı kurtardım yüzümü döndüğümde Emma çoktan kaçmıştı.
İşimi çok zorlaştırıyordu.
En azından artık yalnız olduğumu biliyorum.

Emma, Emma ise beni hala korumaya çalışıyor ama birinin emrinde olmalıydı tam bir ajan gibi hareketleri vardı.Loksis'i elime aldım etrafı taradım.

Bu çok tuhaftı şehirde binlerce loksis görünüyordu.Sınırlı sayıda üretilen bu ürünü nasıl böyle çoğaltmışlardı ki.

Bazıları yanıp sönüyor bazıları renk değiştiriyor bazıları ise aniden ortadan kayboluyordu.

Biri çok yakınındaydı onun için yavaşça oraya yöneldim.
Silahıma sarıldım ve yavaş adımlarla yürümeye başladım.

Loksis çalılarda görünüyordu içerisinde biri olmalıydı..Belki de telefonu atıp gitmiştir.

Tam çalıya doğru yaklaşırken aniden çat diye bir ses duydum ve kolumda fena bir ağrı hissettim.

Vurulmuştum.Sol elimden kanlar akıyordu, gözlerim kararmak üzereyken etrafa baktım kimseyi göremedim ama elimdeki silahla kurşunları havaya sıktım.

24 saat sonra Hastanede..

Her tarafım ağrıyordu adeta acıdan ölüyordum gözlerimi sıkarak yavaşça açtım ve etrafıma göz gezdirdim..Burası hastaneydi.

Birden panikledim, kapıdan polis sesleri geliyordu masada loksis ve cüzdanım vardı.Silahıma el koymuşlardı.Zaten kaçağım illa ki beni hapse tıkarlar.

Yataktan birden kalktım ayağım da çok ağrıyordu ama zorla basıyordum.Pencereden baktım burası çok yüksekti atlamak bu sefer intihar olurdu.

Güneş batmıştı ve hava kararıyordu.

Elektrikleri kesip kaçmam gerekiyordu.Omzuma ameliyat yapılmıştı ve tamamen sarılı durumdaydı.

Loksis'i elimde aldım, hastanenin elektiriğini kesmek çoğu kişinin ölümüne sebep olurdu.Başka bir şey düşünmeliydim.

Polislerin telsizleriyle iletişime girerek onları uzaklaştırabilirdim.Hemen tuvalete girdim.

Polislerin telsizini hackledim.

Çabuk hastaneden ayrılın ve meydana çıkın yerinize başka polis getirilecektir dedim.

Polisler hiç numara bilgi vermeden çağırılmalarından şüphelenmişti ve kıpırdamamışlardı bile.

Kapı açıldı, bir adam bana sesleniyordu.Umutsuzca kapıyı açtım ve çıktım bu adam doktordu.

-Şş sakin ol seni burdan kurtaracağım

Beni yatağa yatırdı, polisler içeri girdi doktor önlerine geçerek;

-Adamın durumu kötüleşti acilen ameliyata almalıyız, çekilin

Polisler aniden çekildi.

Adam beni hızlıca sürüyordu, sağa doğru çekti ve beni ayağa kaldırıp yangın merdivenine itip gitti.

Merdivenlerden hızlıca inmeye başladım.

Hemen taksiye atladım ama arkadan tam 4 tane polis arabası hızla sirenleri çalıyordu ve yaklaşıyorlardı.

Taksiyi durdurdum ve koşmaya başladım önümde duran bir araba vardı.

Binmekten başka çarem yoktu.İçindeki adamı yumrukladım ve arabadan itip arabaya bindim.

Hızla sürmeye başladım önümde park vardı ve otomatik bariyerler kilitliydi hemen Loksis'i çıkardım ve hackledim bariyerler yavaş yavaş açılıyordu.

Hemen üstlerinden geçtim ve tekrar kilitledim.Olayı farkeden polisler daha hızlı sürmeye başladı.

Artık arkama bakamıyordum önümdeki insanları ezmemek için uğraşıyordum.Arkadan bir çarpışma sesi duyuldu.

Sanırım polisler bariyerlere çarpmıştı.Aniden yolda durup karanlık bir dar sokakta koşmaya başladım.

Aniden takıldım ve yere düştüm biri bana tekme atmıştı.
Aniden bir ışık yandı ve Paul silahı bana doğrultmuş bakıyordu.

Devam edecek...

HACKERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin