~မာနလွန်...မိုး~
အပိုင်း{၁၇}
"ကိုယ်သိပါတယ်... အခုတိတိရဲ့အခြေအနေက ကိုယ်နဲ့လုံးဝမတန်တော့ဘူးဆိုတာလည်း သိပါတယ် "
"ဘယ်လိုလဲ... ရှင်တရားဝင်လူသိရှင်ကြား လက်မထပ်ချင်ခဲ့တဲ့ လမ်းဘေးက အကြော်သည်က အခုဘောင်ဝင်နေပြီမို့လား....
ရှင်လိုချင်တဲ့ဇနီးမျိုးက ဒီလိုပုံစံမဟုတ်လား......အဲ့ဒါကြောင့်
ရှင်အခုလို ကျွန်မရှေ့မှာဒူးထောက်နေတာမဟုတ်ဘူးလား"
မဟုတ်ဘူး..... သူတိတိကို ချစ်မိခဲ့တာ အခုမှ မဟုတ်ဘူး..
သူမထွက်သွားပြီးပြီးချင်းကတည်းကပါ....ဒါပေမယ့် ဒီလိုအချိန်ဒီလိုအနေအထားမှာ သူ့ကို ဒီလိုထင်တာ ဖြစ်သင့်ပါတယ်လေ...
တကယ်ဆို ဒီ့ထက်ပိုပြီးတော့တောင် သူမမှာ ထင်ပိုင်ခွင့်တွေအများကြီးရှိပါတယ်လေ.....
"မဟုတ်ရပါဘူး... ကိုယ်အဲ့ဒီလိုမျိုး တကယ်မဟုတ်ပါဘူး
တိတိရယ်"
"မခေါ်ပါနဲ့...ကျွန်မကို အဲ့ဒီနာမည်မခေါ်နဲ့....
ပြောပြီးပြီမဟုတ်လား.....တိတိကရှင်သတ်လို့
သေသွားပြီဆိုတာ.... "
"ကိုယ့်မှာပြင်ဆင်ခွင့်မရှိတော့ဘူးလား......ကိုယ့်ဘဝမှာ မင်းကိုတစ်သက်လုံးဒူးထောက်နေရမယ်ဆိုလည်း......"
"တော်စမ်းပါ....... ဟိုးအရင်က ကျွန်မ တိတိဆိုတဲ့အညတရ
ဖြစ်ခဲ့တုန်းက ရှင့်ကိုယ်ရှင် <ကိုယ်>ဆိုတဲ့နာမ်စား
သုံးခဲ့ဖူးလို့လား....ငါ ငါ ငါဆိုတဲ့ အတ္တတွေဘဲ
ကျွန်မအမြဲကြားနေခဲ့ရတာ...ရှင့်ကြောင့်ရတဲ့ကိုယ်ဝန်နဲ့
ကျွန်မကိုယ်ကျွန်မ သိမ်ငယ်စွာနေနေခဲ့ရတဲ့အချိန်မှာ ရှင်ကဥပေက္ခာတွေနဲ့ ဖိနှိပ်ပြီးထားခဲ့တာလေ......"
"ကိုယ့်အပြစ်တွေကို ကိုယ်ဝန်ခံပါတယ်.....ကိုယ်ကမင်းအပေါ် အရမ်းမကောင်းခဲ့တဲ့ကောင်ပါ.....ကိုယ့်ဥပေက္ခာတွေကြောင့် မင်းနာကျင်နေခဲ့ရမှန်းလည်း ကိုယ်သိခဲ့ပါတယ်....
အခုကိုယ်အရမ်းလည်း နောင်တရနေမိပါပြီ"
"အဟက်...နောက်ကျသွားပြီ..ရှင့်နောင်တက ကျွန်မအတွက် သိပ်နောက်ကျလွန်းတယ်......"
YOU ARE READING
~မာနလွန်.....မိုး~
Romanceသံယောဇဉ်ficလေးကို ဖတ်ဖူးတဲ့သူဆိုရင် သိပါတယ်နော်....ဒါလေးကအဆက်လေးလို့တောင် ပြောလို့ရပါတယ်ရှင့်...💓 ကိုကို့သားအာလူးနဲ့တိတိတို့ရဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးပါ..... ဇာတ်အိမ်လေးကတော့ ficခေါင်းစဥ်အတိုင်းပါဘဲ... မာနတွေဘယ်လောက်အထိ လွန်ကြမလည်းဆိုတာ......💙
