Belki Bir Şans Vardır? -Hyunlix

!12¡

Kızlar başlarını salladı. Evi terk ettiklerinde Hyunjin tekrar salona girdi. Her ne kadar her şey düzelmiş gibi görünse de evdeki atmosfer bile sizde kötü bir etki bırakıyordu.

_____________________________________

Yavaş adımlarla Felix'in yatak odasına gitti. Çantasını alıp evden çıkacaktı. Odadan içeriye girdiğinde gözü ile odayı taradı. Evde bir şeyler unutmayı amaçlamıyordu. Odayı izlerken aklına Felix geliyordu. Belkide Haechan buraya gelmeseydi şuanda bu odada eğleniyor olabilirdiler. Aklına Felix'in çaresizlikle dolduğu zaman geliyordu. Haechan'ın onu kapana kıstırdığı an... ister istemez duygulanmıştı. Gözünden ufak bir yaş aktığında kendine geldi ve eli ile gözyaşını sildi.

Küçük adımlarla yerdeki çantasına ilerledi ve sırtına aldı. Evin kapısına ilerledi ve dışarıya bir adım attı. Kapıyı çekip zaten kapının üzerinde olan anahtarı çevirdi.

Felix eve geldiğinde huzurlu bir ortam bulacaktı. En azından görünüm olarak...

Anahtarı ceketinin cebine bıraktı ve asansörün bulunduğu kata gelmesini bekledi. Asansörün kapısı açıldığında içeri adımladı ve zemin katın düğmesine bastı. Zaman geçiyordu. Saat gittikçe ilerliyordu. Şimdi eve giderse babasından çok fazla laf işitecekti. Ama bu kimin umrunda?

...

Hyunjin normalde kaldığı evine gitmişti. Babasının evine. Arabasını evin garajına durdurdu ve ilerleyip kapıyı çaldı. Müstakil, 2 katlı bir eve sahiptiler. Maddi durumları oldukça yüksekti.

Hizmetçilerden biri kapıyı açtığında kız Hyunjin'in yüzüne baktı. Biraz kenara çekildi ve Hyunjin'in geçmesine izin verdi. Hyunjin içeri adım attığında yönünü merdivenlere çevirdi.

"Bay Hyunjin, babanız sizi bekliyor"

"Ona söyle, eğer benimle konuşmayı çok istiyorsa odama çıksın"

Hyunjin umursamaz tavırla merdivenleri adımladı ve odasının kapısına vardı. Kapının kolunu tuttu ve ittirdi. Bugünkü enerjisini fazlası ile kullanmıştı. Hemen uyuyup yarın olmasını istiyordu. Tek omzuna takılı çantasını yandaki tekli koltuklardan birine fırlattı ve yatağına uzandı. Muhtemelen şimdi babası odayı basacaktı. Hatta öyle de oldu. Bir anda kapısı açıldı odanın.

"Sen kim oluyorsun da evi çekip gidebiliyorsun!?"

Arkasından kapıyı çarparak kapattı ve Hyunjin'in karşısına geçti. Hyunjin gözlerini devirip ayağa kalktı. İfadesizce babasına baktı.

"Bana neden kızıyorsun ki?"

Bay Hwang oldukça disiplinli ve dar görüşlü birisiydi. Tabiki bu sözler iki çocuğu içinde geçerliydi. Hyunjin sakin kalmaya çalışıyordu.

"Neden mi kızıyorum!? Gecenin bir vakti nereden geliyorsun beyefendi?"

Bay Hwang şuan fazla sinirliydi. Çok azda olsa haklıydı. Oğlunun cevap vermesini beklemeden elini havaya kaldırdı ve çocuğuna tokat attı. Hyunjin'in yüzü ona vuran hızlı ve sert elle yan tarafa doğru gitmişti. Bu onun için alışılmış bir şeydi.

"Odadan çıkmayacaksın, aç susuz kal aklın başına gelir belki"

Hyunjin bunu duyması ile başını kaldırıp babasına baktı. Bunu yapamazdı değil mi? Hyunjin'in olayı aç veya susuz kalmak değildi. Eğer böyle bir ceza alırsa Felix'in yanına gidemeyecekti.