Chapter Twelve – Exception
Damn this man.
Napilitan akong sumakay sa sasakyan niya and now were in his car.
Binuhay niya ang makina at bago pa man tumakbo ang sasakyan ay tumunog ang cellphone niya.
He picked it up and answers the call.
"Yes I'm safe. Pauwi na ako. Okay. See you." Then binaba na niya ito at pinaandar na ang sasakyan.
"Where are we going?" I asked but he didn't respond.
His eyes are focused on the road.
"Fine. Ibaba mo ako sa unang kanto." Wika ko ulit but still wala akong nakuhang sagot sa kanya.
Inuubos ata ng lalaking to ang pasensiya ko.
Walang sabi-sabing kinabig ko pa right ang manibela and after that sunod-sunod na busina ang narinig namin.
"What the hell was that?!!! Do you want us to die ha?!!"Singhal niya sa akin at marahas na inalis ang kamay ko sa manibela.
"Now that I've got your attention, will you mind answering my question old man?" Naiirita kong sagot sa kanya at kita ko ang pagtiim bagang niya.
"You really are unbelievable!" He said while throwing his hands on the air.
"It's your damn fault." Sagot ko naman.
"Were going home. " Aniya at napakunot noo ko.
"What?"
Tinignan niya ako ulit pero dahil tumunog na naman cellphone niya ay hindi na naman niya sinagot tanong ko.
(Jeh's POV)
It was Lawrence's number so I pressed the answer key.
"What?" Bungad ko.
"I saw the news pare ayos ka lang ba?"
"If I'm not okay I shouldn't have answered the call."Sagot ko at tumawa lang ang tanga sa kabilang linya.
"If you're fine then punta ka dito sa flat ko. Andito na sila ni Mikko and hinihintay lang namin kayo ni Shinn." Aniya at biglang naalala ko ang sinabi niya tungkol kay Shinn.
"Oh, akala ko umalis na si Shinn??"Sagot ko at nilakasan ang pagbanggit sa pangalan ng lalaki. Kita ko naman na tila napalingon siya sa akin pero ng makita niyang nakatingin ako sa kanya ay kaagad niyang binaling sa bintana ang paningin.
"Next week pa ata babalik yon sa Japan. Ano pupunta ka ba?"
"I don't know. Pag-iisipan ko pa."
"Ang chix mo kamahalan. Pumunta ka na nga dito!" He insisted.
"Shut up. Nagdadrive ako. Tatawag na lang ako mamaya." Sagot ko and ended the call. "I guess we're not going home." Sabi ko at napatingin siya sa akin.
"What?"
"Pinapapunta ako ng kaibigan ko sa flat niya and since it looks like you don't want to go in our house - sasaglit muna tayo dun and – "
"No! Let's go to your house." She said cutting me off.
So it's true. Just like what Rence told me.
"Ok." Tipid kong sagot at itinuon na ang paningin sa daanan.
*STANLEY RESIDENCE*
Pinatay ko na ang makina at binuksan ang pintuan sa gilid ko. I looked at her pero ni hindi man lang siya nag abala na buksan ang pintuan sa tabi niya.
![](https://img.wattpad.com/cover/36473989-288-k789564.jpg)
BINABASA MO ANG
DESTINY : BLACKROSE
ActionSelf-declared illegitimate child. Independent. Alone. Mysterious. Ang pinaka-astig na bidang mamahalin natin. Student... Guardian... and Agent?? She is Sky Serenity Johnson. Codename : B L A C K R O S E Genre: Romance, Action, Comedy, Adventure