Groupie // ❀ Dutch fanfiction l.r.h

• Seven •

Ik zit weer op mijn kamer en kijk naar de vliegticket. Waarom doe ik dit?
Waarom probeer ik dit zelfs?

3 juni dan vliegt het vliegtuig naar Engeland. Dat is over , iets langer dan een maand.

Vragen dwarrelen door mijn hoofd.
Ik staar naar de vliegticket en stop hem daarna onder mijn bed. Niemand vind hem daar. Ik kijk even naar de klok.
Half 10 , ik moet maar eens gaan slapen. Ik ga morgen naar een feest.

Is het verstandig om te gaan?
Ik bedoel. De hele klas word uitgenodigt. Dat betekend , al die mensen die mij niet mogen , komen ook. En dat zijn er veel

En één vriendin , Alexia.
Ik besluit om toch te gaan. Als je het niet probeert weet je ook niet hoe het is.

Ik trek mij pyjama aan en poets mijn tanden. Ik ga in bed liggen en trek de dekens over me heen.

-❀

Ik word de volgende ochtend wakker door mijn hinderlijke alarm die piept.
Ik loop vermoeid uit bed en was mijn gezicht in de badkamer.

Ik pak een zwarte broek en een zwart shirt. Daarover heen doe ik een rode met blauwe blouse. Mijn bruine haar laat ik over mijn schouders heen hangen. Ik doe als gewoonlijk wat mascara op mijn wimpers.

Ik loop naar beneden.
"Wil je wat eten?" Vraagt mijn moeder die in de keuken brood staat te smeren.

"Schat , ze is 17 , Ze kan nu wel voor haar eigen eten zorgen." Zei mijn vader die lui voor de bank zit.

"Mama maakt anders nu ook eten voor jou. Terwijl jij daar lui tv zit te kijken." Zeg ik en pak een appel van de schaal en raap mij tas van de grond.

Ik zie dat mijn vader me boos aankijkt. Mijn moeder geeft me een knipoog.
"Doei lieverd." Zegt ze en verdwijnt weer in de keuken.

Ik stap de deur uit en pak mijn fiets.
En nu een beetje tempo Whitney.
Wees geen slak , je bent al te laat.

"Whitney!" Hoor ik Alexia schreeuwen aan de andere kant van het schoolplein als ik mijn fiets in de stalling heb gezet.

Ik loop rustig naar haar toe.
"Zo , is het je weer gelukt om uit je nest te komen?" Zegt ze en geeft me een por.

"Het liefst lag ik er nu nog in." Zeg ik half slapend.

"Morgen kan je tot 3 uur in je nest blijven stinken want er is moren geen school." Zegt Alexia en trekt haar wenkbrauwen omhoog.

"Waarom niet?" Vraag ik verbaasd
"We hadden normaal maar twee uur les morgen. Alleen die vallen nu allebei uit." Zegt Alexia glimlachend.

"En vanavond lekker feesten." Zegt ze en sleurt me mee de school in.

-❀

Bij wiskunde zit ik naast Olivia.
Ze is altijd heel stil en zegt geen woord.
Telkens als ik haar aankeek probeerde ze weer weg te kijken.

Ik werd verstoord uit mijn gedachtes toen de bel ging.

"Hé Whitney , jij komt vanavond ook toch?" Zei iemand. Ik keek achter me en zag Britt staan.

"Ja , ja ik kom ook." Zei ik en weg was ik.

Ik ging naar de aula en wachtte op Alexia. Ik haalde mijn versleten Iphone 4 van Luke uit mijn tas.

Één gemiste melding.

Hey good girl , ik mis je x

Ik glimlach naar mijn beeldscherm.
"Zo , welke jongen is er even in het leven van Whitney Smith gesprongen?"
Zei Alexia lachend en kwam naast me staan.

"Geen een. Was me moeder." Zeg ik snel.

"Sinds wanneer smst jou moeder je.
En sinds wanneer is ze zo grappig?"
Lacht Alexia.

"En hey! Je hebt weer een telefoon."
Zegt ze en grijpt heb in haar handen.
"2e hands zeker." Zegt ze en draait hem rond.

"Ja. 2e hands mag ik nu mijn telefoon weer." Zeg ik en grijp hem uit haar handen.

"Zo , zin in vanavond?" Vraagt ze en zoekt naar eten in haar rugzak.

Ik knik lichtjes.
"Komt Olivia ook denk je?" Vraag ik snel.

"Waarom wil je het weten?" Zegt Alexia met haar mond vol.

"Oh gewoon. Vraagje." Zeg ik en pak een appel uit mijn tas.

"Vast wel." Zegt Alexia.

-❀

"Zo , wat voor kleren ga je aan doen?"

Ik kreeg weer een melding.

Waarom antwoord je niet. X

Ik schrijf snel wat terug.

Sorry ,er kwam wat tussen.
En ik ben géén good girl!!
Ik mis jou ook Lukey x

"Hallo? Contact?" Hoor ik Alexia zeggen.

"Oh ja sorry. Wat zei je?"

"Welke kleren je gaat aandoen?"
Zegt Alexia en rommelt in mijn klerenkast.

"Weet ik niet." Zeg ik zuchtend en laat mezelf op bed vallen.

"De pro zoekt wel wat voor je uit."
Zegt Alexia met een scheve glimlach.

"Alex , moet ik wel gaan?" Zeg ik twijfelend terwijl ik staar naar het plafond.

"Natuulijk! We're gonna make memories!" Zegt Alexia en loopt naar me toe en knuffelt me.

"Leuke , of slechte herinneringen?"
Vraag ik zacht.

"Leuke natuurlijk! Maar onthoud dat de slechte herinnering óók herinneringen zijn." Zegt Alexia en kijkt me aan met haar lieve ogen.

Ik knik zachtjes. "Hoe kan ik het volhouden zonder jou?" Vraag ik.

"Maar dat hoeft niet. Je hoeft het niet te doen zonder mij.
Ik zal altijd naast je zijde blijven." Toen ze dat zei zag ik een teleurstelling in haar blik. Ik weet niet waarom. Ze leek ineens zo teleurgesteld.

Ik glimlach naar Alexia.
Verdien ik wel zo'n goeie vriendin?
Na al mijn leugens. Ze verdient beter dan mij.

"Deze jurk dan maar?" Zegt ze en haalt een zwart jurkje uit mijn kast vandaan.

"Ik wist niet eens dat ik die had."
Grinnik in.

"Aandoen jij."

Ik pak het jurkje van haar aan en loop de badkamer in.

Ook Alexia doet een jurkje aan.

Ik sta in de badkamer. Met moeite
Trek ik de jurk aan. Hij is wel een béétje klein. Met moeite krijg ik de rits dicht en loop weer naar mijn slaapkamer.

Alexia is haar make-up aan het doen.
Ze kijkt op als ze me ziet.

"Whit , je ziet er prachtig uit."

"Nou niet overdrijven." Zeg ik en loop naar de spiegel.

"Ik overdrijf niet. Ik spreek alleen de waarheid." Zegt Alexia en staart me aan.

"Nou komop onzeker kind. Nu je make-up nog." Zegt Alexia en gebaart dat ik moet komen.

-❀

"Tadaa!" Zegt ze en houd me een spiegel voor.

"Ik wist nooit dat jij die skills in je had." Zeg ik terwijl ik mijn gezicht bekijk.

Alexia maakt een buiging.

"Gaan we?" Vraag ik.

"Jup." Zegt ze en we lopen op onze hakken naar beneden.
Een paar keer zijn we bijna van de trap gedonderd , maar we hebben de grond bereikt.

"Zo zo , sexy hoor." Zegt mijn vader toen we beneden kwamen.

Alexia proestte het uit.

"Dames jullie zien er prachtig uit."
Zegt mijn moeder die om de hoek komt gelopen.