Brutally Handsome!

##Bölüm 21

********************************
Yukarıdaki fotoğraf Boraya aittir.
********************************

Edebiyat öğretmeni arkamdan defne dur kızım diye bağırsa da durmadım. Koştum. Tuvalete girdim. Birkaç saniye sonra arkamdan biri daha girip kapıyı kilitledi. Elimi tuttu. 

+Gel benimle!

Başımı kaldırıp sulu gözlerimle ona baktım. En köşede oturan kumral çocuk kızlar tuvaletinde yanımda ve elimi tutuyor!. Bugün daha kim bilir neler yaşıycam Allah'ım!. Hızla elimi çektim.

-Beni yalnız bırak!

 Tekrar elimi tuttu bu sefer daha sıkı. 

+Defne bana güven ve gel.

 Hiçbirşey söylemedim. Tuvaletten çıktık ve 4 kat aşağıya indik. Bodrum katına.

-Burada napıyoruz ? 

Hala ağlıyordum. Engel olamıyordum kendime. Normalde bu kadar kolay ağlamazdım. Hiçbirşey söylemeden yürümeye devam etti. Sıraların arkasında bir kapı gördüm. 

Sıraları çekti ve cebinden bir anahtar çıkardı. Kapıyı açtı. Elimi tekrar tutup içeri girdi. İçerisi kırmızı boyayla boyanmış.Yukarıdan bir lamba sallanıyor. Odaya loş bir hava vermiş. Ama yinede etrafı hafifde olsa görebilecek kadar aydınlatıyor. Elimi bırakıp sandalyeyi çekti.

+Buraya oturabilirsin Defne 

dedi ve bir de peçete uzattı. Peçeteyi alıp oturdum. Etrafda sigara izmaritleri vardı. Ve kağıttan yapılmış origami kuşları. Sanırım buraya yalnız kalmak istediğinde geliyor. Yutkunup göz yaşlarımı sildim. Burayı sen mi yaptın diye sordum zar zor olsada. Yavaşca gülümsedi gülümsemesi bütün odayı kapladı adeta. Bu kadar güzel gülen birini ilk defa gördüm. Evet ben yaptım dedi. Yumuşak bir sesle.

Ama sesi bana ilk defa güvendeymişim gibi hissettirdi. Herkesden farklı karakteris bi sesi var. Sesiyle bile birçok kişiyi aşık edebilir bence .Yok canım ben ne etkilencem! Tekrar yutkunup konuşmaya başladım. 

-Senide çok ağlatmışlar anlaşılan böyle bir yer yaptığına göre 

 Bu sefer yere bakarak dişleri görüncek şekilde güldü.

+En son 5 yaşındayken ağladım 

 Elini uzattı.

+Bu arada ben Bora eriz.