##Bölüm 8

262 60 1
                                    

Sınıfa girdiğimde her zamanki gıcık tayfayı görmesem olmazdı. Bana imalı bakış atan Peri en sonunda konuştu! Gıcık! Sinsi! Hiç sevmiyorum o kızı. Kendini beğenmiş hiçbir insanı sevmiyorum. Günaydın defne yaprağı! Diye seslendi. Günaydın makyaj güzeli diye cevap verdim. Sol gözüm seğirmeye başlamıştı sinirden. Cidden bu kıza çok uyuz oluyorum. Kızlara işaret ettim tam sınıftan çıkarken. Gülüşmelerini duydum. Arkamı dönüp onlara gününü gösterecekken kolumdan Asya tuttu.

+ Boşver Defne hadi bahçeye çıkalım. 

 Asya'yı dinleyip bahçeye yöneldik. Onlar benim en yakınlarımdı.

Bütün her şeyimi biliyorlardı. Ve dalga geçmek yerine beni anlamaya çalışıyorlardı. Tabi kimse yaşamadan anlayamazdı. Ama onları çok seviyorum Buse siyah saçlı uzun bacaklı güzel bi kız. Asya ise kumral permalı saçlarıyla çok tatlı acayip bir kız. Onlar benim için çok değerliler. Nerdeyse kız kardeşlerim diyebilirim.Kolidorda kızlarla konuşa konuşa yürümeye devam ediyorduk başımı kaldırdığımda karşıdan bana doğru koşarak gelen tombiğin karşısında Buse'nin arkasına saklansam da beni yakaladı.

Ah Faruk ah. Kaldırıp havada döndürürken Faruk eteğim açılıyo yapma diye bağırsam da beni bırakmadı. Bunu nerdeyse her sabah yapardı. Faruk biraz tombul kıvırcık siyah saçlı acayip tatlı bir çocukdu. Tek erkek arkadaşım. Kardeşim mi deseydim acaba. İnanılmaz biri. Onunla vakit geçirmek çok güzel. Hele şükür Faruk beni kucağından indirdi.

+ Ah Faruk bu merasimi her gün yapmak zorunda mıyız? 

-Tabi ki zorundayız bücür 

4ümüz bir bahçeye çıkıp çardağa yöneldik. Onlara teyzemden bahsetmeliydim.

Bunu bilmeye hakları vardı. Bugün teyzem gelicekti ve ben gidicektim. Yarında yeni okul. Yepyeni bir hayat.

+ Çocuklar size bir şey söyliycem.

 Hepsi gözünü bana dikdi. 

+Şey ben okula gelemiycem. 

-Niye defne bir sorunmu var 

diye söze atıldı Buse.

 +Hayır sadece okuldan ayrılıyorum. 

 -Şakanın sırası değil defne!


Brutally Handsome!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin