***********AYPERİNİN AĞZINDAN***********
Yatağımdan doğrulup ayağa kalktım. Serum iğnesini çıkartıp attım. Her seferinde bizi şu iğnelerle uyuşturmakdan bıkmıyorlar ya! Hastahane terliklerini giyip dışarı çıktım. Kolidora çıktığımda duyduğum sesle arkamı döndüm.
Ne! Bu şaka herhalde dimi ? Bu...bunun burda ne işi var ? Nerden buldu bizi? Korktuğumu belli etmemeye çalışarak yüzümdeki ifadeyi silmeye çalıştım yanıma yaklaştı ve sırıtarak:
+Aypeeeriii tatlııım
-Birsen.
- Ne işin var senin burda ?
+Aaa canım. İnsan önce bir hoşgeldin der.
-Birsen niye geldin? Ne istiyorsun?
+Kızımı!
Üzerimden adeta kaynar sular döküldü. Şimdi nolucak ? Defneye daha yeni kavuşmuşken tekrarmı kaybedicem? Ona en başda herşeyi anlatmalıydım. Kolundan tuttuğum gibi hızlıca kolidorun sonuna götürdüm. Duvara dayadım.
-Şimdiye kadar hangi cehennemdeydiysen tekrar oraya dön !
+Dönücem ama kızımla beraber.
-O senin kızın değil!! Benim kızım!
+Peki o bunu biliyormu ?
- ....
+Bende öyle düşünmüştüm. Hadi şimdi önümden çekil kızımı görmeye gitmem gerek.
Tekrar kolundan tutup ittirdim.
-Şimdi git yarın gel. Evde oluruz. Bunu hastane ortamında kaldıramam. Bunu bana çok görme.
Kolunu hızlıca çekti.
+Yarın gelicem!
Arkasına bile bakmadan çekti gitti. Ben şimdi Defneye herşeyi nasıl anlatıcam ?
Küçükken bir bok yedim ve sana hamile kaldım. Babamdan korkuma seni ablamın kızı gibi gösterdik oda seni yetimhaneye bıraktı. Baban bizi bırakıp gitti sonrada teyzenle yatıp beni aldattı. Beni affet annecim!
Şimdi böyle düşününce belkide Defneyi haketmiyorumdur. Durduğum yerde dizlerimin üzerine çöküp oturdum. Sanki vücudum kilitlendi.
Yalanlar ve gizlenenler yarın masaya dökülecek desene...
Koridorda duyduğum seslerle kendimi biraz daha toparladım. Bir tane erkek bir tane de kız bana doğru geliyordu. Dizlerimde gücümü toplayıp ayağa kalktım. Kız kolumu tutup bana yardım etti.
+Ayperi teyzecim iyimisin ?
-İyiyim de siz kimsiniz ?
+Ben Derya. Buda Batıray. Defnenin arkadaşlarıyız.
-Defne nerde ? Beni ona götürürmüsünüz?
İkiside kollarıma girip bana yardım ederek Defnenin odasına götürdüler. İçeri girdiğimde Defne uyuyordu. Yanındaki çocukda elini tutmuş kafası ellerinin üstünde uyuyordu. Defnenin erkek arkadaşımı varmış ? Bu çocuk okulun gitaristi değilmi ? Ayy bitanem benim ya hemen alışmış yeni hayatına.Biz içeriye girince çocuk uyanıp başını kaldırdı. Yavaşca ayağa kalkıp elini uzattı.
+Merhaba Ayperi teyze ben Bora.
-Gitarist çocuk dimi?
+Evet
Kalkıp sandalyesini bana uzattı. Oturup Defnenin elini tuttum. Tıpkı melek gibi. Melekden hiçbir farkı yok. Şimdi gelde aslında teyzesinin annesi olduğunu anlat bu masum çocuğa...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Brutally Handsome!
Fiksi RemajaHayatınızın her an değişebileceğini, yetimlerinde sevebileceğini, çoğu şeyin aslında bilmediğiniz gibi olabileceğini anlatan bir kitap. Okurken yeri gelip heycanlanacaksınız yeri gelip korkacaksınız yeri gelip ağlıycaksınız buna eminim. İyi okumalar...