Being Her Doctor

CHAPTER XXI

KELSEY

Nagising ako nang may brasong yumayakap sakin. He caged me in his warm arms and I felt safe there. I can feel his heart beating and the vibration of his chest as he breathes. I looked at the table clock to check the time. It was currently 4:36 in the morning. I yawn and tried to release his grip in mine but I failed. Mas lalong kinabig niya lang ako palapit sa kanya. Napalunok ako nang makitang ang lapit ng mukha niya kaya't napaurong ako ngunit gaya ng ginawa niya kanina ay kinabig niya lang ulit ako papalapit sa kanya. "Stay still, Ely baby. Sleep again hmm." He mumbled eyes close. Tumama sa mukha ko ang mabango niyang hininga kaya't napalunok ako.

I tried to close my eyes hoping that maybe I could sleep again but my mind kept roaming around resulting in me keeping awake. "Hindi ako makatulog, Ridge." Sambit ko habang nakapikit pa rin ngunit narinig ko lang ang mahinang paghilik niya.

I sighed and opened my eyes at tumambad sakin ang maamo niyang mukha. He has no pores nor pimples at all. Nagpapa-derma kaya ang lalaking ito? Napanguso ako sa tanong. Ang unfair naman kong skincare products lang gamit niya at ganito na siya kakinis. Ako nga na bumibisita ako every weekend sa derma ko.

I looked at his eyebrows and lashes. Ganda ha. Ang manly ng brows niya, ganda ng hugis. Nagpa-brow shaping kaya siya? And his lashes were long and thick. I'm sure nagpa-eyelash lift siya or gumagamit siya ng caster oil. Aish! I'm starting to get jealous na. Napatingin ako sa ilong niya. Matangos at perpekto. Napairap nalang ako ng pilit sinasabi ng utak ko na nagpasurgery itong si Ridge para tumangos ang ilong niya. Tsk! Halata namang natural ang lahat sa lalaking ito. Kita ko ngang wala siyang dalang skincare papunta rito sa NYC.

Bumaba ang paningin ko sa labi niya. I swallowed hard while looking at his juicy lips. Bakit parang nakalip-gloss 'to palagi? I wiped his lips assuming that he used lipgloss while sleeping but I got nothing. Walang kahit na ano mang bagay ang nakalagay sa labi niya. So it means everything that I'm seeing right now was just natural?! Ahh edi sanaol.

Napatigil ako sa pag-iisip nang tumagal ang paningin ko sa labi niya. Bakit parang ang sarap halikan? Nakabuka pa ito ng kaunti habang mahinang humihilik. Ang cute niya. Parang baby. Manakawan nga ito ng halik.

Unti-unti kong inilapit ang labi ko sa labi niya hanggang sa maramdaman kong naglapat na ang mga ito. Fvck! Ang lambot! Dahan-dahan kong inilayo ang labi ko nang makuha ang gusto ko.

Teka, parang kulang eh. Isa pa nga. I sighed and kissed him again. Kulang talaga eh. I kissed him again but this time hindi ko na tinanggal pa ang labi ko sa kanya. I'm doomed as hell if he finds out what I am doing. Shit! Why Kelsey? Why are you doing this? This is not your stuff! Come on! Adik ka 'no?!

I gently move my lips even though he's not responding. Aish! Kaylan ka pa naging magnanakaw ng halik Kelsey ha?! As far as I know, hindi ka ganito noon kay Yñigo. Malala kana talagang babae ka.

Nahinto ang pagkausap ko sa sarili ko nang gumalaw bigla ang labi ni Ridge. Sh!t! He responded! Nagulat ako kaya't dali-dali akong lumayo sa kanya ngunit agad niyang hinawakan ang ulo ko at idiin ito. Hinalikan niya ako ng banayad hanggang sa makapusan kami ng hininga. Our lips separated as he opened his eyes. "Ganda ng bungad ng umaga ko, mahal ko."

Napaiwas ako ng tingin bago ko isubsob ang mukha ko sa dibdib niya. Nahihiya ako. Shocks! Why did I do that?! And why am I even fvcking blushing?! "Ely baby, gusto mo bang matulog ulit o bumangon na?" Tanong niya gamit ang magaang tono.

I pouted while still hiding at his chest. "Let's sleep again, Ridge. It's still dawn."

He kissed my forehead then whispered,  "Okay, let's sleep again."

We both sleep again. I wake up around seven and Ridge is still sleeping deeply. Napatawa nalang ako ng maalala ang mga kalokohang ginawa ko kanina.

Masaya akong bumaba ng kama at nag-unat. I go to the bathroom to wash my face and brush my teeth. Lumabas ako ng kwarto at pumunta sa kitchen para magluto ng breakfast for me and for my sleepy baby damulag. Naisip ko, parang bumabawi ng tulog si Ridge ngayon since palagi siyang puyat at pagod dahil marami siyang trabaho. Well, ako rin naman aminadong napapagod rin sa trabaho ko pero kung ikukumpara ay mas mahirap at draining ang trabaho niya. Pero at least, nakakapagpahinga siya ngayon at nakakatulog ng maayos.

Napangiwi nalang ako ng makitang nasusunog na ang ibang parte ng ham na niluluto ko. Aish! Hindi talaga ako marunong magluto! Kainis!

I grumpily put the toasted ham in the plate together with the not so perfect sunny side up egg. Itlog na sunog in short. I sighed and put the plate on the table. Wala na, palpak talaga.

Nakangusong umupo ako sa chair kaharap ang dining table. Segi nga Kelsey, anong kakainin ni Ridge ngayon eh sinunog mo yan lahat. Saka, ano nalang sasabihin niya kapag nakita o natikman niya yang niluto mo? Paano nalang ang future ninyong dalawa kong hindi ka marunong magluto? Anong ipapakain mo sa kanya kung patuloy kang ganyan? Hay! Ang panget talaga ng niluto ko! Bwesit!

"Good morning, Ely." Ridge greeted me as he kissed my forehead. "Nagluto ka?" Napatingin siya sa platong kaharap ko bago magtanong.

I didn't bother to answer him and just sat there sadly. "What's the matter?" He asked to sit on the chair beside me.

"I burned the egg and ham." Walang gana kong sagot.

He smiled and tapped my head lightly. "It's okay. I can cook another one for you."

"Pero kasi, kailangan kong matuto. I can't just be like this forever. Ano nalang sasabihin ng parents mo kapag nalaman nilang hindi ako marunong magluto?"

He laughed lightly then paused. "Ely, you don't need to cook for us. There's no need for you to change yourself. I love the way you are at walang magbabago roon." He hugged me from behind. "If you can't cook then I'll cook. If you can't do the household chores then I'll do it for you. So don't be sad, okay? Nothing's gonna be worried about."

The negative thoughts in my head disappeared along with the sadness I felt. His words immediately brighten up my mood. I pouted. "Eh kasi diba gusto kong matutong magluto. I want to achieve that kaya nagpapaka-trying hard ako."

He kissed my cheeks. "I remember that, Ely. Well, if you want to learn how to cook then I'll teach you."

"Really?" Masaya kong tanong nang nakaharap sa kanya.

He nodded while smiling. He pulled me into a hug and I happily hugged him back. "Just tell me anything you want. I'll do it for you. I'll give you everything as long as you're here with me. Don't leave me, Ely."

I nodded. "I won't leave you, Ridge."

And that was the beginning of me fighting against the disease I have. I do have a reason to live now. I do have a reason to fight. Ridge... Because of you, I'm more willing to fight for my life. I hope I'll live long...