Chapter 15

69 5 0
                                    

Chapter 15

ชายหนุ่มชาวฮ่องกงตัดสินใจไม่ตอบโต้ พยายามขับรถหลบหลีก แต่ฝ่ายตรงข้ามก็ยิงรถกระจกร้าว โชคดีที่เป็นรถกระจกกันกระสุน มันไม่เสียหายอะไรมาก เคราะห์ร้ายอีกฝ่ายดูเหมือนกัดไม่ปล่อย

เปรี้ยง! ตู้ม!! ยางรถถูกยิง เทียนหลงรีบประคองรถ ค่อยถอนเบรก คันเร่ง จอดรถลง

"บ้าจริง!" เทียนหลงรีบออกจากรถ แล้ววิ่งต่อ เพราะมันใกล้ที่หมาย และก็พาหนะใช้การไม่ได้แล้ว แต่ว่า

เปรี้ยง!!!!!

ร่างของเขาชะงักก่อนล้มลงไป ด้านฝ่ายคนร้ายก็นิ่งงันไม่คิดขยับ เพราะรู้ว่า

"เจ้าโง่ นี่ไม่ใช่เฟรินซะหน่อย!!"

"ผิดคนงั้นเหรอ เฮอะ งานเข้าเอาแล้วไง"

"ยัไงก็หนีก่อนที่ตำรวจจะแห่กันมา เร็วเข้า!"

โอย... ให้ตายสิ คู่อริเจ้าคามิวหรอกเหรอ

"ศัตรูร้ายกาจนน่าดู..." เทียนหลงลุกขึ้นมา หลังจากที่คนร้ายจากไปแล้ว "คิดถูกจริงๆ ที่ใส่เสื้อเกราะกันกระสุนที่อาป๊าให้มาเนี่ย"

จะยอมตายได้ไง ยังไม่เจอผองเพื่อนกับเจ้าหญิงตัวน้อยเลย แถมกิจการกำลังไปได้สวยเชียว เทียนหลงวิ่งมุ่งหน้าต่อไป โดยหวังว่าทุกอย่างยังไม่สาย ซึ่งเจ้าซีจังก็บินตามมาไม่ห่าง

"โอย..." เสียงครวญครางดังขึ้นมาแผ่วเบาในห้องกักบริเวณ

"เป็นท่านจริงๆด้วย" เจ้าหญิงซัคคิวบัสเชยคาง ปลายนิ้วไล้สัมผัสเขาไปทั่ว ดวงตาคู่นั้นมองดูด้วยความรู้สึกบางอย่าง

"นี่มัน...อะไรกัน" คามิวเพลียเหนื่อยหอบหนัก

"นายท่านแห่งตระกูลเซกิ ท่านยังมีชีวิตอยู่จริงๆ ด้วย"

ตระกูลเซกิ...!?

"ในที่สุด... ข้าก็ได้พบท่าน"

"โนเอลพูดอะไรน่ะ ผมไม่เข้าใจ"

"ทายาทคนเดียวของตระกูลเซกิ คือชายที่มีผมสีดำ ดวงตาสีแดงโกเมนต์"

AlberichOù les histoires vivent. Découvrez maintenant