Alberich

Chapter 16

Chapter 16

ตึง! ตึง! ตึง! เสียงดังนั้นมันอึกทึกอื้อึงไปหมด ไม่รู้อะไรเป็นอะไร เอเรียลรีบเข้าไปห้องหิมะอาลัยก็พบว่า ร่างของคามิว และก็นกน้อยนั้นหายไปแล้ว

"รุ่นที่เก้า หายไปแล้วครับ!?"

"อ....อะไรนะ!?" ทุกคนต่างใจหายวาบ มันควรจะเป็นอย่างนั้นได้หรือ เพียงครู่เดียว พอเปิดประตูเข้าไปก็อันตรธานหายไปหมด ทิ้งไว้เหลือเพียงโลงเปล่าๆ

"ชิ! ต้องเป็นแผนการพวกลิลิธอีกแล้วแน่เลย มันต้องแบบนั้นแน่ๆ พวกเราไปเคลียร์บัญชีกับมันเลย!!" ลีออนระดมพล

สมเหตุสมผลหรือเปล่า น่าเชื่อถือหรือไม่ ไม่มีใครสนใจแล้ว ผู้คนในอัลเบริชต่างมีความรู้สึกเดียวกัน ถึงความเป็นอัลเบริชและความภักดีต่อคามิว และจะจัดการให้ฝ่ายตรงข้ามพินาศทุกอย่างพลิกสถานการณ์ไปราวกับแค่พลิกฝ่ามือ

"ท่าทางจะไม่ดีแล้ว คุณยูจีน รีบไปจากที่นี่ก่อนครับ" เทียนหลงรีบจูงหญิงสาวออกไป

"เอ๋!?"

ฉันอยากเห็นความพินาศของมัน....

เจ้าหญิงซัคคิวบัสที่กำลังดูแลผม เสริมสวยในห้องส่วนตัวที่ลิลิธอยู่ หญิงสาวถอนใจอยู่บ่อยครั้ง แต่ในที่สุดก็กลับมาเป็นปกติ ในห้วงความคิดนั้น อยากจะให้คนคนนั้นได้รับความเจ็บปวดอย่างรวดร้าว อย่างน้อยก็มากกว่าที่เธอเคยได้รับ มากกว่าที่เขาทำในอดีต

"คุณหมอที่ช่วยเฟรินเป็นยังไงบ้าง?"

"ปลอดภัยดีครับ องค์หญิง"

"ค่อยดีหน่อย ฉันไม่อยากลากใครมาติดบ่วงกรรมเพิ่ม" นิมฟ์เปรย "ทีนี้ ก็ได้เวลาจัดการอย่างสบายใจได้แล้ว"

"นั่นสิครับ" เข้าใจว่าหมายถึงถล่มอัลเบริชให้ราบคาบ

ความจริงแล้ว นิมฟ์คอยจับตาดูเฟรินกับพรรคพวกตลอด ทำให้เธอพอจะจับทางสิ่งที่พวกเขาเลือกทำได้บ้าง ในกรณีของยูจีนนั้น เธฮเห็นว่าเป็นคนนอกที่ไม่ควรจะยุ่งกับวงการมืดเลย จึงให้คนรับใช้เธอไปขัดขวางเสีย ทว่า ดูเหมือนจะทำเกินไปหน่อย ไม่รู้ว่าคุณหมอคนนั้นทำไมถึงจะมาหาเฟรินในช่วงเวลาที่เธอลงมือ แต่ก็จัดการอุปสรรคไปได้แล้ว ที่นิมฟ์กลัวที่สุด คือ เอนโซ ความคิดคนคนนั้นคาดการณ์ไม่ได้ อีกทั้งการเคลื่อนไหวของเขามันมักเป็นไปด้วยความไม่คาดฝันของทุกคน เพราะดูเหมือนเขาจะเป็นพวกน้ำนิ่งไหลลึก ในการประเมินคร่าวๆ เจ้าหญิงซัคคิวบัสคิดว่าเธอรู้ข้อมูลของอัลเบริชเพียงห้าเปอร์เซ็นต์เท่านั้น ที่เหลือไม่ทราบ ไม่แน่ใจในข้อเท็จจริง