Chapter 25
ไม่มีใครทำอะไรเรย์นะได้เลย นอกจากจับไปไว้นั่นไว้นี่ โดยต้องใช้ผ้ายันต์อาคมคอยกันไว้ ส่วนยูจีเนียก็พยายามอยู่กับยูคิเมะไว้เพื่อดูแลเธอ ทั้งสองถูกพามาไว้ในห้องเล็กๆ คุณหมอเห็นแขนเธอที่มีรอยแผลไหม้ดูน่าสงสาร ส่วนคนที่ถูกส่งมาก็แข็งตายไปจำนวนหนึ่งซึ่งถือว่ามากทีเดียว จาการพยายามต้อนให้พวกเธอจนมุม หรือพยายามยุ่งย่ามพวกเธอ หรือมัดพวกเธอไว้ จากนั้นก็คอยคุม นอกนั้นก็เกินความสามารถ ยูจีนไม่ยอมให้ใครแตะต้อวรัธเนท แม้ว่าจะอยู่ในสถานะอะไรก็ตาม
"คุณยูจีน..."
"ทำใจให้สงบนะคะ คุณรัธเนท ฉันจะช่วยคุณเอง" เวลานี้ไม่ใช่เวลามาช็อคอะไรทั้งนั้น หรือมารู้สึกอะไร นอกจากต้องคิดหาวิธีออกไปจากที่นี่พร้อมกับคุณรัธเนท เท่าที่ดู มันไม่เหมือนคุก มันเหมือนห้องเล็กๆ ที่ติดยันต์ซะทั่วประตูหน้าต่าง ยูจีเนียอารมณ์เสียฉีกยันต์ที่เห็นด้วยความรำคาญ ดูเหมือนว่าอาคมที่ใช้จะมีผลกับภูตหิมะเป็นการเฉพาะ
"ป่านนี้ ยูคิเมะยังไม่ร้องไห้เลย"
"เอาน่า ไว้กำจัดพวกเฟรินได้แล้ว ถึงตอนนั้นมาหาวิธีทรมานนั่งนี่ก็ยังไม่สายหรอก" กลุ่มที่คุมตัวประกันคุยกันเอง
หนอย หน้าไม่อาย กะจะรังแกคนที่อ่อนแอกว่าแบบนี้ แพทย์หญิงโมโหสุดขีด
ยูจีเนียหันมามองเรย์นะที่มีสีหน้าเศร้าสร้อย บางครั้งก็แสดงอาการหวาดกลัว หากมีคนแปลกหน้าเข้ามาใกล้ หากอยู่ในสถานการณ์ที่จนมุม เธอก็จะสู้สุดชีวิต ยูจีนไม่ต้องการให้รัธเนทเสียขวัญไปมากกว่านี้ เพราะมันมีผลกระทบต่อร่างกายเธอและเด็กในครรภ์ ขณะเดียวกันก็ไม่ต้องการให้คนร้ายรับรู้อะไรเกี่ยวกับพวกเธอทั้งนั้น คุณหมอต้องดูแลใกล้ชิด ช่วงเวลาที่อยู่กันตามลำพังแบบนี้ ยูจีเนียมักใช้เวลาทั้งหมดอยู่ดูแล พูดคุยกับรัธเนท ยังดีที่รัธเนทเป็นคนเข้มแข็ง ที่พยายามจะสู้กับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อทำใจได้แล้ว และก็
YOU ARE READING
Alberich
Fantasyเรื่องราวของมาเฟียรูปหล่อที่ได้ไปพัวพันกับการต่อสู้ มิตรภาพ ความรักและสิ่งที่เหลือเชื่อ คามิวทายาทของอัลเบริชคนล่าสุดได้ถือชะตากรรมที่ยิ่งใหญ่และภารกิจที่หนักหน่วงอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ทั้งชีวิตในวัยเยาว์ก็เริ่มเปิดเผยขึ้นมา
