Chapter 18
อึ่ก...อึ่ก...
ชายหนุ่มกุมหน้าอกแน่นอย่างเจ็บปวด ร่างสูงสง่ากระสับกระสายอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน พยายามต่อสู้เอาชีวิตรอดอย่างสุดกำลัง หนีไปในความมืดมิดอันไร้ที่สิ้นสุด ไม่ว่าไปทางไหน เขาก็สัมผัสถึงทางตัน กำแพงขนาดใหญ่ เพดาน และพื้นปูน
มือเปื้อนเลือด...ปราศจากอาวุธ
"อึ่ก..." ด้านหลังที่เป็นกำแพงห้องกลวงเปล่าๆ ด้านหน้าคืออมนุษย์ร่างมหึมา มือหนึ่งถือเคียวและดาบ อีกข้างถือคันชั่งขนาดใหญ่ เอนโซคิดไม่ยอมแพ้ แม้จะรู้ดีว่าหลังจากนี้จะเป็นอย่างไรก็ตาม
"อั๊ก!" ปลายดาบเข้าโดนร่างเขาอย่างจัง
ไม่...อย่า....อย่าทำอย่างนั้น
ฉัวะ ดาบนั้น ปักที่อกซ้าย อมนุษย์ผู้มีปีกสีขาวกว้างข้างสีดำข้างก็ขยี้หัวใจเขาแหลกสิ้น
"ไม่!!!" เอนโซร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด
ไม่!!! ไม่!!!"
"ท่านเอนโซคะ" หญิงสาวพยายามเขย่าร่างนั้น
"เฮือก! ไม่ อย่า! อย่าพรากไปจากฉัน! ฉัน...."
"ท่านเอนโซ"
"เฮือก! อ๊ะ!!!" วินเซนโซกระตุกทั้งร่างก่อนจะสะดุ้งตื่น ชายหนุ่มเหงื่อโทรมกายไปหมด เหนื่อยล้า อีกทั้งดวงตาสีมรกตฉายแววความหวาดกลัว
"ร...เรย์นะ?" เขาหอบตัวโยนไม่หาย
"เป็นอะไรหรือเปล่าคะ ฉันเป็นห่วงจังค่ะ"
นักฆ่าเงาแห่งความตายไม่ตอบ โผกอดร่างบางแน่น รัธเนทรู้สึกถึงความเจ็บปวดทรมานจากอ้อมกอดนี้ ร่างของเขาสั่นไปหมด เหมือนกลัวอะไรสักอย่าง เจ้าหญิงหิมะใช้หน้าผากวัดไข้ที่หน้าผากเขาพบว่าตัวร้อนเป็นไข้ เธอพยายามใช้พลังรักษาเขาอีกครั้ง เมื่อหายดีแล้ว เรย์นะก็เงยหน้าพยายยามกอด แล้วก็ค่อยๆ ยื่นริมฝีปากน้อยๆ เข้าใกล้เอนโซ
"ย...อย่าเรย์นะ" ปลายนิ้วเขาสัมผัสริมฝีปากราวกลีบกุหลาบอ่อนโยน
YOU ARE READING
Alberich
Fantasyเรื่องราวของมาเฟียรูปหล่อที่ได้ไปพัวพันกับการต่อสู้ มิตรภาพ ความรักและสิ่งที่เหลือเชื่อ คามิวทายาทของอัลเบริชคนล่าสุดได้ถือชะตากรรมที่ยิ่งใหญ่และภารกิจที่หนักหน่วงอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ทั้งชีวิตในวัยเยาว์ก็เริ่มเปิดเผยขึ้นมา
