Chapter 4

98 6 0
                                    

Chapter 4

                "อ๊าก! อ๊าก~~~~~!!!!" เสียงหวีดกรีดร้องของผู้คนดังระงมไปทั่วห้องทดลองสีขาวแห่งนี้ เด็กๆ หลายคนต่างตะเกียกตะกาย พยายามหนีจากนรกนี้ ขณะที่ศพก็เพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆตามกาลเวลาที่ผ่านไป

                "ออกมาสิ เจ้าเด็กอาคีเลอัส"

                "อั๊ก!!!" เด็กน้อยถูกต่อยที่หน้าท้องจนปวดตัวงอ ก่อนถูกตรวจเลือด ความดัน ไอคิว รายละเอียดต่างๆ ก่อนถูกฉีดสารแปลกปลอมเข้าไปในร่างกายอย่างเคย อีกราวหนึ่งชั่วโมงต่อมาก็ถูกตรวจร่างกายอีก

                "ดูท่าทางปฏิกิริยาตอบสนอง การเคลื่อนไหวรวดเร็วขึ้นมากนะ"

                อะไรกัน พวกเขาทำพวกเราราวกับ...ของเล่น

                "นี่คุณ เด็กอาคีเลอัสน่ะ ฉันขอเถอะ"

                "บ้าน่า นี่เป็นผลงานชิ้นโบว์แดง ของผมนะ!" นักวิจัยนั่นแย้ง

                ไม่ช้า...

                "อื้อ! อื้อ~~~~~อื้อ!" เอนโซอยากจะหนี ไม่ก็อยากตายให้รู้แล้วรู้รอด ด้านอกซ้ายของเขากำลังลงเข็มสักลงบนร่างเขา ยิ่งเขาถูกกระทำโดยไม่สามารถขัดขืนต่อสู้ได้ ทั้งไม่เต็มใจมากเท่าไหร่ เกียรติและศักดิ์ศรีเหมือนยิ่งถูกลดทอนดูหมิ่นละเมิดล่วงเกินไปมากกว่านั้นอีกเรื่อยๆ

                "ฟินิกซ์ สัญลักษณ์แห่งความเป็นนิรันดร์!!!" เจ้านักวิจัยผู้บ้าคลั่งหัวเราะลั่นเย้ยหยันสาแก่ใจ ทั้งกางแขนราวกับอ้ารับพลังบางอย่างเช่นนั้น

               

                ความเจ็บแค้นนี้ แม้นตายแล้วอุบัติขึ้นเกิดใหม่ ก็ไม่มีวันลืม จนกว่าจะได้มอบความพินาศ หายนะแก่พวกมัน ให้มันอย่าได้พบพานความสุขใดๆ อีกเลย! เกลียดชัง...ทั้งพวกมาเฟีย มือปืน นักฆ่า พวกทดลอง มนุษย์ แม้แต่ตัวเองก็ยังรู้สึกว่าตนนั้นเปรอเปื้อนน่าขยะแขยงเกินรับไหว ร่างกายอันอัปลักษณ์ ชีวิตที่อดสูต่ำต้อย

AlberichWhere stories live. Discover now