Chapter 17
ตามประเพณีของเบธเอล คือ หลังพิธีศพไปแล้ว ผู้อาลัยยังคงสวมชุดสีขาวไม่ก็ดำไว้อาลัยอยู่อย่างน้อยๆ เจ็ดวันดังนั้น คามิวยังคงสวมชุดสีดำอยู่ และเขาจะไม่ไปออกว่าการใดๆ ลางานไป พบปะผู้คนนอกอัลเบริช ในงานใดๆ ชายหนุ่มตัดสินใจว่า เขาจะไว้อาลัยให้โนเอลราวๆ สองอาทิตย์ ซึ่งในช่วงเวลานั้นจะทำตามสัญญาที่ให้กับเธอไว้
"ลิลิธคงไม่ก่อกวนเราสักระยะนะครับ" ลีออนออกความเห็น
"ก็ลองดูสิ หากมันหนไม่อายเพียงนั้น" เฟรินกล่าวเสียงกร้าว "ผมจะถลกหนังมันโยนให้สุนัขข้างถนนทึ้งกิน คอยดู"
"!" ลีออนรู้สึกขนลุกนิดหน่อย ถึงคนที่ถูกชิงชังไม่ใช่เขาก็เถอะ ยังรู้สึกกลัวแทนเลย
"ขอโทษครับ เทียนหลงซังกับคุณหมอยูจีนมาขอพบครับ" เอเรียลกล่าวนอบน้อม
"ขอเวลาสักหน่อยนะครับ เดี๋ยวผมจะออกไป" น้ำเสียงผู้ตอบราบเรียบนิ่งสงบ
"ครับ"
ราวสิบนาที คามิวก็เดินลงมา เข้ามายังห้องโถง เห็นเพื่อนยากกับคุณหมอนั่งรออนู่ก่อนแล้ว
"คามิว นายไม่เป็นไรนะแน่นะ?"
"ไม่เป็นไร ขอบใจมากนะ" ใครดูก็ดูออกว่าคนตอบฝืนยิ้ม ภาพหญิงสาวที่ปกป้องเขาด้วยชีวิต มอบทุกสิ่งทุกอย่างให้ แม้แต่เรือนร่างความบริสุทธิ์กับเขา มันยังติดอยู่ในใจ
"ผมเสียใจด้วยนะครับ คามิว" ยูจีนยื่นดอกไม้ พร้อมตะกร้ากระเช้าของขวัญ
"ขอบใจมากนะ ยูจัง"
"เดี๋ยวผมขอตัว ไปเอาของที่รถหน่อยนะครับ พอดีพึ่งนึกได้ว่าลืมของเอาไว้" ว่าแล้วยูจีนก็รีบกลับไป เหลือแต่เขาอีกสองคน
"ฉันมีเรื่องอยากจะถามนาย คงไม่ว่ากันนะ"
"เพื่อนกัน ไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว" คามิวยิ้ม
"เอ่อ..."
"?"
"นาย...รู้รึเปล่าว่าคุณยูจีน..."
YOU ARE READING
Alberich
Fantasyเรื่องราวของมาเฟียรูปหล่อที่ได้ไปพัวพันกับการต่อสู้ มิตรภาพ ความรักและสิ่งที่เหลือเชื่อ คามิวทายาทของอัลเบริชคนล่าสุดได้ถือชะตากรรมที่ยิ่งใหญ่และภารกิจที่หนักหน่วงอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ทั้งชีวิตในวัยเยาว์ก็เริ่มเปิดเผยขึ้นมา
