Most Valuable Player

Chapter 16

Kung iba lang 'to, siguro kanina ko pa 'to nasapak.

Makatayo na nga. Hindi rin naman ako tatantanan ng Huget na 'to. Mangungulit at mangungulit 'to kahit anong gawin kong pag-iwas. Tama naman ang sinabi ko, talagang hindi niya ako tinigilan. Hanep.

*    *    *

First day of school. Na-miss ko ang pagiging estudyante. Na-miss ko ang mga classmates at mga kaibigan ko. Na-miss ko din syempre ang mga professors. Kailangan ko pagbutihan ang pag-aaral dahil graduating na 'ko. Priority ko muna ang pag-aaral ngayong school year. Aalisin ko muna sa bokabolaryo ko ang salitang bulakbol at lakwatsya. Pipilitin ko.

"Hey, Mr. Lopez, kumusta naman ang bakasyon?" tanong ni Maggie, classmate ko.

"Okey naman, Mags. Masaya."

"Halata nga e. Todo smile ka kanina pa, pansin ko."

"Ikaw, 'musta?"

"Okey din. Hindi nga lang kasing saya mo."

"Oh, bakit naman?"

"Loveless buong vacation."

Napalunok ako.

"Ows?"

"Hindi ka naniniwala?"

"Hindi."

"Bakit?"

"Sa ganda mo na yan? Imposible."

"Alam mo, Mark, tamang-tama ka sa basketball."

"Oh, bakit?"

"Kalakas mo kasi mambola. Hindi ka pa rin nagbabago."

"Kung kasalanan na ang magsabi ng totoo, makasalanan na pala ako," sabi ko.

"'Wag ka ganyan, Mark. Sige ka, baka ma-in love ako sa 'yo."

"'Wag... Pigilan mo 'yan."

Natawa naman siya. Napangiti naman ako. 'Eto ang na-miss ko sa school. Ang dami kong pwedeng makausap. Hindi tulad 'pag bakasyon, puro mukha na lang ng mga tambay sa kanto nakikita ko. Si Maggie pala, classmate ko. Crush ko siya matagal na. Alam ko may boyfriend siya na anak ng isang bigating pulitiko kaya medyo dumidistansya ako noon pero ngayon na wala na sila ng aso, este, syota niya. Pagkakataon ko ng mapapalapit sa kanya ng husto. Wala naman akong balak na iba sa kanya. Kaibigan lang talaga. Basta.

"Congrats nga pala, Mark."

"Para saan?"

"MVP."

"Tsamba lang yun. Sa'n mo naman nalaman?"

"Ako pa." Sabay ngiti.

"Salamat."

"Treat mo 'ko."

"Ha? E... sige, next time."

"Gusto ko mamaya."

"Baka may gawin ako, saka wala ako dalang sasakyan."

"May dala akong sasakyan. 'Di ba sa Concepcion Highway ka lang? Dadaan naman ako du'n eh."

"Oo. Sige. Saan mo ba gusto?"

"Mall na lang tayo. Du'n na lang."

Anak ng... Buti na lang pala kararating lang ng allowance ko. Hindi na ako naka-hindi sa kanya. Nakakahiya naman kung tatanggihan ko.

"Same pa rin ba number mo?"

"Yes. Call na lang kita 'maya."

Beep. Beep.