◆Chapter 25 - The Playboy's Confession

83 17 2
                                    


Erza's POV

Simula kahapon, halos tulala na ako. Iniisip ko pa rin ang mapait na nakaraan ko. Biruin mo naman, nagbago ako sa dahilang mali o sa dahilang kasinungalingan.

Ito yung sinasabi ko noon na dahilan kung bakit ako nagbago.

The Mysterious Girl in black, A gangster, A strange lunatic, The Emo one, A loner, A 'Goth'- Yan ang sinasabi ng iba na ako. Pero sa totoo lang, Hindi ako ganun.

Isa lang akong ordinaryong tao na hindi naniniwala sa Happy Ending. Noon

Pero ngayon,

Ako si Erza Kiara Valentine. Isang babaeng naghahangad ng happy ending. Naghahangad lamang ako. But i'm still facing the fact that happy endings dont really exist.




There are no Happy endings.




I just want to be happy and i dont want to end it.



"Kiara, Late na tayo. Tapos ka na bang mag ayos?" I heard a knock on the door. It's Chrizel.

I realize na wala pala ako sa sarili kong bahay. Kasi kapag nandun ako. Walang limited na oras.

Sa mga oras na nawala ako noon. Nandun lamang ako sa secret room ko sa kwarto ko. Inner room kumbaga. In that room: I cant do whatever i want. I can shout just like a wild lion. I can sleep for a few hours but no matter how many great things i can do. That room breaks my heart to pieces because in that room, There were things and memories that relates my father. My father that died 10 years ago.

"Kiara... Kailangan na nating pumasok" Sambit naman ni Xandra habang kumakatok. Nakatingin lamang ako sa reflection ko sa salamin. Nakikita ko ang sarili kong nalatingin sa akin. Sino ka ba talaga Erza Kiara? Ano ka ba talaga? Yan ang tinatanong ng isip ko sa sarili ko.

Tumayo ako habang nakatingin sa sing sing na suot suot ko. Thia reminds me of my sister. May ganito rin siyang sing sing.

"Okay ka na ba?" Hinihimas himas ni Chrizel ang buhok ko pero nanatili lamang akong tahimik.

"Asan na ba yung Russell na yan!" Sigaw naman ni Xandra habang nagdadabog. Nandito kasi kami sa harap ng kotse niya. It's already 8:29 am at 9 am ang klase.

"Tssk. Go check him now" Utos naman ni Kate habang nakatingin lang sa phone niya. Dala dala niya ang isang green big bag na naglalaman ng silvery dresses. I wonder? San naman ito pupunta?

"Tss. I dont care about him. Tara na. I'll drive." Sagot naman ni Xandra pero nanatili akong walang kibo. Sabay sabay kaming lumakad papunta sa kotse ni Russell at nang buksan ni Xandra ang pinto ang bumalabog sa amin ang haggard look ni Russell. So dito siya natulog?

"Tss! Ano ba? Di ba kayo marunong kumatok!?" Naiiritang sambit niya sa amin habang namumula ang mga mata niya.

"Eh ikaw? Hindi ka ba marunong tumingin ng oras?" Napa crossed arms pa si Xandra habang si Russell ay parang nabibiglang tumingin sa paligid niya.

So what was really happened to Mr. Russell? Ngayon ko lamang siya nakita ah and that reminds me of Trever. Where is he today?

Xandra's POV

"Nakakasyemay naman! 9:47 na oh!? Late na late na tayo sa First subject natin sa second day ng klase natin sa Section 10 eh. Tss. Leche naman Russell!" Nandito kami sa sala. Nasa taas kasi yung mokong. Naliligo ang amputs.

Isang oras na ata siya doon ah! Nakakainis naman! Simula kasi nung saktan siya ni Trever eh di niya na ako kinakausap ng pabiro. Lagi nalang seryoso -____- Di ako sanay sa ganito!

Her Happy Ending: DIVERGENTTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon