Her Happy Ending: DIVERGENT

◆Chapter 10 - Regrets

Chapter 10

Regrets

Erza Kiara's POV

11:46 am

"Sigurado ka bang okay ka na?" tanong niya sa akin sabay abot ng tubig. Hinilot hilot ko ang ulo ko habang umiinom ng tubig. Lumabo lang ang paningin ko kanina and I don't even know why. Siguro napagod lang.. Pero alam ko naman na ii'm strong eh.

But the big problem is...Hanggang ngayon, ang sakit pa rin ng ulo ko, nanghihina ang buong katawan ko sa di malamang dahilan at gulong gulo pa rin sa mga nangyayari. Wala akong ideya kung sino man ang gumawa nito. Kung sino man ang taong nasa likod ng pagpatay kay Mica.

Just Ghad Damn! Bakit ako young sinisisi ng kapatid ni Mica eh Hindi ko naman siya kilala. I don't even know Mica ... What I mean Is. Di ko pa siya masyadong kilala so bakit niya ako pagbibintangan sa nangyari? Duh. I'm also a victim here.

"Oh." Bumalik tanaw na lamang ako ng bigyan ako ni Trever ng isang panyo. Hindi ko namalayan na umiiyak na pala ako. Hindi ko alam pero napayakap na lamang ako sa kanya.

"A-Ate.. I need you..H-help me" bulong ko habang napayakap sa kanya, Nandito kami sa Wildpark kaya alam kong may privacy kaming dalawa. Gusto ko lamang ibuhos lahat ng sama ng loob ko. Gusto ko lang gumaan ang loob ko at gusto kong bumalik si Ate Ezra Kendra dito... sa tabi ko, Kahit di ko na masyadong namumukhaan si Ate dahil sa nangyari sa amin noon.Alam ko pa rin na mahal niya ako, at nararamdaman kong babalik siya kahit na... Alam kong patay na siya.

"Erza, Okay lang iyan. I'm still here.. Your friend" Rinig kong bulong ni Trever habang tinatap ang likod ko. Bumitaw ako sa biglaang pagyakap sa kanya at kusang pinunasan ang mga luha ko,

"S-sorry Trever, Hiyang hiya na ako saiyo.. di mo naman ako masyadong kilala pero nadadamay ka pa sa kadraman ng buhay ko. Akala ko kasi ang tapang tapang ko para harapin ang buhay ko pero ang hina ko... imbes na lumalaban ako, pinili kong itago lahat at manahimik na lang.. pinili kong magbago.. kahit alam kong kahit anong ipilit kong magbago, ako pa rin ito..." pag aamin ko sa kanya.

Nasabi ko ang mga salitang hindi dapat sinasabi ng isang Erza Kiara Valentine na kilala ng lahat, Ang Erza Kiara na matapang na kilala bilang isang Goth.. Kilala bilang babaeng walang takot sa kahit anong bagay,

"Kahit ngayon lang ako dumating sa buhay mo, hinding hindi na ako aalis pa... kahit kalian, I'm always here.." Nabigla na lamang ako ng niyakap niya ako at ewan ko kung anong nangyari sa akin, guminhawa ang pakiramdam ko at yamakap rin sa kanya,

"Trever.." I said between our hugs

"Mmm?" tanong niya sa akin at iyong ang unang beses nagandahan ako sa boses niya. Fuck! Hindi ko ito tanggap! Nagiging corny na ako!

"Sorry, basang basa na ata ang T-shirt mo dahil sa luha ko.." bumitaw ako sa yakap niya at napatawa niya ako dahil sa itsura niya.

Mukha kasi siyang nalugi. Hahaha. Nakapout pa ang pu@! Pang-asar lang?

"That's better, that's my girl... Ang ganda mo talaga lalo na pag naka letter -'u' ang labi mo" sabi niya sa akin habang nakangiti. Pinunanasan niya pa ang natitirang tubig sa aking mga mata.

"Tch! Bulero kang weird ka!" sabay tulak sa kanya kaya napaatras siya ng konti.

"Oy, Amnesia Girl.. sobrang basa yung T-shirt ko dahil sa kadramahan mo!" sumbat niya sa akin habang nagpipigil ng tawa.

"Pake ko weird guy! Ano naman gusto mong gawin ko sa T-shirt mo? Labhan ko? Di ko pinangrap maging labandera noh!" sigaw ko sa kanya sabay upo sa may pag tambayan sa Wild park.