Her Happy Ending: DIVERGENT

Chapter 48 - Another Mystery

Chapter 48 – Another Mystery

"Silence can make me grasp every single thing but it can also... kill me"

-HeavensNightmare

Author's Note: (OPEN LETTER) Basahin niyo kung gusto niyo.

It's January 09 2016. 5 days na akong hindi nakakaramdam ng totoong kasiyahan and as an author. Naapektuhan rin ang pag sulat ko sa HHE. Una sa lahat. Ayaw ko sanang magpatama sa social media pero they leave me no choice. Guys, for 2 weeks na bakasyon. Wala akong ibang inisip kundi kayo pero alam niyo... PRIDE kasi ang nasa gitna natin.I'm sorry kung napakasama kong kaibigan. Sorry kung hindi ako iyong inaasahan niyo na maging ako. Sorry kung hindi ako perpekto and I'm sorry if I had change! I don't hate LOVE. I have reasons too and if you can't understand any of it then better shut up kasi nga hindi mo naman pala naiintindihan. Sensitive na kasi akong tao. Once na hindi mo ako kikibuin. Hindi na kita kilala. Ganito na ako ka istrikto. Oo aaminin ko. Isa lang sa ngayon ang pina priotize kong kaibigan sa inyong apat at alam kong wala kayong pakeelam doon pero IT WAS JUST A TEST! I'm testing you guys and I found out that some of my personalities (Moody, Bitchy, Stonehearted) were scattered inside of you pero guys kasalanan niyo iyan kasi pinili niyo eh. Hindi ko naman kayo pinilit diba? I'll try to smile. I'm trying to be as happy but some parts of me were already dead and you are all the cause of it. Kaya nga mas mabuting mawala na ako. Wag kayong mag –aalala.. malapit na yung araw na hindi niyo na ako makikita sa MUNDO! Did you already forget guys? I'm just controlling myself and preventing what is to prevent. Kung maysasabihin naman sana kayong hindi maganda sa akin, sabihin niyo sa akin ng diretsuhan. Wag yung malalaman ko pa sa iba. Wag yung pinaparamdam niyo nawala kasi hindi ako tangang tao. At isa pa, WAG NIYONG BASAHIN ITONG STORY KUNG NAPIPILITAN LAMANG KAYO. Kaibigan ko nga kayo pero kung ayaw niyo dahil ang tingin niyo sa akin ay isang kaaway then don't ever read it. Hindi ko kailangan ng reader na papilit at isa sa mga ayaw ko yung may tinatago sa akin. Kung masakit loob niyo sa akin. Patayin niyo na lamang ako para hindi ko na kailangang mahirapan pa sa le***ng sakit na ito.Iyakin nga ako pero kapag once na na-trigger mo ako. Hindi ko na alam mangyayari sa atin. AGAIN. I'm sorry for not being the old LYKA you once knew. I'm sorry and I hate to say this. I'm getting affected by your actions lately. Kaya Lalayo na lang ako hindi para maging equal kayo kundi para mahanap ko na talaga ang sarili ko at para wala ng napapalungkot at nagpapagalit sa inyo. Wala ng eextra sa inyo. Wala na kayong makikitang nakasimangot at wala ng sisira ng pagkakaibigan niyo.

Sorry.

It was my farewell letter for my DEAR friends. Haha Isingit ko lang dito Sensiya na po ^_^

Erza's POV

"Mom, Saan ba kasi tayo ngayon? Bakit parang nasa middle tayo ng... isang forest?" Tanong ko kay Mom habang nakasilip ang aking ulo sa may bintana ng kotse. Kung kani-kanina lang na nasa bahay ako nila Tita Veronica which is my second home now ay bigla na lamang akong iniyaya ni Mom pumunta dito.

"It's just that.. I'm showing you something today at isa pa, ayaw kong iniisip mo yung lalakeng (Trever) iyon, Speaking of him.. On the first time I saw his face, bigla kong naalala si Victor at hindi ko aakalain na dumadaloy sa loob niya ang masangsang na dugo ng kaniyang Ama" Mahabang isinabi ni Mom habang nagmamaneho. Tumingin na lamang ako sa harapan at napaisip ng konti.