Barış Alper Yılmaz
★
1 hafta sonra
"Yok konuşmadık sonra"diye cevap verdim Berkan'a.Elime aldığım topu yere bırakıp sektirmeye başladım.
Tam tamına bir haftadır düşünüyordum.Yeni tanıştığın birine aşık olmak,kapılmak doğru birşey miydi? hiç değildi.
Arin'le o günden sonra tek kelime konuşmadım.Engelini elbet kaldıracaktım,ama yüz yüze gelince aklım kalbimle kavga ediyordu.O gözlerine bakınca öylece kalakalıyordum.
Sadece küçük bir pürüzdü hayatımda aşık olmak.Benim hayatımda kelime olarak kalsa daha iyiydi.Benim sevgim zehirdi,sevgikçe o insanı sıkıyor,sıktıkça o insanı kendimden soğutuyordum.
"Konuşmama mazeretiniz nedir Alper bey"sessizce konuşuyorduk.Öylesine top sektiriyorduk.Antrenman vardı ama diğerleri kadar kendimi zorlamıyordum.
"Niye soruyorsun şöyle anlamıyorum,her zaman konuşmam mı gerekiyor?"diye sitem ettim.Berkan ona attığım pası karşılayıp konuştu.
"Evet kardeşim evet sen o kız böyle,felaket,asalet demiyor muydun?"dedi.Haklı konuşuyordu,saydığı herşeyi ben söylemiştim.
"Unut onları ya boş yapmışım"diyerek geçiştirdim.
"Neden vazgeçtin ondan"dediğini duydum arkamdan.Arkaya giden topu önüme alıp konuşmaya devam ettim.
"Ben beceremiyorum aşk işlerini falan boş yere üzmek istemiyorum kızı"dedim tek nefeste.Herkes ikili çalışma yapıyordu,bizde bir köşeye sinmiş sessizce konuşuyorduk.
"Ama şuan daha çok üzüyorsun onu"dedi mırıldana mırıldana.Oflayıp ellerimi saçıma götürdüm.
"Berkan artık ne söylüyceksen söyle rahatla ya!"diye bağırdım.Sahadaki herkesin gözleri bana dönmüştü.Sesimin tonunu her zamanki gibi ayarlayamamıştım.
"Devam et sen böyle Barış,bu yoldan devam et bak bakayım yolun sonunda yanında kimse kalıyor mu? Bu laflarımı da şu kalın kafanın bir yerine koy"dedi sinirden nefes nefese kurduğu her cümlede yüzüme tükürüyor gibi hissediyordum.
Kaan,Abdülkerim ve Yunus bize doğru yaklaşırken,Berkan yanımdan hızlıca geçip kulübeden çantasını eline geçirdiği gibi sahadan çıktı.
"Ne oldu ben şuan birşey anlamış değilim"dedi yanıma yaklaşarak Kaan.
Sadece bakmakla yetindim,ne desem daha da dibe batacaktım.Haksızdım ve farkındaydım.
"Öyle biraz sinirlendi sadece"dedim.Ellerimle yüzümdeki terimi sildim.
"Birşey varsa anlat oğlum bilelim sonra sizi kavgadan ayırmak istemiyoruz"dedi Abdülkerim.
"Ya abi bırak sinirlenir bana sonra geçer siniri"dedim.Kulübündeki telefonuma doğru ilerledim.Elime aldığımız telefonumdan saate baktığımda antrenmanın on dakika sonra biteceğini anlamıştım.
Eşyalarımı toparlayıp Yunus'a doğru gittim."Ben çıkıyorum haberin olsun"dedim.Hiçbir cevap almayı düşünmeden arkama dönüp sahadan çıkarken Yunus konuştu.
"Ödül törenine,yani gideceğimiz törene Arin'leri de alacağız demi"dedi.Evet öyle birşey konuşulmuştu ama ben engeli ona basmadan önceydi.
"Ee Yunus biliyoruz gideceğiz"dedim bilmezden gelircesine.
"Yani sen Arin'le şuan aranız bir garip sorun olursa hiç gitmeyelim beraber"dedi.Şuan karın ağrısını anlamıştım.
"Ben ayrı gelirim sorun değil"dedim.Arkamı dönüp giderken Yunus kolumdan tutup durdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bal | Texting
ChickLit"Sen insanları kendine sevdirip sonra hayatlarından siktir olup giden birisin"diyerek bağırdı Arin "Arin yeter ben azından kendimi sevdirmeyi biliyorum" diye bağıran Barış evin kapısına yöneldi. Kapıyı çarpıp giderken arkasında ağlayarak bıraktığı n...
