හයවන කොටස 06
කාලය ටිකෙන් ටික ගෙවී යනව....... දවස ගෙවවෙන විදිය..... හිතාගන්න බෑ.... ඉක්මනින්ම ගෙවිලා යනවා....😣
උදෑසන ධාතු මන්ධිරයට ගිහිල්ල..... වන්දනා කරා .....පුද පූජා පැවැත්තුවා.....
අද උදෑසන දානය...... නම් ප්රණීතව තිබුණා ........මෑ කරල් බැදුමක්..ගෝවා බැදුමක් පොල් සම්බෝල ,රතු බත්, කඩල හාල්මැස්සන් ලූණු දාලා බැදුමක්..... හොඳට මිරිස් තුන පහ දාලා...... කාලෙකට පස්සේ රසට දානෙ ටිකක් වැළඳුවා.....🤣
ඇත්තටම දානේ කියන්නේ දවසේ වැදගත්ම දෙයක්.....මොකද ගන්න ආහාරයෙන් තමයි මේ කය.... අසනීපයක් නැතුව පවත්වගන්න පුළුවන්...... ඇත්තටම ඕනම කෙනෙක්ට හරියට ආහාරයක් නැති වුනොත් ....ඒ කය පවත්වගන්න අමාරුයි... කය දුර්වල වෙනවද ලෙඩ හැදෙනවා මානසික බලපානවා.... ගැඹුරින් කිව්වොත් ආයුෂ වර්ණ, සැප ,බල ,විමසීම කියන ඒවා පිරිහෙනව........😣
දවල්ට නම් අක්කපාන කොල මැල්ලුමකුයි, රතු බතුයි ,පරිප්පුයි....
නොවළදා බැරිකමට චුට්ටක් වැළඳුවා .....ඇත්තටම දවසට එක වේලක් තිබුණ නම් හොඳයි....... හැබැයි මෙහේ දවසට දාන දෙකක් තියෙනවා. ඉතින් බෑ නොකියා යන්න වෙනවා. හැබැයි එක දානෙකින් විතරක් ඉන්න පුලුවන් නම් හොඳයි.... දවසට වේල් දෙකක් අවශ්ය නැහැ ....එක වේලක් ප්රමාණවත්..... බත් කටවල් පහක් හයක්.... වළඳනවා නොවලදා බැරිකමට.....
බුද්ධකාලෙ භික්ෂූන් වහන්සේලා ......මුල් කාලයේ දාන තුනක් වළඳලා තියෙනවා....රෑටත්ව වලඳලා තියෙනවා .....සිල් පද පනවන්නට පෙර.....එක දානෙත් වළඳපු ස්වාමීන් වහන්සේලාත් ඉඳලා තියෙනවා....... හැබැයි ගොඩක්ම ඉඳලා තියෙන්නේ එක දානයක් වලඳපු..... ස්වාමීන් වහන්සේලා.....
බුද්ධකාලයේ පිණ්ඩපාතය නිසා .....එක දානයයි බොහෝ දුරට වළඳන්නේ..... මොකද ඒ කාලෙ ආහාර හොයාගන්නත් දුෂ්කරතා තිබිලා තියෙනවා.... ලංකාවේ වගේම ඉන්දියාවෙත්..... ඉතින් එක දානයයි තමයි ස්වාමීන් වහන්සේලා වළඳලා තියෙන්නේ......
දැන් අහන්න එපා අද .......දාන....... දවසට කීයක් වළඳනවද කියලා........ අපි නම් දෙකයි..... හැබැයි ඒකෙනුත් මමනම් .....වළඳන්නෙ එකයි..... අනිත් එක නිකන් සහභාගී වෙනවා විතරයි...........
YOU ARE READING
සිවුරු හැරයමි ( නවකතාව )
Spiritualපැවිදි ජීවිතයක කටුක බව හා සුන්දරත්වය අත් විඳින්න.. ආරාමයක ජීවත් වන තරුණ ස්වාමීන් වහන්සේ නමකගෙ ජීවිත කතාව..සිවුරු හරින්නමයි හිත කියන්නේ.