දාහත්වන කොටස 17
සිවුරු හැරයමි ..මගෙ ජීවිතේ එක්ක මම සතුටින් නෙවෙයි..... මම ඉන්නෙ කියලා..... මට දැනුන හැම තැනකදිම.... මම හෙව්වා ඇයි එහෙම වෙන්නෙ කියලා.......
එතකොට මට හිතුනා....
මගේ ජීවිතේ එක්ක....
මම අල්ලන් ඉන්න/ බැඳිලා ඉන්න සමහර දේවල් ........
එහෙම අල්ලගෙන ඉන්න/ බැඳිලා ඉන්න එකෙන් මට සිද්ධ වෙන්නේ මගේ සතුටයි සැනසීමයි නැති වෙන එක කියලා.......ඉතින් මම තීරණය කරා ඒ සියලු දේවල් අතාරින්න!.....😶
• අතීතයෙ සිද්ධ උන දේවල් ....දැන් මට වෙනස් කරන්න බැරි දේවල් බවත් ...ඒ ගැන වද වෙන එක මම අතෑරියා
• හැමදේම මට පාලනය කරන්න පුළුවන් කියන හැඟීම මම අතෑරියා......
• මට සර්ව සම්පූර්ණ මනුස්සයෙක් වෙන්න ඕනේ කියලා තියෙන අදහස ..... මම සම්පූර්ණ කරගත්තත් ඒක රකින්න ඕනි කියන අදහස මම අතහැරියා....
• අනිත් අය මම ගැන හිතන විදිහ ගැන කණගාටු වෙන හැඟීම මම අතෑරියා.....අම්මා තාත්තා ගැන හැර.....
• මාව විනිශ්චය කරන මිනිස්සුන්ව අතෑරියා.....අමතකම කරලා දැම්මා ....
• මට ජීවිතේ අපහසු කරන මිනිස්සුන්ගෙන් මිදෙන්න මගේ ඇතුලාන්තයේ තිබ්බ බය මම අතෑරියා.....
• මම මාව අනිත් අය එක්ක සංසන්දනය කරන එක අතෑරියා......
• හැමෝවම සතුටු කරන්න ඕනේ කියලා හිතන එක අතෑරලම දැම්මා ........
• අතාත්ත්වික බලාපොරොත්තු වීම් අතෑරියා....
• පරාද වෙන්න තියෙන බය අතෑරියා. ඒ වෙනුවට උත්සාහ නොකර ඉන්න බය වෙන්න හිතාගත්තා ......
• අතීතයේ සිද්ධ උන දේවල් ගැන තියෙන තරහා සහ කලකිරීම් අතෑරලා දැම්මා. ......සමහර තැන්වල මම මට සමාව දුන්නා...ගොඩක් දේවල් වලට...., තව සමහර තැන්වල මම අනිත් අයට සමාව දුන්නා....
• හැමදේම හැමතිස්සෙම හරිම විදිහට වෙන්න ඕනේ කියලා හිතන එක අතෑරලා දැම්මා....
ඒ අතහැරීම් වලින් පස්සේ මට හිතෙනවා මම පහසුවෙන් ජීවත් වෙන මනුස්සයෙක් කියලා පැවිදි ජීවිතය තුල.....
YOU ARE READING
සිවුරු හැරයමි ( නවකතාව )
Espiritualපැවිදි ජීවිතයක කටුක බව හා සුන්දරත්වය අත් විඳින්න.. ආරාමයක ජීවත් වන තරුණ ස්වාමීන් වහන්සේ නමකගෙ ජීවිත කතාව..සිවුරු හරින්නමයි හිත කියන්නේ.