දහඅටවන කොටස 18
සිවුරු හැරයමිහුඟක් මිනිස්සු......
ඈතින් ඉඳන් මම දිහා බලලා හිතනවා මම perfect මනුස්සයෙක් කියලා.......ඒ වගේම තද මාන්නක්කාර පැවිද්දෙක් කියලා .......ලඟට ඇවිල්ලා දන ගහලා වැඳලා යනවා මහ තෙරනමක් කියලා හිතලා......
ඒත් ඇත්තටම මම දන්නවා මම perfect මනුස්සයෙක් නෙවෙයි කියන එක......
ඒ වගේම මම තද මාන්නක්කාර මනුස්සයෙක් නෙවෙයි ....හැබැයි ටිකක් සැරයි.....කියන්න තියෙන දේ .....ලැජ්ජා බය නැතුව කියනවා මුනටම.......මම මහතෙරනමකුත් නෙවෙයි .....
මගේ ඇතුලාන්තයේ තියෙනවා....... කිසිම දවසක සම්පූර්ණයෙන්ම පිරෙයි කියලා විස්වාසයක් තියාගන්නවත් බැරි හිස්තැන්......
ජීවිතේ සිද්ධ උන සමහර සිදුවීම්,......
බලාපොරොත්තු කඩවීම්.......
සමහර මිනිස්සුන්ගේ යෑම් ඊම්,
අතහැරීම් සහ මගෑරිම්.....වගේ දේවල් එක්ක
සිද්ධ උන ඒ තුවාල තමයි ඒ හිස්තැන්වල තියෙන්නේ.......ඒ තුවාල සම්පූර්ණයෙන්ම සනීප නෑ කියලා මම දන්න නිසාමයි මම ඒවා හිස් තැන් විදිහට තියෙන්න දෙන්නේ.......
මොකද ඒ තුවාල පිටට හොඳට තිබුනට ඇතුලෙ සැරව තියෙන්නේ ...ඒ තරම් ගඳ ගහන සැරව.........
මොකද ආයේම මම ඒ හිස්තැන් පුරවන්න ඒවා ස්පර්ශ කරාම ......
මටම රිදෙන්න පුළුවන් කියලා මම දන්නවා.....ඒත් හිත යන්නෙම ඒ හිස්තැන් පුරවන්න .......හිත බැසගන්නෙම ඒ තුලමයි......හිස්තැන් පුරවන්නමයි.....
ඒ නිසා මම තීරණය කරලා තියෙනවා .......
ජීවිතේ සමහර අහුමුලු සුද්ධ බුද්ද කරන්න ඕනේම නෑ, .............
ඔහේ අතෑරලා දාපූ මුඩු බිම් වෙන්න ඒවාට ඉඩ දෙනවා කියලා.අන්න ඒ නිසා මම perfect නෑ!.......කියලා මම හිතනවා......මිනිස්සුන්ට......
ඒත් මම ඇත්තටම perfect මනුස්සයෙක්ද.....?
හැබැයි මම සතුටින් ඉන්නවා. ......වගෙ ලොකෙට පේන්න පැවිදි ජීවිතය තුල ඉන්නවා ......
මොකද මම තදින්ම පිළිගන්නවා.....මට අනිත් අයගෙ සතුට ගැන හිතන්න වෙනවා කියලා ......
YOU ARE READING
සිවුරු හැරයමි ( නවකතාව )
Spiritualපැවිදි ජීවිතයක කටුක බව හා සුන්දරත්වය අත් විඳින්න.. ආරාමයක ජීවත් වන තරුණ ස්වාමීන් වහන්සේ නමකගෙ ජීවිත කතාව..සිවුරු හරින්නමයි හිත කියන්නේ.