හතර වන කොටස 04
උදෑසනම ධාතු මන්දරයට ගිහිල්ලා උදෑසන වන්දනාව කලා.......🙏
ටිලින්....ටිලින්............... ටිලින්.....ටිලින් ටිලින් ....තෙ......ලින්....
ලේනෙක් නෙවෙයි කෝල් එකක් කෝල් එකක්..........😀තෙරුවන් සරණයි. හානේ මට ඔබ වහන්සේ මතක් උනා අයියේ......
මම කෝල් එකක් ගන්න කියලා හිත හිතා හිටියේ....
මොකෝ වෙන්නේ ඉතින්... අද නායක හාමුදුරුවෝ එලියට වැඩලා..... හා ඒක තමයි මටත් අද නිදහස් අද අපේ ස්වාමීන් වහන්සේත් අද එළියට වැඩලා....😀මට මේ හරිම පීඩාවෙන් ඉඳලා මං මේ ඔබවහන්සේට කෝල් එකක් ගත්තේ... මටත් ඔබවහන්සේ උදේ මතක් උනා දානෙ වළඳන වෙලාවේ..... ඔබවහන්සේ කොහොම හරි ගත්තනේ එහෙනම්....😀
ආ මේ අර පියතිස්ස ස්වාමීන් වහන්සේ උන්වහන්සේ සිවුරු ඇරලා ලු නේ..... ආ මට ටිකක් මතකයි හැබැයි මට හරියටම මතක නෑ...........
වස් පහළොවක් විතර වෙනවා.... අපොයි ස්වාමීන් වහන්ස....😪දන්නවනේ ඉතින් පීඩාව ආපුවාම වස් ගාන අදාල නෑ නේ කෙලෙස් වලට යටවෙනවා කවුරු වුණත්........
අප්පා ගෙදර ගිහිල්ලා මොකක් කරන්නද මේ කාලේ.... අපිට නම් ගෙදර ගියත් ඉතින් ඔය මොකක් හරි රස්සාවක් කරන් ඉන්න පුළුවන්..... මොකද ඉතින් මටත් තවම වයස විසි දෙකයි නේ.... මං පැවිදි වෙන්න එනකොට මට වයස අවුරුදු දාහතරක් විතර ඇති....🏃🏃
. ඔබවහන්සේලා දැන්නම් අවුරුදු වූ පහළොවක් .....විස්සක් .....ඉඳලා ඔබ වහන්සේලා අපවත් වෙයි ....... මට වයස අවුරුදු 22යි මම තව ඉන්න එපැයි....🏃💪.. හරි හරී හරි මට වඩා ඔබ වහන්සේ අවුරුදු දොළහක් විතරනේ බාල........ මේ එහෙම හරියන්නෑ අපි ඔක්කොම එකට අපවත් වෙන්න ඕනේ මොකද අපි ඔක්කොම එකට පැවිදි වුණේ.... මම කොහොම හරි ඔබ වහන්සේලව තියාගන්නවා මාත් එක්ක ම අපවත් වෙන්න.....👽
සමිඳු ඉතින් දන්නවනෙ මමත් හෙන පීඩාවෙන් ඉන්නේ.......... මොනවා කරන්නද ස්වාමින්වහන්ස ඉතින්..... අපි ගෙදර හිටියනම් පන්සිල් පද පහවත්...... නැහැනේ .....අපි ඕන්නම් පළවෙනි එක විතරක් රකියි......... ඉතුරු හතරම ඉතින් කුඩු තමයි........😋😋
YOU ARE READING
සිවුරු හැරයමි ( නවකතාව )
Espiritualපැවිදි ජීවිතයක කටුක බව හා සුන්දරත්වය අත් විඳින්න.. ආරාමයක ජීවත් වන තරුණ ස්වාමීන් වහන්සේ නමකගෙ ජීවිත කතාව..සිවුරු හරින්නමයි හිත කියන්නේ.