𝓜𝓾𝓼𝓪𝓵𝓵𝓪𝓽-ı 𝓐𝓵𝓮𝓶

Adak

Zehra'nın ağzından

Uyandığımda Güneş yeni doğuyordu. Çok uyuyamamıştım heyecandan. Nasıl yaparım nasıl ederim diye düşünüyordum. Tabi birde son gördüğüm rüya da epey bir tetiklemişti beni.

Yataktan kalkıp mutfağa geçtim çay suyu koydum. Bir kahvaltı hazırlamak geldi içimden. Peynir zeytin çıkardım. 2 De yumurta kırdım. Hepsini siniye dizip oturma odasına götürdüm. Anamın odasının kapısının önüne gittiğimde konuştuğunu duydum. Arapça bir şeyler diyordu. Arapçam çok kuvvetli değildi ama kelimeleri seçebiliyordum. "Bu adaklar onu güçlendirecek, belki biraz zorlayacak onu ama başarırsa bir hayli kuvvetlenecek onda bu gücü hissettim. Sizlerde onun yanından eksik olmayın bu Cuhenna kavminden olan Sabbar Zehra'nın kolay altından kalkabileceği bir Cin değil." Dedi. Biraz korkmuştum. Birazda üzüldüm çok çabalıyordum acaba başaramayacağımı mı düşünüyor. Anamı hayal kırıklığına uğratmayacağım.

Kapıyı çalıp gel demesini bekledim. İçeri buyurduğunda " Şey kahvaltı hazırladım ana gel beraber yiyelim" gülümsemesi genişlemişti. "Oy kuzum ellerine sağlık geliyorum geç sen".

Kafamla onu onaylayıp odadan çıkıp sofranın başına geldim. Çok sürmeden annemde geldi. Oturduk bir güzel kahvaltı ettik. Adakları alacağımız yeri konuştuk saat kaçta nerde olacağımızı her şeyi detaylıca anlattı bana. Önce köydeki Davut amcadan keçileri alıp ordan iple hepsini bağlayıp mağaraya gitmeden eve uğrayacaktık . Evden gerekli aletleri alıp bunlar biraz daha ip , birini kurban ederken diğerlerinin kaçmaması için ağaca bağlamam gerekecekti . Kesici aletleri bilemek gerekliydi ve tabii ki aletlerin hepsi ... temiz bi kaç üstte annemde kalacaktı . Sonrasında bana vermesi için . Sabaha kadar sürebilirdi 20 keçiyi öldürmem tek başıma . Hayvanlar acı çekecek debelenecek ve benim cılız kollarımda zar zor öleceklerdi ... düşüncesi bile bedenimi sarsmaya yetmişti . Ama yapmam gerekiyordu . Her şeyden önce ailem... daha doğrusu anam  için bana yaşatılan her şeyi düşünmek bile sinirimi iki katına çıkarmaya yetiyordu . 

Akşam olunca hemen vakit kaybetmenden altınları da alıp davut amcanın ahırının oraya gittik . Evi hemen yanındaydı . Annem davut amcayla konuşmuş başka bi köye yardım amacı ile alacağımızı ve dağıtacağımızı söylemişti . Haliyle yalan söylemesi gerekiyordu yoksa davet amaçlı bi cine adak olarak verdiğimizi söyleyemezdik . Davut amca anamın yapacağı iyiliğe ortak olacağından bi hayli mutlu ve çoşkunlu bi şekilde hepsini bağlamamıza yardım edip altınlarını aldı . Vedalaşıp eve gelmemiz bi hayli uzun sürdü . 20 keçi bi sağa bi sola giderken onu zapt edip tek sıra halinde getirmeye çalışmak bizi yormuştu . Belki yanımızda bi erkek olsa her şey daha kolay olurdu ama gerek yoktu kendimiz başaracaktık . Yapmamız gereken bi sınavdı ve ben bu sınavda anamın yüzünü kara çıkarmayacaktım verdiğimiz emekler boşuna değildi zirâ alınması gereken bi intikam vardı .... 

Evdeki aletleri ipleri alıp kendimizi hemen dışarı attık . Anneme seslendiğimde yanında bi bohça içinde biraz yemek ve sonrası için beni temizleyip yeniden giydirmek için kıyafet almıştı . Hemen bize denilen mağaraya doğru yola koyulduk . 

Yürümek o kadar zordu ki 20 keçi ile ben önde anam arkada baş etmeye çalışırken yüksekteki mağaraya soluk soluğa yürümek ....Artık takatimin kalmadığını gören annem cinlerini çağırıp bana  yardım etmelerini buyurdu . Ordan benim yerime gelip ipin ucunu tutacaklar sandım ama hayır öyle olmadı keçi kılığına girip sağdan ve soldan onları boynuzlarıyla dürterek yolu gösteriyorlardı . Diğer keçilerde gösterilen yoldan ilerliyorlardı . 

"Zehra be kadar az yardım alırsak ilerisi için daha iyi kuzum benim . Yoksa ben ister misin sen yorul , üzül, canın yansın ama her şey bazen istediğimiz gibi gitmeyecek kuzum . Alışmamız lazım . Yine de ne olursa olsun ben seni çok sevdim , bunu da unutma sakın " dediğinde anlayışla gülümsedim ona