"Aşkın Ofsaytı," futbol sahalarında geçen gençlik yıllarında birbirlerine delicesine âşık olan Semih ve Betül'ün hikayesidir. Tutkuyla başlayan aşkları, Betül'ün hayal kırıklığı ve Semih'in kariyer baskısı altında dağıldı. Yıllar süren ayrılıktan so...
Sabahın ilk ışıkları odanın perdeleri arasından sızarken, gözlerimi yavaşça açtım. Yanımda uyuyan Semih’in nefes alışları hâlâ sakin ve derindi. O an, hayatımda ne kadar çok şeyin değiştiğini düşündüm. Semih ve ben, yıllar sonra, yeniden aynı yatakta, aynı sabahı karşılıyorduk. Kalbimde tarifsiz bir huzur vardı. Onu yıllar sonra burada, yanımda bulmak… Daha önce kaybettiğimiz her şeyin geri döndüğü hissiyle doluydum.
Usulca doğrulup oturdum, başımı çevirdiğimde Semih de uyanmış, bana bakıyordu. Gözleri uykulu ama sıcaktı. Yüzünde hafif bir gülümseme belirdi. "Sabah oldu," dedi kısık bir sesle. "Kayra'yı uyandırmaya gideyim mi?" diye ekledi, sesi yumuşaktı, tıpkı kalbime dokunur gibi.
Gülümsedim ve başımı salladım. O, sessizce yataktan kalkıp yanıma yaklaştı, saçlarımı geriye doğru okşadı ve yanağımdan nazik bir öpücük kondurdu. "Bugün güzel bir gün olacak, hissediyorum," diye fısıldadı. Sözlerinde o kadar büyük bir umut vardı ki, içim ısındı. Sonra yavaş adımlarla Kayra’nın odasına doğru ilerledi.
O an, onları düşünerek gülümsedim. Bir baba ve kızı arasındaki o özel bağı gözlerimin önünde izlemek, benim için kelimelere sığmayan bir mutluluktu. Semih’in sesi ve Kayra’nın uykulu, mırıldanan cevabı odaya doldu. Birkaç dakika sonra Semih, kucağında uykulu Kayra ile geri geldi. Kayra, yarı kapalı gözlerle bana bakıp gülümsedi. Saçları darmadağındı ama bu haliyle bile öyle tatlıydı ki…
"Anne!" dedi neşeyle. "Babam beni kocaman bir ayıcık gibi uyandırdı!" diye güldü.
Semih de güldü ve kızımızı masaya oturttu. "Evet, çünkü seni ayıcık gibi seviyorum," dedi tatlı bir alayla. Üçümüz beraber kahvaltı yaparken, o sabahın huzurunu ve mutluluğunu iliklerime kadar hissediyordum. Kayra, gözlerini kocaman açarak bize yeni öğrendiği bir şeyi anlatmaya başladı: " Babiiişşş! Biliyor musunuz, aylar gece gökyüzünde kaybolmaz, sadece görünmez olurmuş! Annem söyledi!"
Semih, şaşırmış gibi yaparak, "Aa, gerçekten mi?" dedi. Sonra gözlerini bana çevirip göz kırptı. Kayra’nın heyecanla bir şeyler anlatmasını izlerken, içimde sıcak bir dalga yayıldı. Bu küçük anların değerini daha önce fark etmemiş miydim? Şimdi, her saniyesini yaşıyordum. Gözlerim Semih’e kaydı; bakışları, Kayra’nın enerjisiyle dolu dünyasına karışmıştı. Aramızda bir bağ vardı, yılların koparamadığı bir bağ.
Kahvaltıdan sonra Semih, Kayra’nın saçlarını taradı. Kızımız gülerek babasına karşı koymaya çalışsa da sonunda ikisi de kahkahalarla yere yığıldı. Ben ise bu anı hafızama kazımak istedim.
Birkaç saat sonra, havaalanına gitmek için hazırdık. Valizlerimizi arabaya yerleştirdik ve kısa bir yolculuğun ardından terminale vardık. Kayra, elimden tutmuş, heyecanla sağa sola bakıyordu. Havaalanının kalabalığı arasında yürürken Semih’le aramızda sözcüklere gerek olmayan bir anlaşma vardı; elimiz sıkıca birbirine kenetliydi. Kayra, aramızda küçük adımlarla zıplayarak ilerlerken, içimdeki huzur büyüyordu.
Uçak saatimize az kalmıştı. Semih, valizleri teslim ettikten sonra yanıma geldi ve kocaman bir gülümsemeyle bana sarıldı. "İstanbul’a dönmek güzel olacak," dedi. "Her şeyi yoluna koyacağız, Betül. Kayra için, senin için, bizim için."
Başımı omzuna yasladım, "Biliyorum," dedim. "Bu kez her şey çok farklı olacak."
Uçağa bindiğimizde, Kayra cam kenarına oturdu ve uçağın kalkmasını sabırsızlıkla beklemeye başladı. Gözlerini büyük bir merakla dışarıya dikmişti. Semih ise başını geriye yaslayarak bana bakıyordu. "İstanbul’a geri dönüyoruz," dedi sanki her bir kelimeyi tartarak.
"Ve her şeyin daha güzel olacağına inanıyorum," dedim, gözlerimle ona güvenimi belli ederek.
Semih’in gözlerinde aynı inanç parladı. "Her şey çok güzel olacak, Betül."
Uçak havalanırken, içimde bir huzur ve mutluluk dalgası yayıldı. İspanya’daki bu kısa kaçamak, hayatımıza yeni bir başlangıç olmuştu. İstanbul’da bizi bekleyen hayatı düşünürken, Semih’in elini tutup sıktım. Bu kez, kaybetmek yoktu. Bu kez, ne olursa olsun, birlikte olacaktık.
---
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
